Dialog pastoralny WT-DTE-MDP
1. Dialog w społeczeństwie ludzkim;
2. Właściwości dialogu;
3. Metoda i technika dialogu;
4. Błędy w dialogu;
5. Dialog w pełnej prawdzie;
6. Religia dialogiem między Bogiem a człowiekiem;
7. Zbawczy dialog;
8. Wyjątkowe znaczenie słowa Bożego w dialogu pastoralnym;
9. Kręgi prowadzenia dialogu: ludzkość, wierzący w Boga, bracia odłączeni; 10. Największa przeszkoda w nawiązaniu dialogu: ateizm.
11. Dialog wewnątrz Kościoła katolickiego;
12. Potrzeba dialogu pastoralnego;
13. Istota dialogu w perspektywie pastoralnej;
14. Człowiek tworzy naturalne środowisko dialogu pastoralnego;
15. Cel duszpasterski dialogu.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy:
EK 1 - ma wiedzę o dialogu pastoralnym, o właściwościach dialogu, metodach, technikach, błędach w kontekście dialogu pastoralnego. Ponadto ma wiedzę o dialogu wewnątrz Kościoła oraz potrzebie dialogu pastoralnego. (TMA_W07)
W zakresie umiejętności:
EK 2 - potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych
praktyk do realizacji zadań związanych z dialogiem pastoralnym (TMA_U01)
W zakresie kompetencji społecznych:
EK 3 - wykazuje gotowość do podejmowania trudnych zadań związanych z
pracą duszpasterską i pełnioną funkcją społeczno-eklezjalną
(TMA_K05)
Opis ETCS:
Aktywny udział w wykładzie: 30 godz. 3 ETSC
Kryteria oceniania
EK nr 1
Na ocenę:
Ndst (2): nie zna podstawowych pojęć z zakresu tematyki dialogu pastoralnego
Dst (3): zna kluczowe pojęcia z zakresu tematyki dialogu pastoralnego, potrafi ogólnie odnieść je do procesu planowania duszpasterskiego
Db (4): poprawnie definiuje większość pojęć z zakresu tematyki dialogu pastoralnego odnosi je do procesu planowania duszpasterskiego
Bdb (5): precyzyjnie definiuje pojęcia z zakresu tematyki dialogu pastoralnego, wyprowadza własne i trafne wnioski
EK nr 2
Ndst (2): Nie potrafi posługiwać się dokumentami Kościoła, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacji. Nie potrafi formułować krytycznych sądów dotyczących problematyki wykładu.
Dst (3): Jest w stanie powiedzieć o ogólnych założeniach nauki Kościoła dotyczącej tematyki dialogu pastoralnego.
Db (4): Trafnie przedstawia tematykę dialogu pastoralnego, potrafi umieścić je w szerszym spektrum Magisterium Kościoła
Bdb (5): Potrafi samodzielnie analizować dokumenty Kościoła dotyczące tematyki dialogu pastoralnego, wyciąga trafne i oryginalne wnioski
EK nr 3
Na ocenę:
Ndst (2): nie odczuwa potrzeby krytycznego i analitycznego spojrzenia na problematykę dialogu pastoralnego
Dst (3): Analizuje powierzchownie problematykę wykładową
Db (4): Potrafi dostrzec możliwość wykorzystania zdobytej wiedzy w działalności duszpasterskiej i działalności społecznej.
Bdb (5): posiada zaawansowane i oryginalne plany zastosowania zdobytej wiedzy w pracy duszpasterskiej i działalności społecznej.
Metoda weryfikacji: pisemna praca zaliczeniowa dotycząca zadanej problematyki.
Metody dydaktyczne: wykład kierowany, dyskusja, analiza przypadków.
Literatura
Literatura podstawowa:
Paweł VI, Encyklika Ecclesiam suam 6 VIII 1964.
Literatura uzupełniająca:
Dziewięcki M. , Komunikacja pastoralna, Kraków 2005.
Przybyłowski J., Dialog pastoralny, „Ateneum Kapłańskie” 153(2009)602, s. 46-59.
Śnieżyński M. , Dialog edukacyjny, Kraków 2001.
Kościół i dialog, "Ateneum Kapłańskie” 153(2009)602-603.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: