Terapia specyficznych trudności w nabywaniu umiejętności językowych WNP-PE-TSJ
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z metodami i formami terapii specyficznych trudności językowych. Podczas zajęć zostaje zdefiniowana definicja języka, kompetencji językowych i komunikacyjnych. Studenci zostaną zapoznani z podstawową wiedzą w zakresie zaburzeń artykulacyjnych, zagadnień neurologopedycznych oraz specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania. Celem zajęć jest także omówienie alternatywnych i wspomagających metod komunikacji.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
Wiedza
Student:
W_01 Definiuje i omawia pojęcie języka, komunikacji, kompetencji językowej i komunikacyjnej.
W_02 Prezentuje wiedzę w zakresie zaburzeń artykulacyjnych, zagadnień neurologopedycznych, specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania oraz specjalnych potrzeb komunikacyjnych.
W_03 Wymienia programy służące terapii specyficznych trudności w nabywaniu umiejętności językowych.
W_04 Omawia alternatywne i wspomagające metody komunikacji.
Umiejętności
Student:
U_01 Konstruuje program terapii dziecka wykazującego specyficzne trudności w nabywaniu umiejętności językowych oraz dobiera i opracowuje ćwiczenia usprawniające, a także korzysta z programów usprawniania, dostosowując je do potrzeb ucznia w odniesieniu do diagnozy pedagogicznej.
U_02 Potrafi planować pracę w ramach terapii dziecka wykazującego specyficzne trudności w nabywaniu umiejętności językowych i przygotowywać odpowiednie pomoce dydaktyczne, dostosowywać metody i formy pracy do jego potrzeb oraz przeprowadzić ewaluację działań.
Kompetencje społeczne
Student:
K_01 Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie terapii dziecka wykazującego specyficzne trudności w nabywaniu umiejętności językowych oraz rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego.
K_02 Rozumie potrzeby osób z dysfunkcją wzroku, wykazuje wrażliwość na ich problemy fizyczne, psychologiczne i społeczne.
K_03 Jest przekonany o konieczności stosowania w praktyce indywidualizacji w pracy terapeutycznej.
Kryteria oceniania
Metody:
- prezentacja multimedialna
- dyskusja
- praca w grupach
Kryteria oceniania:
- aktywność i obecność na zajęciach
- przygotowanie projektu zajęć terapeutycznych specyficznych trudności językowych
Student na ocenę:
3 - student zna definicje komunikacji, języka, kompetencji językowej i komunikacyjnej, umie się nimi posługiwać, wykorzystując literaturę przedmiotu
3,5 - student zna definicje komunikacji, języka, kompetencji językowej i komunikacyjnej, umie się nimi posługiwać, wykorzystując literaturę przedmiotu; prezentuje wiedzę w zakresie zaburzeń artykulacyjnych oraz specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania
4 - student zna definicje komunikacji, języka, kompetencji językowej i komunikacyjnej, umie się nimi posługiwać, wykorzystując literaturę przedmiotu; prezentuje wiedzę w zakresie zaburzeń artykulacyjnych oraz specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania; samodzielnie rozpoznaje i definiuje specyficzne trudności językowe
4,5 - student zna definicje komunikacji, języka, kompetencji językowej i komunikacyjnej, umie się nimi posługiwać, wykorzystując literaturę przedmiotu; prezentuje wiedzę w zakresie zaburzeń artykulacyjnych oraz specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania; samodzielnie rozpoznaje i definiuje specyficzne trudności językowe; omawia alternatywne metody wspomagające komunikację oraz wskazuje ich cele
5 - student zna definicje komunikacji, języka, kompetencji językowej i komunikacyjnej, umie się nimi posługiwać, wykorzystując literaturę przedmiotu; prezentuje wiedzę w zakresie zaburzeń artykulacyjnych oraz specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania; samodzielnie rozpoznaje i definiuje specyficzne trudności językowe; omawia alternatywne metody wspomagające komunikację oraz wskazuje ich cele; konstruuje program zajęć z dzieckiem wykazującym specyficzne trudności językowe, samodzielnie dobiera i realizuje metody i techniki pracy terapeutycznej, dostosowane do indywidualnych potrzeb ucznia.
Literatura
Literatura podstawowa:
1. Spionek H.: "Psychologiczna analiza trudności i niepowodzeń szkolnych", Warszawa 1970.
2. Balejko, A.: "Jak pokonać trudności w mówieniu, czytaniu i pisaniu", Białystok 1999.
3. Bogdanowicz, M.: "Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie", Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2008.
Literatura uzupełniająca:
1. Pętlewska, H.: "Przezwyciężanie trudności w czytaniu i pisaniu. Terapia pedagogiczna", IMPULS, Kraków 2003.
2. Jurek, A.: "Kształcenie umiejętności ortograficznych uczniów z dysleksją", Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2009.
3. Mickiewicz, J.: "Materiały do diagnozy pedagogicznej umiejętności pisania i czytania uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum", TNOiK, Toruń 2001.
4. Demel, G.: "Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola", WSiP, Warszawa 1978.
5. Krasowicz - Kupis, G.: "Rozwój świadomości językowej dziecka. Teoria i praktyka", UMCS, Lublin 2004.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: