Nauczycielskie zadania Kościoła WK-N-NZ2
Treści merytoryczne: zagadnienia wstępne; obowiązek, prawo i przedmiot nauczania Kościoła; Urząd Nauczycielski Kościoła; pojęcie, zakres i podmioty Urzędu; wyznanie wiary; działalność ekumeniczna; zagadnienia wspólne dla posługi słowa Bożego; przepowiadanie słowa Bożego; nauczanie katechetyczne; misyjna działalność Kościoła; normy wspólne dla wychowania chrześcijańskiego; szkoły katolickie; uniwersytety katolickie oraz instytuty wyższych studiów; uniwersytety i fakultety kościelne; środki społecznego przekazu.
Metody oceny:Metodą oceny pracy studenta jest egzamin ustny. Oprócz regulaminowych dwóch terminów egzaminacyjnych w sesji oraz jednego terminu w sesji poprawkowej, studenci mogą skorzystać z terminu „zerowego” przed sesją.
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
PK_W07: Definiuje Urząd Nauczycielski Kościoła; rozróżnia różną wartość dokumentów Magisterium kościelnego; interpretuje normy prawne w kontekście wypowiedzi Magisterium. Wskazuje obowiązki personalne wobec posługi Słowa Bożego; wskazuje osoby oraz ich obowiązki w odniesieniu do przepowiadania Słowa Bożego; wymienia różne formy przepowiadania; charakteryzuje nauczanie katechetyczne; wymienia obowiązki osób względem katechezy; definiuje katolickie środki przekazu społecznego. Definiuje działalność misyjną; wylicza obowiązki osób względem misji; opisuje szkoły katolickie, uniwersytety katolickie i kościelne; wymienia obowiązki osób w szkołach katolickich, uniwersytetach katolickich i kościelnych; wyjaśnia program uczelni kościelnych.
PK_U04: Wyjaśnia znaczenie Magisterium dla kształtu norm kanonicznych; odnosi normy prawa polskiego do katechezy, szkolnictwa katolickiego, uniwersytetów katolickich i kościelnych oraz katolickich środków przekazu. Koordynuje dokumentację powstawania szkół katolickich, uniwersytetów oraz uzyskiwania pozwoleń dla katolickich mass mediów; porównuje szkolnictwo katolickie z państwowym.
PK_U06: Analizuje rozwój katechezy szkolnej; określa wymogi dla katechetów; ustala kryteria szkolnictwa katolickiego oraz kryteria odrębności uniwersytetów katolickich i kościelnych. Wdraża wymogi prawa kanonicznego w strukturę szkolną lub uniwersytecką; projektuje wymogi dla mediów katolickich. Ocenia pomysły ewangelizacyjne od strony prawnej; opracowuje projekty pomocy misyjne; projektuje działania prawne szkół katolickich, uniwersytetów katolickich i kościelnych oraz katolickich mass mediów. Analizuje rozwój szkolnictwa katolickiego i uniwersyteckiego; docenia przekaz medialny i krytycznie go weryfikuje. Przygotowuje dokumenty związane z ewangelizacją, działalnością misyjną, katechezą szkolną, uniwersytetami katolickimi i kościelnymi oraz mediami katolickimi. W wystąpieniach ustnych argumentuje i wykorzystuje źródła prawa kanonicznego i kanonistyki.
PK_K05: Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju zawodowego; inspiruje i organizuje proces uczenia się innych osób w zespole. Dostrzega i formułuje nowe problemy katechetyczne, misyjne, oraz szkolnictwa katolickiego; jest krytycznym odbiorcą mediów; potrafi dyskutować o nowych problemach oraz formułować kanoniczne propozycje ich rozwiązania. Samodzielnie podejmuje i inicjuje działania profesjonalne w odniesieniu do organizacji katechezy szkolnej, szkolnictwa katolickiego, mediów katolickich, projektów misyjnych w oparciu o prawo kanoniczne, planuje i organizuje ich przebieg; ma świadomość wpływu Magisterium kościelnego na normy prawa kanonicznego. Ma świadomość znaczenia zachowania się w sposób profesjonalny i etyczny oraz przestrzegania etyki zawodu prawniczego; aktywnie propaguje takie postawy. Współdziała i pracuje w grupie, przyjmuje w niej różne role; współuczestniczy w zadaniach realizowanych przez Kościół. Komunikuje się z otoczeniem; ma świadomość, że nie wszyscy znają normy prawa kanonicznego; broni swoich przemyśleń; umie wypowiadać się w ważnych sprawach społecznych. Ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa i tradycji kanonicznej oraz Kościoła w przestrzeni ewangelizacyjnej, katechetycznej, szkolnej, uniwersyteckiej oraz medialnej.
Literatura
LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
1. Jan Paweł II, Adhortacja apostolska o katechizacji w naszych czasach Catechesi tradendae, 16.10.1979, Warszawa 1980.
2. Jan Paweł II, Encyklika apostolska o uniwersytetach i wydziałach kościelnych Sapientia Christiana, 15.04.1979, AAS 71 (1979) s. 469-499, Posoborowe Prawodawstwo Kościelne t.12 z. 1.
3. Jan Paweł II, Encyklika o działalności ekumenicznej Ut unum sint, 25.05.1995, Kraków 1995.
4. Jan Paweł II, Encyklika o stałej aktualności posłania misyjnego Redemptoris missio, 07.12.1990, Poznań 1991.
5. Jan Paweł II, List apostolski dla obrony wiary Ad tuendam fidem, 18.05.1998, Warszawa 1998.
6. Kodeks Prawa Kanonicznego, 25.01.1983, Poznań 1984.
7. Konferencja Episkopatu Polski, Normy dotyczące występowania duchownych i osób zakonnych oraz przekazywania nauki chrześcijańskiej w audycjach radiowych i telewizyjnych, 09.03.2005, Akta Konferencji Episkopatu Polski 10 (2005) nr 1, s. 74-76.
8. Kongregacja Nauki Wiary, Wyjaśnienia doktrynalne dotyczące końcowej części formuły Professio fidei, 29.06.1998, w: Jan Paweł II, List apostolski dla obrony wiary Ad tuendam fidem, Warszawa 1998.
9. Papieska Rada ds. Środków Społecznego Przekazu, Etyka w internecie, 22.02.2002, Wiadomości KAI- 17.03.2002, s. 31-35.
10. Papieska Rada ds. Środków Społecznego Przekazu, Instrukcja duszpasterska o przekazie społecznym Aetatis novae, 22.02.1992, L’Osservatore Romano 6 (1992), nr 1.
11. Papieska Rada ds. Środków Społecznego Przekazu, Kościół a internet, 22.02.2002, Wiadomości KAI- 10.03.2002, s. 31-35.
12. Sobór Watykański II, Deklaracja o wychowaniu chrześcijańskim Gravissimum educationis, 28.10.1965, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, Dekrety, Deklaracje, tekst polski, Poznań 2002, s. 314-324.
13. Sobór Watykański II, Dekret o środkach społecznego przekazu Inter mirifica, 04.12.1963, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, Dekrety, Deklaracje, tekst polski, Poznań 2002, s. 87-95.
14. Pawluk T., Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II. Lud Boży jego nauczanie i uświęcanie, t. 2, Olsztyn 1986.
15. Sztafrowski E., Podręcznik prawa kanonicznego, t. 3, Warszawa 1986.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. II Polski Synod Plenarny (1991-1999), Poznań 2001.
2. Instrukcja o niektórych kwestiach dotyczących współpracy wiernych świeckich w ministerialnej posłudze kapłanów Ecclesiae de mysterio, 15.08.1997, L’Osservatore Romano 12 (1998).
3. Jan Paweł II, Encyklika o uniwersytetach katolickich Ex corde Ecclesiae, 15.08.1990.
4. Katechizm Kościoła Katolickiego, 11.10.1992, Poznań 2002.
9. Konferencja Episkopatu Polski, Dyrektorium katechetyczne Kościoła Katolickiego w Polsce, 20.06.2001, Kraków 2001.
5. Kongregacja ds. Duchowieństwa, Dyrektorium ogólne o katechizacji, 15.08.1997.
6. Kongregacja Nauki Wiary, Zasady badania prawowierności nauki Congregatio, 29.06.1997.
7. Kongregacja Wychowania Katolickiego, Osoby konsekrowane i ich misja w szkole, 28.10.2002, Poznań 2003.
8. Kongregacja Wychowania Katolickiego, Szkoła katolicka, 19.03.1977.
9. Kongregacja Wychowania Katolickiego, Świecki katolik świadkiem wiary w szkole, 15.10.1982.
10. Paweł VI, Adhortacja apostolska o ewangelizacji w świecie współczesnym Evangelii nuntiandi, 08.12.1975.
11. Ardusso F., Magisterium Kościoła. Posługa słowa, Kraków 2001.
12. Fotografowanie i filmowanie w służbie ewangelizacji, red. J. Zimny, Sandomierz 2003.
13. Gerosa L., Prawo Kościoła. Podręczniki teologii katolickiej (Amateca), t. 12, Poznań 1999.
14. Misztal H., Cenzura uprzednia pism i druków w Kościele zachodnim, Lublin 2001.
15. Niwiński A., Środki informatyczne w katechetycznej działalności Kościoła, Kraków 2004.
16. Pokorna-Ignatowicz K., Kościół w świecie mediów. Historia- dokumenty- dylematy, Kraków 2002.
17. Rakoczy T., Prawo Kościoła Katolickiego do środków społecznego przekazu, Lublin 2007.
18. Robak M., Zarzućcie sieć. Chrześcijanie wobec wyzwań Internetu, Warszawa 2001.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: