Antropologia duchowości WT-SST-AD

Podejmując zagadnienie dążenia człowieka do doskonałości stajemy wobec pytania o naturę Boga, z którym człowiek chce się jednoczyć oraz o naturę samego człowieka. Do zasadniczych zatem zagadnień w teologii duchowości należy odpowiedź na pytanie: Kim jest człowiek? Każda antropologia, będąc nauką o człowieku, próbuje zrozumieć i opisać jego złożoną rzeczywistość zgodnie z właściwymi poszczególnym dziedzinom wiedzy założeniami natury metodologicznej. Antropologia duchowości jest częścią teologii duchowości i naucza, kim jest człowiek włączony w Chrystusa, który dzięki uświęcającemu działaniu Ducha Świętego ma udział w życiu Bożym. Metodologiczna struktura antropologii duchowości jest zbudowana na dialogicznej formule wzajemnych odniesień dwóch wolnych podmiotów – Boga i człowieka. Antropologia duchowości obejmuje między innymi: podstawy antropologiczne życia duchowego; antropologiczne podstawy teologii duchowości; antropologiczne podstawy poszczególnych (wybranych) nurtów duchowości.
Przedmiot obejmuje następujące zagadnienia:
1. Określenie pojęcia: „antropologia duchowości”
2. Duchowość chrześcijańska a filozoficzne poszukiwanie prawdy o człowieku
3. Odpowiedź na pytanie „Kim jest człowiek?” jako istotne zagadnienie dla teologii duchowości
4. Natura człowieka. Człowiek jako osoba i podmiot. Relacja „ja” i „ty” jako wyznacznik charakteru osobowego i podmiotowego człowieka
5. Biblijne podstawy duchowości ontycznej
6. Duchowość aktu kreacjonistycznego.
7. Powołanie człowieka do istnienia jako fundament życia duchowego
8. Człowiek jako „obraz i podobieństwo Boga”
9. Chrześcijańska egzystencja jako istnienie w Chrystusie i sequela Christi
10. Duchowość człowieka w obliczu jego eschatycznego przeznaczenia
11. „Błąd antropologiczny” (Jan Paweł II) i jego konsekwencje w teologii duchowości
12. Antropologia duchowości w ujęciu Jana Pawła II
13. Duchowy wymiar człowieka w ujęciu J. Ratzingera/Benedykta XVI
14. Elementy antropologii duchowości chrześcijańskiego Wschodu