Filozofia przyrody WT-SPL-FP
1. Koncepcja filozofii przyrody nieożywionej.
2. Filozoficzna i fizykalna teoria budowy materii.
3. Czasowo-przestrzenne wymiary Wszechświata.
4. Teoria rozszerzającego się Wszechświata i jej uzasadnienie (min.analiza widmowa światła, zasada Dopplera)
5. Czas i jego własności (zjawisko entropii).
6. Determinizm filozoficzny i fizykalny w świetle zasady nieoznaczoności Heisenberga.
7. Prawa przyrody a prawa fizyki.
8. Koncepcja filozofii przyrody ożywionej.
9. Problematyka życia, jego istota i geneza w ujęciu przyrodniczym i filozoficznym.
10. Przyrodniczo - medyczna interpretacja początków ludzkiego życia.
11. Teorie ewolucji (ewolucjonizmy).
W cyklu 2021/22_L:
Treści merytoryczne: |
W cyklu 2022/23_L:
Treści merytoryczne: |
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Punkty ECTS
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
W02 - student wykazuje podstawową wiedzę o specyfice przedmiotowej (kluczowe pojęcia i problemy) i metodologicznej filozofii przyrody
W10 - student prezentuje współczesne dokonania ośrodków i szkół badawczych w zakresie filozofii przyrody oraz ogólną wiedzę filozoficzną
U04 - student prawidłowo rozpoznaje, interpretuje i wyjaśnia problemy kosmo- i biofilozoficzne
K11 - student zachowuje krytycyzm w wyrażaniu opinii, uzasadniając potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do problemów wobec
złożonej rzeczywistości
Kryteria oceniania
Efekt W02, W10
- na ocenę bardzo dobrą - student wymienia i definiuje wszystkie omawiane na wykładzie terminy kosmo- i biofilozoficzne; rozróżnia i objaśnia
wszystkie główne stanowiska w problematyce kosmo- i biofilozoficznej; wskazuje wszystkich wiodących autorów i kontekst historycznoproblemowy;
wybiera i uzasadnia wszystkie wartościowe elementy filozofii przyrody.
- na ocenę dobrą - student wymienia i definiuje większość omawianych na wykładzie terminów kosmo- i biofilozoficznych; rozróżnia i objaśnia
większość głównych stanowisk w problematyce kosmo- i biofilozoficznej; wskazuje większość wiodących autorów i kontekst historycznoproblemowy;
wybiera i uzasadnia większość wartościowych elementów filozofii przyrody.
- na ocenę dostateczną - student wymienia i definiuje niektóre omawiane na wykładzie terminy kosmo- i biofilozoficzne; rozróżnia i objaśnia
niektóre główne stanowiska w problematyce kosmo- i biofilozoficznej; wskazuje niektórych wiodących autorów i kontekst historycznoproblemowy;
wybiera i uzasadnia niektóre wartościowe elementy filozofii przyrody.
Efekt U04
- na ocenę bardzo dobrą - student bezbłędnie analizuje tekst źródłowy z zakresu kosmo- i biofilozofii, sporządza własny tekst, dobierając
adekwatną i zróżnicowaną terminologię, swobodnie porównuje twierdzenia i przyporządkowuje je do głównych teorii kosmo- i biofilozoficznych
- na ocenę dobrą - student w większości poprawnie analizuje tekst źródłowy z zakresu kosmo- i biofilozofii, sporządza własny tekst, dobierając w
dużym stopniu adekwatną i zróżnicowaną terminologię, poprawnie porównuje twierdzenia i przyporządkowuje je do głównych teorii
filozofii przyrody
- na ocenę dostateczną - student częściowo poprawnie analizuje tekst źródłowy z zakresu kosmo- i biofilozofii, sporządza własny tekst,
dobierając w małym stopniu adekwatną i zróżnicowaną terminologię, częściowo błędnie porównuje twierdzenia i przyporządkowuje je do
głównych teorii filozofii przyrody
Literatura
Literatura podstawowa
1. Heller Michał, Lubański Mieczysław, Ślaga Szczepan, Zagadnienia filozoficzne współczesnej nauki. Wstęp do filozofii przyrody, Warszawa: ATK 19974, ss. 414.
2. Heller Michał, Pabjan Tadeusz, Elementy filozofii przyrody, Tarnów: Biblos 2007, ss. 233.
3. Janeczek Stanisław i in. (red), Filozofia przyrody, Lublin: KUL 2013, ss. 474.
4. Mazierski Stanisław, Elementy kosmologii filozoficznej i przyrodniczej, Poznań: KŚW 1972, ss. 401.
5. Roskal Zenon E. (red.), Encyklopedia filozofii przyrody, Lublin: KUL 2016, ss. 420.
Literatura uzupełniająca
1. Hajduk Zygmunt, Filozofia przyrody. Filozofia przyrodoznawstwa. Metakosmologia, Lublin: TN KUL 2004, ss. 364.
2. Heller Michał, Filozofia przyrody. Zarys historyczny, Kraków: Znak 2004, ss. 254.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: