Eschatologiczny charakter antropologii WT-P-O-E22
Człowiek jest najbardziej intrygującym przedmiotem badań w zasadzie każdej nauki. Zwłaszcza w dziedzinach filozoficznych ta dyspozycja przybiera nad wyraz wyjątkowe znaczenie. Filozof bowiem rozstrzygając ludzką naturę, istotę, egzystencję, przeznaczenie i sens człowieczego życia, musi z konieczności zwrócić swoją myśl ku samemu sobie, sięgnąć własnego wnętrza. Przedmiot staje się tutaj zatem podmiotem. Teologia antropologiczna natomiast otwiera przed nauką o człowieku jeszcze inne , "wyższe" perspektywy. Po pierwsze teologia rozpatruje byt człowieka jako istotę pochodzącą od Boga, wyniesioną przez Niego ponad wszystkie stworzenia. Po drugie w tym dyskursie zostaje uwypuklone ludzkie istnienie w wymiarze transcendentnym. Ludzka istota pozostaje w kontakcie ze swoim Stwórcą, nawiązuje z Nim relację, niejako przenikając w świat nadprzyrodzony, z płaszczyzny świeckiej na sakralną. Jednym słowem, człowiek doświadcza rzeczywistości odkupienia, uświęcenia, czyli usprawiedliwienia, oraz zbawienia. Te trzy kategorie soteriologiczne są obciążone ładunkiem eschatologicznym. W tym kontekście człowiek jawi się jako istota wychylona ku przyszłości, wciąż realizująca się duchowo i fizycznie, powiedzielibyśmy nawet somatycznie, zmierzająca ku nieskończoności. Celem wykładu jest integralna prezentacja tego zagadnienia.
Wykład prowadzony w dyskursie dogmatycznym, włączający jednakże element dyskusji, celem analizy kwestii problematycznych oraz możliwych ustaleń w danej materii. Implikujący dwie doktryny, antropologię teologiczną i eschatologię, prowokujący przeważające ujęcie z punktu widzenia tej drugiej dyscypliny. Ponadto opierający się w swym przekazie na tradycyjnej myśli naukowej, przeplatany i uwzględniający również stanowisko teologów współczesnych.
|
W cyklu 2022/23:
Człowiek jest najbardziej intrygującym przedmiotem badań w zasadzie każdej nauki. Zwłaszcza w dziedzinach filozoficznych ta dyspozycja przybiera nad wyraz wyjątkowe znaczenie. Filozof bowiem rozstrzygając ludzką naturę, istotę, egzystencję, przeznaczenie i sens człowieczego życia, musi z konieczności zwrócić swoją myśl ku samemu sobie, sięgnąć własnego wnętrza. Przedmiot staje się tu zatem podmiotem. Teologia antropologiczna natomiast otwiera przed nauką o człowieku jeszcze inne, "wyższe" perspektywy. Po pierwsze teologia rozpatruje byt człowieka jako istotę pochodzącą od Boga, wyniesioną przez Niego ponad wszystkie stworzenie. Po drugie w tym dyskursie zostaje uwypuklone ludzkie istnienie w wymiarze transcendentnym. Ludzka istota pozostaje w kontakcie ze swoim Stwórcą, nawiązuje z Nim relację, niejako przenikając w świat nadprzyrodzony z płaszczyzny świeckiej na sakralną. Jednym słowem, człowiek doświadcza rzeczywistości odkupienia, uświęcenia, czyli usprawiedliwienia, oraz zbawienia. Te trzy kategorie soteriologiczne są obciążone ładunkiem eschatologicznym. w tym kontekście człowiek jawi się jako istota wychylona ku przyszłości, wciąż realizująca się duchowo i fizycznie, powiedzielibyśmy nawet somatycznie, zmierzająca ku nieskończoności. Celem wykładu jet integralna prezentacja tego zagadnienia. |
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Egzamin w formie ustnej.
Literatura
1. A. Scola, Osoba ludzka. Antropologia teologiczna, Poznań 2005.
2. W. Szewczyk, Kim jest człowiek. Zarys antropologii filozoficznej, Tarnów 2000.
3. J. Krasiński, Homo religiosus, Sandomierz 2002.
4. J. Lewandowski, Bóg i człowiek, Warszawa 2001.
5. J. Buxakowski, Wieczność i człowiek, Pelplin 2001.
6. H. Urs von Balthasar, Duch chrześcijański, Poznań 2013.
7. Ch. Schonborn, Bóg zesłał Syna swego, Poznań 2002.
8. Dogmatyka t.6 ( M. Kowalczyk, Traktat o stworzeniu; Z. Danielewicz, Traktat o rzeczywistości ostatecznej ), Warszawa 2007.
9. Dogmatyka t. 4 ( E. Piotrowski, Traktat o Trójcy Świętej; Z. J. Kijas, Traktat o Duchu Świętym i łasce ), Warszawa 2007.
10. J. Finkenzeller, Eschatologia, Kraków 1995.
11. G. Kraus, Nauka o łasce - zbawienie jako łaska, Kraków 1999.
12. L. Balter, Eschatologia współczesna, Kraków 2010.
13. G. Kucza, Zmartwychwstanie jako rzeczywistość zbawcza, Katowice 1999.
14. C. Tresmontant, Problem duszy, Warszawa 1973.
15. H. Thielicke, Życie ze śmiercią, Warszawa 2002.
16. G. Greshake, Życie silniejsze niż śmierć, Poznań 2010.
17. W. Stinissen, Ja nie umieram - wstępuję w życie, Poznań 2002.
18. J. Decyk, Ludzki i Boży wymiar śmierci, warszawa 2000.
19. J. Decyk, Eschata w oficjum za zmarłych liturgii godzin, Warszawa 2003.
20. J. Hadalski, Osobotwórczy charakter chrztu, Kraków 2006.
|
W cyklu 2022/23:
1. A. Scola, Osoba ludzka. Antropologia teologiczna, Poznań 2005. 2. W. Szewczyk, Kim jest człowiek. Zarys antropologii filozoficznej, Tarnów 2000. 3. J. Krasiński, Homo religiosus, Sandomierz 2002. 4. J. Lewandowski, Bóg i człowiek, Warszawa 2001. 5. J. Buxakowski, Wieczność i człowiek, Pelplin 2001. 6. H. Urs von Balthasar, Duch chrześcijański, Poznań 2013. 7. Ch. Schonborn, Bóg zesłał Syna swego, Poznań 2002. 8. Dogmatyka t.6 ( M. Kowalczyk, Traktat o stworzeniu; Z. Danielewicz, Traktat o rzeczywistości ostatecznej ), Warszawa 2007. 9. Dogmatyka t.4 ( E. Piotrowski, Traktat o Trójcy Świętej; Z. J. Kijas, Traktat o Duchu Świętym i łasce ), Warszawa 2007. 10. L. Balter, Eschatologia współczesna, Kraków 2010. 11. G. Kucza, Zmartwychwstanie jako rzeczywistość zbawcza, Katowice 1999. 12. C. Tresmontant, Problem duszy, Warszawa 1973. 13. J. Finkenzeller, Eschatologia, Kraków 1995. 14. G. Kraus, Nauka o łasce - zbawienie jako łaska, Kraków 1999. 15. H. Thielicke, Życie ze śmiercią, Warszawa 2002. 16. W. Stinissen, Ja nie umieram - wstępuję w życie, Poznań 2002. 17. G. Greshake, Życie silniejsze niż śmierć, Poznań 2010. 18. J. Decyk, Ludzki i Boży wymiar śmierci, Warszawa 2000. 19. J. Decyk, Eschata w oficjum za zmarłych liturgii godzin, Warszawa 2003, 20. J. Hadalski, Osobotwórczy charakter chrztu, Kraków 2006. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: