Seminarium naukowe - ks. J. Kręcidło WT-P-FW-SEMNK1

KOD DOSTĘPU DO PRZEDMIOTU NA MS Teams: jzaoybs

Prowadzący animuje pracę studentów, prezentujących swoje osiągnięcia badawcze, które są następnie poddawane wieloaspektowej dyskusji. Wszyscy uczestnicy są zachęcani do zabierania głosu w dyskusji. Prowadzący seminarium przy tej okazji wyjaśnia różne kwestie merytoryczne i metodologiczne, które mają pomóc studentom w prowadzeniu badań oraz redagowaniu ich dysertacji.

Po zakończeniu seminarium doktorant:

- w zakresie wiedzy:

EK 1: Ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę w zakresie metodologii studiów biblijnych oraz zna możliwości jej aplikacji do mariologicznej lektury tekstów biblijnych i apokryficznych (TD-W01; TD-W02).

- w zakresie umiejętności:

EK 2: Potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać i integrować informacje pochodzące z różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy (TD-U04; TD-U07).

- w zakresie kompetencji społecznych:

EK 3: Jest krytyczny wobec własnych osiągnięć naukowo-badawczych. Ma umiejętność pracy w grupie, przyjmując w niej różne role (TD-K03; TD-K05).

Opis ECTS:

Udział w zajęciach: 12 godzin.

Praca własna studenta oraz konsultacje z prowadzącym: 18 godzin.

Razem: 30 godzin = 1 ECTS.

Metody oceny: Zaliczenie końcowe na podstawie aktywnego uczestnictwa oraz czasowego wywiązywania się z powierzonych zadań, związanych zwłaszcza z etapami redagowaniem dysertacji.

EK nr 1 określany jako "ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę z zakresu metodologii studiów biblijnych oraz zna możliwości jej aplikacji do mariologicznej lektury tekstów biblijnych i apokryficznych".

Na ocenę:

Ndst (2): nie zna podstawowych pojęć z zakresu metodologii biblijnej ani sposobów ich zastosowania do interpretacji mariologicznej tekstów biblijnych i apokryficznych.

Dst (3): zna w sposób dostateczny podstawowe pojęcia z zakresu metodologii biblijnej oraz sposoby ich zastosowania do lektury mariologicznej tekstów biblijnych i apokryficznych.

Db (4): zna dobrze nie tylko podstawowe, ale i bardziej zaawansowane założenia metodologii biblijnej oraz dobrze zna teoretyczne zasady jej zastosowania do analizy mariologicznej tekstów biblijnych i apokryficznych.

Bdb (5): zna bardzo dobrze wszystkie podstawowe i zaawansowane pojęcia dotyczące metodologii biblijnej oraz bardzo dobrze zna teoretyczne zasady ich zastosowania do mariologicznej analizy tekstów biblijnych i apokryficznych.

EK nr 2 określany jako "potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać i integrować informacje pochodzące z różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy".

Na ocenę:

Ndst (2): nie potrafi posługiwać się podstawowymi pojęciami różnych metod biblijnych ani też zastosować ich do mariologicznej egzegezy wskazanych tekstów biblijnych i apokryficznych.

Dst (3): umie w podstawowy sposób posługiwać się pojęciami z zakresu metodologii biblijnej i zastosować je do tekstów źródłowych pochodzących z Biblii i literatury apokryficznej.

Db (4): potrafi dobrze posługiwać się różnymi metodami biblijnymi w samodzielnej mariologicznej interpretacji perykop literatury biblijnej i apokryficznej.

Bdb (5): potrafi biegle i kreatywnie zastosować różne metody biblijne do samodzielnej mariologicznej interpretacji fragmentów biblijnych i apokryficznych.

EK nr 3 określony jako "jest krytyczny wobec własnych osiągnięć naukowo-badawczych, ma umiejętność pracy w grupie, przyjmując w niej różne role"

Na ocenę:

Ndst (2): Nie jest krytyczny wobec własnych osiągnięć naukowo- badawczych ani nie potrafi współpracować w grupie.

Dst (3): Wykazuje w małym stopniu umiejętności krytycznej ceny własnych osiągnięć badawczych i potrafi podejmować niektóre role w pracy grupowej.

Db (4): Wykazuje krytyczne podejście do swoich osiągnięć naukowych i formułowanych wniosków, potrafi przyjmować różne role w grupie badawczej.

Bdb (5): Potrafi przeprowadzić wszechstronną krytykę własnych osiągnięć badawczych, bardzo dobrze odnajduje się w różnych funkcjach w grupie badawczej.

Literatura podstawowa:

Biblia Hebraica Stuttgartensia, E. Ellinger, W. Rudolph (ed.), Stuttgart 1990.

Septuaginta, A. Rahlfs, t. 1-2, Stuttgart 1965.

The Greek New Testament, ed. K. Aland, M. Black, C.M. Martini, B.M. Metzger, 4th revised edition 1993.

B.M. Metzger, A Textual Commentary on the Greek New Testament. A Companion Volume to the United Bible Societies' Greek New Testament, Stuttgart-New York 1994.

Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu (Biblia Tysiąclecia), opr. zespół biblistów polskich z inicjatywy benedyktynów tynieckich, wyd. 5, Poznań 2000 (oraz inne współczesne polskie przekłady).

R. Rubinkiewicz (tł. i oprac.), Interpretacja Biblii w Kościele. Dokument Papieskiej Komisji Biblijnej z komentarzem biblistów polskich, RSB 4: Warszawa 1999.

Papieska Komisja Biblijna, Naród żydowski i jego Święte Pisma w Biblii chrześcijańskiej, tłum. R. Rubinkiewicz, Kielce 2002.

Literatura uzupełniająca:

J. Barr, The Semantics of Biblical Language, Oxford 1961.

F. Blass, A. Debrunner, R. Funk, A Greek Grammar of the New Testament and Other Early Christian Literature, Chicago 1961.

C. Brémond, Logique du récit, Paris 1973.

R.A. Culpepper, Anatomy of the Fourth Gospel. A Study in Literary Design, Philadelphia 1983.

J. Czerski, Metody interpretacji Nowego Testamentu, Opole 1997.

W. Egger, How to Read the New Testament. An Introduction to Linguistic and Historical-Critical Methodology, Hendrickson Publishers: Peabody 1996 (dostępne również w j. niemieckim [oryginał] oraz włoskim).

N. Frye, Wielki Kod. Biblia i literatura, Homini: Bydgoszcz 1998.

G. Genette, Narrative Discourse. An Essay in Method, New York 1981.

G. Genette, Palimpsestes: La littérature au second degré, Paris 1982.

M. Głowiński (red.), Narratologia, Gdańsk 2004.

M. Głowiński, O intertekstualności, Pamiętnik Literacki LXXVII, 1986, z. 4.

A.J. Greimas, Sémantique structurale, Paris 1966.

D. Herman (ed.), The Cambridge Companion to Narrative, Cambridge 2007.

L. Herman, B. Vervaeck, Handbook of Narrative Analysis, London 2005.

W. Klaga, Intertekstualność a ontologia tekstu, Kwartalnik neofilologiczny XLI, 3-4/1999, 169-176.

J. Kristeva, Semeiotike: Recherches pour une sémanalyse, Paris 1969.

C. Mora Paz, M. Grilli, R. Dillmann, Lectura pragmalingüística de la Biblia. Teoría y aplicación, Estella 1999.

A. Reboul, J. Moeschler, La pragmatique aujourd' hui. Une nouvelle science de la communication, Éditions du Seuil 1998.

M. Riffaterre, Semiotyka intertekstualna: interpretant, Pamiętnik Literacki LXXIX 1988, z. 1, 297-314.

R. Scholes, J. Phelan, R. Kellogg, The Nature of Narrative, Oxford 2006.

M. Zerwick, Biblical Greek (English Edition Adapted from the Fourth Latin Edition by J. Smith), EPIB: Rome 2005.
S. Manelli, The Mistery of the Blessed Virgin Mary in the Old Testament, w: M. Miravalle (red.), Mariology. A Guide for Priests, Deacons, Seminarians, and Consecrated Persons, Missouri 2007.

Literatura uzupełniająca:

I. de la Potterie, Maryja w tajemnicy Przymierza, Wydawnictwo Księży Marianów 2000.

J. Kudasiewicz, Matka Odkupiciela, Kielce 1991.

J. Kudasiewicz, Biblijna droga pobożności maryjnej, Kielce 2002.

Cz. Bartnik, Matka Boża, Lublin 2012.

Roberts Gaventa B., Mary. Glimpses of the Mother of Jesus, Minneapolis 1999.

Lektury potrzebne przy omawianiu szczegółowych zagadnień merytorycznych lub metodologicznych będą podawane na bieżąco.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WT-P-FW-SEMNK1 w USOSweb