Formacja duchowa wobec problemów rozwojowych dzieci i młodzieży WT-P-FW-KDF

Efekty kształcenia jakie nabędzie student po zaliczeniu przedmiotu w zakresie:
1. Wiedza: student posiada podstawową wiedzę z zakresu psychologii rozwojowej i psychologii religii metod badawczych, zna podstawowe czynniki rozwoju psychicznego i przykładowe fazy rozwoju człowieka i rozwoju religijności;
2. Umiejętności: student potrafi czytać ze zrozumieniem tekst z zakresu psychologii rozwojowej i psychologii religii, rozumie sens badań oraz ich metodologię, potrafi krytycznie odnieść się do wyników badań.
3. Kompetencje: student potrafi analizować przypadki konkretnych osób, poprawnie ocenia poziom rozwoju religijnego dziecka, formułuje uzasadnione przewidywania dotyczące dalszego rozwoju religijności.

Metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji efektów kształcenia (syntetycznie opisane stosowane metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji założonych efektów kształcenia):
Wykład z użyciem slajdów multimedialnych, dialog ze studentami nt. prezentowany w wykładzie
Kryteria oceniania (Określenie poziomu osiągniecia - wg skali ocen - założonych dla przedmiotu efektów kształcenia; opis składowych oceny końcowej):
Wynik egzaminu kończącego realizację przedmiotu.
Egzamin w formie testu, uwzględniającego zakres całości materiału, omówionego podczas zajęć. Student ma się wykazać podstawową wiedzą z zakresu rozwoju religijności oraz całościowego rozwoju człowieka wraz z mechanizmami regulujących ten rozwój od poczęcia do okresu dorastania włącznie.
Uzyskanie z testu 50 % punktów i powyżej gwarantuje pozytywną ocenę i świadczy o dostatecznym, dobrym lub bardzo dobrym opanowaniu materiału.
Uzyskanie 50% punktów i poniżej - brak podstawowej wiedzy i niezaliczenie przedmiotu.

Bee, H. (2004). Psychologia rozwoju człowieka.Warszawa.PWN
Birch,A., (2005). Psychologia rozwojowa w zarysie.Warszawa: PWN
Brzezińska,A. , Czub,T.,Lutomski,G.,Smykowski,B.(1995). Dziecko w zabawie i świecie języka. Poznań: wyd.Zysk i S-ka
Brzezińska,A., Lutomski,G., Smykowski,B. (1995). Dziecko wśród rówieśników i dorosłych. Poznań: wyd.Zysk i S-ka.
Chlewiński, Z. (red.)(1982). Psychologia religii. Lublin: TN KUL.
Erikson, E.H. (1985/2002). Dopełniony cykl życia. Poznań: Rebis
Erikson,E.H. (2000). Dzieciństwo i społeczeństwo. Poznań: Rebis
Głaz, S. (red.) (2006) Podstawowe zagadnienia psychologii religii. Kraków: WAM.
Grom, B. (2009) Psychologia religii. Kraków: WAM.
Grzymała-Moszczyńska, H. (2004) Religia a kultura. Wybrane zagadnienia z kulturowej psychologii religii. Kraków: Wydawnictwo UJ.
Harwas-Napierała,B., Trempała, J.(2004). Psychologia rozwoju człowieka, t.2 i 3.Warszawa : PWN
Jaworski, R. (1989) Psychologiczne korelaty religijności personalnej. Lublin: RW KUL.
Kielar-Turska,M./2000/. Psychologia – podręcznik akademicki. Gdańsk : GWP
Kornas-Biela D., (1993). Wokół początku życia ludzkiego.
Kuczkowski, S.(1993). Psychologia religii. Kraków: Wydz. Filoz. Towarzystwa Jezusowego.
Piaget J., (1992). Mowa i myślenie u dziecka.
Przetacznik-Gierowska,M.,Tyszkowa,M.(2005). Psychologia rozwoju człowieka,t.1.Warszawa:PWN
Psychologia religii. Warszawa: WSiP
Schaffer,R.H.(2005). Psychologia dziecka.Warszawa:PWN
Turner, J.S., Helms, D./1999/. Rozwój człowieka. Warszawa : WSiP
Tyszkowa M., (1988) Rozwój psychiczny człowieka w ciągu życia. Warszawa.
Walesa, Cz.(2005) Rozwój religijności czlowieka Tom I Dziecko. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WT-P-FW-KDF w USOSweb