Duszpasterstwo chorych i hospicyjne WT-P-FW-BPDCH
1. Podstawy biblijno-teologiczne duszpasterskiej posługi Kościoła wobec osób chorych .
2. Podstawy psychologiczne pracy z osobami chorymi.
3. Sakramentalne i pozasakramentalne metody i formy duszpasterstwa chorych.
4. Podstawy biblijno-teologiczne oraz psychologiczne duszpasterskiej posługi Kościoła wobec osób umierających.
5. Holistyczne towarzyszenie osobom u kresu życia i ich rodzinom.
6. Grupy wsparcia dla osób w żałobie.
7. Duszpasterstwo chorych i hospicyjne jako przestrzeń współpracy duchownych i świeckich.
8. Różne oblicza starości.
W cyklu 2021/22:
1. Podstawy biblijno-teologiczne duszpasterskiej posługi Kościoła wobec osób chorych . |
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu zajęć student:
EK 1 w zakresie wiedzy: zna główne zasady działalności ewangelizacyjnej i pastoralnej wobec chorych, umierających, ich rodzin oraz personelu medycznego (TMA_ W08);
EK 2 w zakresie umiejętności: potrafi twórczo włączyć się w różne formy działalności ewangelizacyjnej i pastoralnej wobec chorych, umierających, ich rodzin oraz personelu medycznego (TMA_U15);
EK 3 w zakresie kompetencji: potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role (TMA_K03).
Opis ECTS:
Aktywny udział w wykładach: 15 godzin
Aktywny udział ćwiczeniach: 15 godzin
Praca własna studenta: 30 godzin
Razem 60 godz. = 2 ECTS
Kryteria oceniania
EK nr 1 określany jako "zna główne zasady działalności ewangelizacyjnej i pastoralnej wobec chorych, umierających, ich rodzin oraz personelu medycznego".
Student na ocenę:
ndst (2) - nie zna podstawowych zasad działalność ewangelizacyjnej i pastoralnej wśród chorych, umierających, ich rodzin i personelu medycznego;
dst (3) - w ograniczonym stopniu potrafi zdefiniować podstawowe zasady działalności ewangelizacyjnej i pastoralnej wśród chorych, umierających, ich rodzin i personelu medycznego;
db (4) - w dobrym stopniu, odwołując się do Magisterium Kościoła i nauk pozateologicznych, potrafi zdefiniować podstawowe zasady działalności ewangelizacyjnej i pastoralnej wśród chorych, umierających, ich rodzin i personelu medycznego;
bdb (5) - wykazuje się bardzo dużą wiedzą na temat wskazań Magisterium Kościoła i nauk pozateologicznych dotyczącą zasad działalności ewangelizacyjnej i pastoralnej wśród chorych, umierających, ich rodzin i personelu medycznego, prezentując je w formie kompleksowego modelu działania.
EK nr 2 określany jako "twórcze włączenie się w różne formy działalności ewangelizacyjnej i pastoralnej wobec chorych, umierających, ich rodzin oraz personelu medycznego".
Student na ocenę:
ndst (2) - nie potrafi twórczo włączyć się w różne formy działalności ewangelizacyjnej i pastoralnej wobec chorych, umierających ich rodzin oraz personelu medycznego;
dst (3) - w ograniczonym stopniu potrafi włączyć się w różne formy działalności ewangelizacyjnej i pastoralnej wobec chorych, umierających ich rodzin oraz personelu medycznego, zachowując bierność działań;
db (4) - w dobrym stopniu potrafi włączyć się w różne formy działalności ewangelizacyjnej i pastoralnej wobec chorych, umierających ich rodzin oraz personelu medycznego, dokonując weryfikacji tych działań pod kątem zgodności z nauczaniem Magisterium i wskazań nauk pozateologicznych;
bdb (5) - bardzo aktywnie włącza się w różne formy działalności ewangelizacyjnej i pastoralnej wobec chorych, umierających ich rodzin oraz personelu medycznego, inicjując nowe działania (między innymi zespołów opieki duszpasterskiej) oraz weryfikując realizowane praktyki duszpasterskie pod kątem wierności Magisterium i wskazań nauk pozateologicznych.
EK nr 3 określany jako "współdziałanie i praca w grupie oraz przyjmowanie w niej różnych ról".
Student na ocenę:
ndst (2) - nie potrafi twórczo współdziałać i pracować z osobami posługującymi chorym i umierającym;
dst (3) - w ograniczonym stopniu współpracuje z osobami posługującymi chorym i umierającym, zachowując się pasywnie;
db (4) - w miarę dobrze współpracuje w zespołach opieki duszpasterskiej posługującym chorym i u kresu życia, zachowując w nich aktywną rolę;
bdb (5) - twórczo i aktywnie współpracuje w zespołach opieki duszpasterskiej posługującym chorym i osobom u kresu życia, zachowując w nich rolę przywódczą i inicjując je do podejmowania nowych metod i form działań.
Metoda weryfikacji efektów kształcenia: ustne kolokwium końcowe.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest aktywna i obowiązkowa obecność w prowadzonych zajęciach oraz kolokwium końcowe obejmujące znajomość lektur i treści wykładu.
Literatura
Literatura podstawowa:
Jan Paweł II, List apostolski "Salvifici Doloris" o chrześcijańskim sensie ludzkiego cierpienia, Watykan 1984.
Papieskie Orędzia na Światowy Dzień Chorego 1993-2018.
Papieska Rada ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, Nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia, Katowice 2017.
Papieska Rada ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, Światowy Dzień Chorego. Dlaczego i jak obchodzić?, Watykan 1992.
Sakramenty chorych. Obrzędy i duszpasterstwo, Katowice 2001.
Instrukcja Konferencji Episkopatu Polski dotycząca posługiwania chorym i umierającym, Zakopane 2017.
Bartoszek A., Człowiek w obliczu cierpienia i umierania. Moralne aspekty opieki paliatywnej, Katowice 2000.
Krakowiak P., Krzyżanowski D., Modlińska A. (red.), Przewlekle chory w domu, Gdańsk 2011.
Krakowiak P., Strata, osierocenie i żałoba. Poradnik dla osób pomagających i dla osób w żałobie, Gdańsk 2008.
Taylor E., Co powiedzieć? Jak rozmawiać z chorymi o duchowości?, Kraków 2008.
Wielebski T., Duszpasterstwo chorych w Polsce. Między teorią a praktyką, "Teologia Praktyczna" 16:2015, s. 43-77.
Wielebski T., Duszpasterska posługa Kościoła w szpitalach i hospicjach, "Roczniki Teologiczne Warszawsko-Praskie" 3:2003, s. 265-298.
Literatura uzupełniająca:
Kępiński A., Poznanie chorego, Warszawa 2002.
Krakowiak Cz., Namaszczenie chorych. Sakrament uzdrowienia, Sandomierz 2005.
Kubler-Ross E., Rozmowy o śmierci i umieraniu, Poznań 2007.
Muszala A., Binnebesel J., Krakowiak P., Krobicki M. (red.), Dolentium hominum. Duchowni i świeccy wobec ludzkiego cierpienia, Kraków 2011.
Pawlaczyk B., Biblia a medycyna, Poznań 2007.
Wielebski T., Duszpasterstwo chorych w świetle nauczania Kościoła współczesnego, w: Duszpasterstwo chorych, T. Wielebski (red.), Warszawa 2005, s. 31-56.
Wielebski T., Sakrament namaszczenia chorych w duszpasterskiej posłudze Kościoła. "Słowo krzyża. Rocznik poświęcony teologii krzyża oraz duchowości i historii Pasjonistów" 1:2007, s. 129-143.
Uwagi
W cyklu 2021/22:
Student ma podstawową wiedzę i świadomość na temat psychofizycznych zmian zachodzących u osób chorych i przewlekle chorych. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: