Hermeneutyka dziennikarska WT-DKS-DMHD
1. Czym jest hermeneutyka - próba definicji
2. Przegląd historii Hermeneutyki - Hermeneutyka na przestrzeni wieków (od starożytności do XVIII wieku)
3. Filozofia hermeneutyczna - rozwój nurtu od XIX do XXI wieku
4. Pojęcia rozumienia i interpretacji
5. Filozofia języka a praktyka dziennikarska - język dzisiejszych mediów tradycyjnych i nowych mediów
6. Etapy rozumienia testów dziennikarskich
7. Hermeneutyka literalna i figuralna
8. Koło hermeneutyczne a teksty użytkowe
9. Rozumienie i interpretacja dziennikarskich tekstów informacyjnych
10. "Prawdziwy sens" tekstów publicystycznych (komentarze i felietony)
11. "Prawdziwy sens" tekstów publicystycznych (eseje i reportaże)
12. Poszukiwanie "utraconych" symboli - odniesienia kulturowe w tekstach dziennikarskich
13. Najpopularniejsze środki stylistyczne w dzisiejszych tekstach dziennikarskich
14. Retoryka i erystyka we współczesnych tekstach dziennikarskich
15. Manipulacja w materiałach dziennikarskich - co utrudnia jej wychwycenie i poprawne rozumienie zamysłów autora?
W cyklu 2022/23_Z:
1. Czym jest hermeneutyka - próba definicji |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2023/24_Z: | W cyklu 2024/25_Z: | W cyklu 2022/23_Z: |
Efekty kształcenia
EK 1 - student zna biegle zasady języka polskiego (pisowni i wymowy) środki stylistyczne i erystyczne, mowę ciała i zasady prowadzenia debaty publicznej
EK 2 - zna dobrze specyfikę poszczególnych mediów, rozumie różnice między nimi
EK 3 - ma rozszerzona wiedzę o różnych rodzajach struktur i instytucji świata kultury medialnej
EK 4 - posiada umiejętność przygotowania wypowiedzi ustnych i pisemnych
EK 5 - potrafi prawidłowo interpretować przekazy medialne, badać różne rodzaje mediów, analizować dyskurs medialny
EK 6 - umie rozpoznać, a następnie przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych rodzajów wytrorów kultury medialnej
EK 7 - ma głębokie przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań komunikacyjnych w środowisku społecznym
EK 8 - jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych, wykazuje aktywność jest wytrwały w realizacji indywidualnych i zespołowych działań profesjonalnych w zakresie komunikacji społecznej
Kryteria oceniania
Podstawą uzyskania zaliczenia z przedmiotu jest:
- dla studentów nieposiadających Indywidualnej Organizacji Studiów obecność na zajęciach (dopuszczalne są 3 nieobecności w semestrze) jako warunek dopuszczenia do egzaminu; egzamin w formie testu jednokrotnego wyboru
- dla studentów, którzy posiadają Indywidualną Organizację Studiów obecność na przynajmniej połowie zajęć (lub na 3 konsultacjach w czasie dyżuru naukowego prowadzącej) jako warunek dopuszczenia do egzaminu; egzamin w formie testu wielokrotnego wyboru.
EK 1 - student zna biegle zasady języka polskiego (pisowni i wymowy) środki stylistyczne i erystyczne, mowę ciała i zasady prowadzenia debaty publicznej
Na ocenę 2 - student nie zna zasad języka polskiego (pisowni i wymowy) środków stylistycznych i erystycznych, mowy ciała i zasad prowadzenia debaty publicznej
Na ocenę 3 - student zna większość zasad języka polskiego (pisowni i wymowy), środki stylistyczne i erystyczne stosuje popełniając pewne błędy, rozumie i potrafi wytłumaczyć najważniejsze zasady związane z odczytywaniem mowy ciała, zna też najważniejsze zasady prowadzenia debaty publicznej
Na ocenę 4 - student sprawne posługuje się językiem polskim, chociaż popełnia drobne błędy (nie mogą utrudniać rozumienia formułowanych przez niego przekazów), rozumie i potrafi wytłumaczyć większość zasad związanych z odczytywaniem mowy ciała, zna też większość zasad prowadzenia debaty publicznej
Na ocenę 5 - student zna biegle zasady języka polskiego (pisowni i wymowy), odpowiednio stosuje środki stylistyczne i erystyczne, biegle wykorzystuje i właściwie interpretuje mowę ciała, zna zasady prowadzenia debaty publicznej
EK 2 - zna dobrze specyfikę poszczególnych mediów, rozumie różnice między nimi
Na ocenę 2 - student nie zna specyfiki poszczególnych mediów lub/ i nie rozumie różnic pomiędzy nimi
Na ocenę 3 - student potrafi wymienić i opisać najważniejsze cechy poszczególnych mediów, wymienia większość różnic między nimi
Na ocenę 4 - student zna różnice pomiędzy poszczególnymi mediami, wymienia ich cechy, widzi wpływ mediów na ich odbiorców
Na ocenę 5 - student biegle wymienia i opisuje cechy charakterystyczne poszczególnych mediów, wskazuje różnice nie tylko znaczące, ale także te mniej oczywiste odnosząc się np. do wpływu poszczególnych mediów na ich odbiorców oraz poszanowania norm etycznych
EK 3 - ma rozszerzona wiedzę o różnych rodzajach struktur i instytucji świata kultury medialnej
Na ocenę 2 - student nie ma wiedzy o różnych rodzajach struktur i instytucji świata kultury medialnej lub wiedza ta jest fragmentaryczna (dotyczy wyłącznie niektórych obszarów)
Na ocenę 3 - student zna tylko podstawowe rodzaje struktur i instytucji medialnych, potrafi je wymienić i opisać najważniejsze
Na ocenę 4 - student zna struktury i instytucje świata kultury medialnej, potrafi wymienić większość z nich
Na ocenę 5 - ma rozszerzona wiedzę o różnych rodzajach struktur i instytucji świata kultury medialnej, wymienia je i biegle charakteryzuje
EK 4 - posiada umiejętność przygotowania wypowiedzi ustnych i pisemnych
Na ocenę 2 - student nie potrafi przygotować wypowiedzi ustnej i/lub pisemnej
Na ocenę 3 - student potrafi przygotować wypowiedź ustną i pisemną, ale wymaga ona drobnej redakcji pod względem językowym lub merytorycznym
Na ocenę 4 - student potrafi przygotować wypowiedź ustną i pisemną, ale wymaga ona korekty językowej
Na ocenę 5 - student biegle przygotowuje wypowiedzi ustne i pisemne, nie wymagają one żadnego dopracowania
EK 5 - potrafi prawidłowo interpretować przekazy medialne, badać różne rodzaje mediów, analizować dyskurs medialny
Na ocenę 2 - student nie potrafi prawidłowo interpretować przekazów medialnych, nie jest zainteresowany lub nie potrafi badać różnego rodzaju mediów, ma problemy z analizowaniem jakości dyskursu medialnego lub oceną jego merytoryki
Na ocenę 3 - student prawidłowo interpeluje większość przekazów medialnych, z pomocą prowadzącej potrafi zaplanować badanie różnego rodzaju mediów, umie poprowadzić prostą analizę dyskursu medialnego (koncentrując się przede wszystkim na walorach merytorycznych oraz najważniejszych aspektach związanych z poprawnością językową)
Na ocenę 4 - potrafi prawidłowo interpretować przekazy medialne, jest zainteresowany badaniem różnego rodzaju mediów i potrafi zaprojektować takie badania z niewielką pomocą prowadzącej, umie analizować dyskurs medialny pod kątem zawartości merytorycznej i poprawności językowej - zwraca uwagę na najważniejsze aspekty
Na ocenę 5 - potrafi prawidłowo interpretować przekazy medialne, jest zainteresowany badaniem różnego rodzaju mediów i potrafi samodzielnie takie badania poprowadzić, umie analizować dyskurs medialny pod kątem poprawności merytorycznej i poprawności językowej
EK 6 - umie rozpoznać, a następnie przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych rodzajów wytrorów kultury medialnej
Na ocenę 2 - nie umie rozpoznać, a następnie przeprowadzić krytycznej analizy lub interpretacji różnych rodzajów wytworów kultury medialnej
Na ocenę 3 - umie rozpoznać, poddać analizie i interpretacje niektóre, najbardziej powszechne rodzaje wytworów kultury medialnej
Na ocenę 4 - umie rozpoznać, analizować i interpretować różne rodzaje wytworów kultury medialnej, aby zwrócić uwagę na wszystkie aspekty wymaga drobnej pomocy (podpowiedzi) ze strony prowadzącej
Na ocenę 5 - biegle rozpoznaje, samodzielnie analizuje i interpretuje różne rodzaje wytworów kultury medialnej
EK 7 - ma głębokie przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań komunikacyjnych w środowisku społecznym
Na ocenę 2 - nie jest zainteresowany lub nie widzi potrzeby podejmowania działań komunikacyjnych w środowisku społecznym
Na ocenę 3 - widzi sens i wartość podejmowania działań komunikacyjnych w środowisku społecznym, ale nie potrafi samodzielnie zorganizować/poprowadzić tego typu działania
Na ocenę 4 - widzi sens, wartość i potrzebę podejmowania działań komunikacyjnych w środowisku społecznym, prowadzi tego typu działania, ale nie angażuje się w ich realizację adekwatnie do swoich możliwości, zdolności i poziomu wiedzy
Na ocenę 5 - ma głębokie przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań komunikacyjnych w środowisku społecznym, angażuje się w tego typu działalność korzystając z pełni swoich kwalifikacji
EK 8 - jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych, wykazuje aktywność, jest wytrwały w realizacji indywidualnych i zespołowych działań profesjonalnych w zakresie komunikacji społecznej
Na ocenę 2 - nie jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych, nie wykazuje aktywności, nie jest wytrwały w realizacji indywidualnych i zespołowych działań profesjonalnych w zakresie komunikacji społecznej
Na ocenę 3 - jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych, aktywność wykazuje dopiero po przydzieleniu mu zadań indywidualnych lub zespołowych działań profesjonalnych w zakresie komunikacji społecznej
Na ocenę 4 - jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych, wykazuje aktywność, realizuje zadania indywidualne i/lub zespołowe w ramach działań profesjonalnych w zakresie komunikacji społecznej, ale brakuje mu wytrwałości
Na ocenę 5 - jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych, wykazuje aktywność jest wytrwały w realizacji indywidualnych i zespołowych działań profesjonalnych w zakresie komunikacji społecznej
Literatura
Przyłębski Andrzej, Hermeneutyka. Od sztuki interpretacji do teorii i filozofii rozumienia, Poznań 2019.
Janik Piotr, Hermeneutyka wypowiedzi, Kraków 2021.
Plotką Witold (red.), Wprowadzenie do fenomenologii, Interpretacja, zastosowanie, problemy, tom 2, Warszawa 2014.
Janion Maria, Przybylski Ryszard, Markowski Michł Paweł, Hermeneutyka w polskich badaniach literackich, Warszawa 2014.
Kuligowski Paweł, Humanistyka jako hermeneutyka, Wrocław 2007.
Rebes Marcin, Od epistemologii do ontologii. Hermeneutyka... , Kraków 2014.
Markowski Michał Paweł, Hermeneutyka, w: Teorie literatury XX wieku, Burzyńska Anna, tenże, Kraków 2009, s. 173-200.
W cyklu 2022/23_Z:
Przyłębski Andrzej, Hermeneutyka. Od sztuki interpretacji do teorii i filozofii rozumienia, Poznań 2019. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: