Podstawy bioetyki WSR-NR-1-PB

Bioetyka jest nauką interdyscyplinarną, tzn. w zamyśle jej twórcy (V.R. Pottera), powinna zajmować się przetrwaniem gatunku ludzkiego. Zatem w swym przedmiocie materialnym powinna oceniać te ingerencje w życie człowieka, które dokonywane są na różnych poziomach zastosowania biotechnologii, prawa, kultury, cywilizacji, czyli rozumienia godności człowieka, jego powołania itp.
Dziś jednak (niestety) definicję bioetyki (jej zakres i cel) bardzo często sprowadza się do opisowej analizy ingerencji biotechnologicznych, które są uskutecznianie w medycynie.
Ważne zatem jest, aby student został wprowadzony w powyższą problematykę w kontekście pozytywów i zagrożeń takich ingerencji. Ma się tutaj na myśli aspekty oceny normatywnej, bazującej na antropologii i metafizyce katolickiej, która bierze w ochronę życie poczęte, jako jedną z najwyższych wartości obiektywnych i ogólnoludzkich.
Chodzi, w skrócie rzecz ujmując, o to, że nie wszystko to co jest technologicznie możliwe, jest możliwe z etycznego punku widzenia. Miarą odpowiedzialności będzie tutaj prawda i jej znaczenia dla życia człowieka.

Treści szczegółowe:
1. Bioetyka jako nauka (przedmiot materialny i formalny).
a) Wewnętrzny charakter etyki do nauki.
b) Status embrionu ludzkiego.
2. Aborcja i jej konsekwencje.
a) Zło etyczne zabójstwa dziecka (czyli niewinnej istoty ludzkiej)
b) Syndrom post-aborcyjny.
3. Ocena etyczna sztucznego zapłodnienia kobiety.
a) sztuczna inseminacja
b) in vitro i inne biotechnologie wspomagania rozrodu.
4. Eksperymenty na istocie ludzkiej (badania prenatalne).
a) Zasady słuszności badań.
b) Porada genetyczna.
5. Klonowanie.
a) Klonowanie przez podział ora przez transfer jądra komórkowego.
b) klonowanie z komórek macierzystych.
6. Transplantacje i ich ocena etyczna z punktu widzenia antropologii katolickiej
a) techniki: ex vivo
b) techniki: ex mortuo - organy konieczne do życia.
7. Obiekcja sumienia - klauzula sumienia (warunki do spełnienia)
a) medyczna, fiskalna
b) wychowawcza, wojskowa i nieposłuszeństwo obywatelskie.
8. Kara kapitalna
a) W historii świata i Kościoła katolickiego
b) zasada godnościowa papieża Franciszka. Zmiana zapisów w KKK.
9. Reasumpcja tematów. kolokwium ustne - końcowe.

Bioetyka jest nauką interdyscyplinarną, tzn. w zamyśle jej twórcy (V.R. Pottera), powinna zajmować się przetrwaniem gatunku ludzkiego. Zatem w swym przedmiocie materialnym powinna oceniać te ingerencje w życie człowieka, które dokonywane są na różnych poziomach zastosowania biotechnologii, prawa, kultury, cywilizacji, czyli rozumienia godności człowieka, jego powołania itp.
Dziś jednak (niestety) definicję bioetyki (jej zakres i cel) bardzo często sprowadza się do opisowej analizy ingerencji biotechnologicznych, które są uskutecznianie w medycynie.
Ważne zatem jest, aby student został wprowadzony w powyższą problematykę w kontekście pozytywów i zagrożeń takich ingerencji. Ma się tutaj na myśli aspekty oceny normatywnej, bazującej na antropologii i metafizyce katolickiej, która bierze w ochronę życie poczęte, jako jedną z najwyższych wartości obiektywnych i ogólnoludzkich.
Chodzi, w skrócie rzecz ujmując, o to, że nie wszystko to co jest technologicznie możliwe, jest możliwe z etycznego punku widzenia. Miarą odpowiedzialności będzie tutaj prawda i jej znaczenia dla życia człowieka.
Treści szczegółowe:
1. Bioetyka jako nauka.
a) Wewnętrzny charakter etyki do nauki.
b) Przedmiot materialny i formalny bioetyki; metody i cele.
2. Aborcja i jej konsekwencje.
a) Zło etyczne zabójstwa, konsekwencje prawne.
b) Syndrom postaborcyjny.
3. Ocena etyczna sztucznego zapłodnienia kobiety.
a) sztuczna inseminacja
b) in vitro.
4. Eksperymenty i badania prenatalne.
a) Zasady słuszności badań.
b) Porada genetyczna.
5. Klonowanie.
a) Klonowanie przez transfer jądra komórkowego.
b) klonowanie z komórek macierzystych.
6. Transplantacje
a) ex vivo
b) ex mortuo
7. Eugenika i jej współczesne przejawy.
8. Bezpieczeństwo żywnościowe. GMO.
9. Reasumpcja tematów. kolokwium ustne - końcowe.

Podstawowa:
1. J. Wróbel, Tożsamość bioetyki katolickiej, TN KUL, Lublin 2020.
2. S. Biały, Wybrane zagadnienia z bioetyki, "Episteme"55 (2006) nn.
3. T. Biesaga, Podstawy etyki i bioetyki, Kraków 2016.
4. W. Bołoz, Pierwotne i wtórne cele diagnostyki prenatalnej, w: Ekologia rodziny ludzkiej, "Episteme" 7 (2000) s. 59-79.
5. T. Ślipko, Bioetyka. Najważniejsze problemy, Petrus, Kraków 2012.
6. D. Sawicki, Moralność a "in vitro", Łomża 2002.
7. A.J. Katolo, Embrion ludzki osoba czy rzecz?, Lublin - Sandomierz 2000.
8. M. Nowacka, Etyka a transplantacje, Warszawa 2003.
9. Etyka w medycynie. Ujęcie interdyscyplinarne, red. M. Monge, Warszawa 2012.
10. Transplantologia kliniczna, red. W. Rowiński i inni, Warszawa 2004.
11. S. Biały, Macierzyństwo zastępcze jako plan subrogacji praw do dziecka wbrew zasadom sprawiedliwości i miłości, "Studia nad Rodziną" 42 (2017), s. 66-83.

Uzupełniająca:
1. B. Chyrowicz, Bioetyka. Anatomia sporu, Kraków 2015.
2. Meandry etyki, red. Z. Sareło, "Episteme" 17 (2001).
3. I. Mroczkowski, Natura osoby ludzkiej. Podstawy tożsamości człowieka, Płock 2012.

Podstawowa:
1. J. Wróbel, Tożsamość bioetyki katolickiej, TN KUL, Lublin 2020.
2. S. Biały, Wybrane zagadnienia z bioetyki, "Episteme"55 (2006) nn.
3. T. Biesaga, Podstawy etyki i bioetyki, Kraków 2016.
4. W. Bołoz, Pierwotne i wtórne cele diagnostyki prenatalnej, w: Ekologia rodziny ludzkiej, "Episteme" 7 (2000) s. 59-79.
5. T. Ślipko, Bioetyka. Najważniejsze problemy, Petrus, Kraków 2012.
6. D. Sawicki, Moralność a "in vitro", Łomża 2002.
7. A.J. Katolo, Embrion ludzki osoba czy rzecz?, Lublin - Sandomierz 2000.
8. M. Nowacka, Etyka a transplantacje, Warszawa 2003.
9. Etyka w medycynie. Ujęcie interdyscyplinarne, red. M. Monge, Warszawa 2012.
10. Transplantologia kliniczna, red. W. Rowiński i inni, Warszawa 2004.
11. S. Biały, Macierzyństwo zastępcze jako plan subrogacji praw do dziecka wbrew zasadom sprawiedliwości i miłości, "Studia nad Rodziną" 42 (2017), s. 66-83.

Uzupełniająca:
1. B. Chyrowicz, Bioetyka. Anatomia sporu, Kraków 2015.
2. Meandry etyki, red. Z. Sareło, "Episteme" 17 (2001).
3. I. Mroczkowski, Natura osoby ludzkiej. Podstawy tożsamości człowieka, Płock 2012.