Przestępstwa w ruchu drogowym WSE-BW-PRD

Potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną z obszaru nauk społecznych, przede wszystkim z nauk o polityce i administracji, a także dyscyplin powiązanych, w tym głównie nauk o bezpieczeństwie oraz pozyskiwać dane do analizowania zjawisk związanych z bezpieczeństwem w wymiarze personalnym, lokalnym, państwowym, regionalnymi globalnym.

Warunki zaliczenia przedmiotu:
- aktywność na platformie e-learningowej,
- obecność podczas zajęć,
- samodzielne przygotowanie pracy na temat wskazany przez prowadzącego,
- test wiedzy na platformie Moodle.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
1. K. B u c h a ł a, Przestępstwa i wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji drogowej. Komentarz. Bydgoszcz 1997.
3. K. B u c h a ł a, Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Warszawa 1973.
4. K. B u c h a ł a K., Polskie prawo karne, Warszawa 1995.
5. M. F i l a r, Kodeks karny komentarz. Warszawa 2008.
6. L. G a r d o c k i, Prawo Karne, C.H. Beck. 2002.
7. W. K o t o w s k i, Przestępstwa i wykroczenia drogowe. Analiza zdarzeń, Warszawa 2001.
8. J. K o c h a n o w s k i, Przestępstwa i wykroczenia drogowe. Komentarz, Warszawa 1991.
9. B. K u r z y p a, Przestępstwa i wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji w orzecznictwie sądowym, Toruń 2001.
10. R. A. S t e f a ń s k i, Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, Warszawa 2000.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. J. B o w n i k, Pieszy jako podmiot przestępstwa wypadku drogowego, Palestra 1985, nr 7-8.
2. B. H o ł y s t, Kryminologia. Warszawa 1994.
3. K o t o w s k i, Ustawa prawo o ruchu drogowym. Komentarz praktyczny, Warszawa 2002.
4. K. Ł u c a r z, Zakaz prowadzenia pojazdów jako środek polityki kryminalnej, Wrocław 2005.
5. K. J. P a w e l e c, Wypadek drogowy, Warszawa 1999.
6. K. J. P a w e l e c K. J., Prawo o ruchu drogowym. Zasady bezpieczeństwa. Kierowca/Wypadki. Komentarz, Warszawa 2005.
7. K. R a j c h e l, Z. N o w a k o w s k i, Pojęcie wypadku drogowego i system ewidencji, Rzeszów 2006.
8. S. S o b o ń, Ustawa o kierujących pojazdami z komentarzem, Warszawa 2014.
9. R. A. S t e f a ń s k i, Prawo o ruchu drogowym z orzecznictwem Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego, Wydawnictwo Prawnicze, 1993.
10. R. A. S t e f a ń s k i, Przestępstwa i wykroczenia drogowe w orzecznictwie Sadu Najwyższego, C.H. Beck, 1997.
11. R. A. S t e f a ń s k i, Wykroczenia drogowe. Komentarz, Kraków 2005.
12. R. A. S t e f a ń s k i, Zakaz prowadzenia pojazdów. Warszawa 1990.
13. J. W o j c i e c h o w s k i, „Kodeks karny. Komentarz. Orzecznictwo”. Warszawa 1997.

AKTY PRAWNE:
1. Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.)
2. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553 z późn. zm.)
3. Ustawa z dnia 20.05.1971 Kodeks Wykroczeń (Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 275 z późn. zm.); lub: M. Bojarski, Z. Świda - „Podstawy materialnego i procesowego prawa o wykroczeniach”, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2002; lub: M. Bojarski, W. Radecki Kodeks wykroczeń z komentarzem, 6 Wydanie C.H. Beck. 2013.
5. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lipca 2008 r. w sprawie kontroli ruchu drogowego (Dz. U. z 2008 r. Nr 132, poz. 841 z poźn. zm.)
6. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 11 czerwca 2003 r w sprawie wykazu środków działających podobnie do alkoholu oraz warunków i sposobu przeprowadzania badań na ich obecność w organizmie (Dz. U. z 2003 r. Nr 116, poz. 1104 z późn. zm.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WSE-BW-PRD w USOSweb