Prawo karne wykonawcze WP-PRZ-mon-pkw
I. Zagadnienia wprowadzające:
1. Pojęcie prawa karnego wykonawczego. Zadania i cele prawa karnego wykonawczego.
2. Prawo karne wykonawcze w systemie prawa międzynarodowego.
3. Miejsce prawa karnego w systemie karnym państwa i dyscyplinach pokrewnych (socjologia, psychologia, psychiatria, pedagogika, kryminologia).
4. Rozwój prawa karnego wykonawczego w systemie prawa karnego.
5. Źródła prawa karnego wykonawczego. Ogólna charakterystyk regulacji prawa karnego wykonawczego. Międzynarodowe i europejskie źródła prawa karnego wykonawczego.
II. Podstawowe dyrektywy prawa karnego wykonawczego:
1. Wzajemne zależności pomiędzy zasadami prawa karnego wykonawczego, prawa
karnego oraz postępowania karnego.
2. Zasada humanizmu w prawie karnym wykonawczym.
3. Zasada praworządności a wykonywanie kar.
4. Zasada współdziałania ze społeczeństwem.
5. Zasada realizacji w postępowaniu wykonawczym celów i funkcji kary.
6. Zasada modyfikowania kar i środków karnych w postępowaniu wykonawczym.
7. Zasada podporządkowania sądowi procesu wykonania orzeczeń.
III. Organy postępowania wykonawczego:
1. Charakterystyka organów postępowania wykonawczego i ich właściwość.
2. Poszczególne organy funkcjonujące w sądowym postępowaniu wykonawczym.
3. Kompetencje Sądu pierwszej instancji.
4. Funkcje i kompetencje sądu penitencjarnego.
5. Sądowe organy uczestniczące w procesie wykonywania orzeczeń.
6. Pozycja i zadania prezesa sądu bądź upoważnionego sędziego.
7. Kompetencje i zadania sędziego penitencjarnego.
8. Sądowy kurator zawodowy.
9. Sądowy organ egzekucyjny.
10. Pozasądowe organy wykonujące orzeczenia sądowe.
11. Dyrektorzy Służby Więziennej: Dyrektor Generalny Służby Więziennej, Dyrektor.
12. Okręgowy Służby Więziennej, Dyrektor Zakładu Karnego i Aresztu Śledczego.
13. Zadania Komisji penitencjarnej.
14. Zadania administracyjnego organu egzekucyjnego.
15. Pozostałe organy pozasądowe współdziałające w wykonaniu orzeczeń.
IV. Skazany jako podmiot postępowania wykonawczego:
1.Status prawny skazanego w postępowaniu wykonawczym.
2. Charakterystyka statusu prawnego skazanego w postępowaniu wykonawczym.
3. Współzależność praw obowiązków skazanego.
4. Prawa skazanego w postępowaniu wykonawczym.
5. Podmiotowe prawa skazanego w postępowaniu wykonawczym.
6. Prawnie dopuszczalne ograniczenia praw skazanego w postępowaniu wykonawczym.
7. Obowiązki skazanego w postępowaniu wykonawczym.
8.Gwarancje przestrzegania praw i obowiązków skazanego w postępowaniu wykonawczym.
9. Kodeksowe gwarancje przestrzegania praw i obowiązków skazanego.
10. Konstytucyjne gwarancje przestrzegania praw i obowiązków skazanego.
11. Realizacja zasady prawo do obrony w postępowaniu wykonawczym.
12. Cele i podstawowe założenia realizacji zasady prawa do obrony w postępowaniu
wykonawczym.
13. Obrońca a pełnomocnik w postępowaniu wykonawczym.
14. Różnice w realizacji zasady prawa do obrony na gruncie procesu karnego a prawa karnego wykonawczego.
15. Pozycja i zadania przedstawiciela skazanego.
V. Postępowanie wykonawcze:
VI. Sądowa kontrola decyzji postępowania wykonawczego:
VII. Nadzór penitencjarny:
VIII. Wykonywanie kary grzywny:
IX. Wykonywanie kary ograniczenia wolności
X. Wykonywanie kary pozbawienia wolności.
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu wykładu student będzie:
Wiedza
1) Posiadał wiedzę potrzebną do zaliczenia przedmiotu
2) Posiadał wiedzę na temat form i rodzajów kar nieizolacyjnych
3) Posiadał wiedze na temat form sprawiedliwości naprawczej
4) Znał przepisy wykonawcze z k.k.w jak i przepisów regulujących organizacje służby penitencjarnej, kuratorskiej, zalecenia Rady Europy dotyczące wykonania kary i dyrektywy dotyczące statusu osoby pokrzywdzonej
5) Znał orzecznictwo ETPCz dotyczącego kwestii wykonania kary
Umiejętności
1) Będzie w stanie wskazać na sposoby realizacji kar w warunkach wolnościowych,
2) Będzie w stanie samodzielnie analizować przepisy k.k.w i ich zgodność z Europejskimi zaleceniami dotyczącymi wykonania kar nieizolacyjnych i kary pozbawienia wolności.
Postawy
1) Rozumiał znaczenie potrzeby implementacji międzynarodowych zaleceń dotyczących wykonania kar nieizolacyjnych i warunków wykonania kary pozbawienia wolności.
2) Rozumiał, jaki związek ma poziom przestępczości i poziom uwięzienia.
3) Rozumiał potrzebę polityki karnej i penitencjarnej wolnej od ideologii surowości kary jako czynnika przeciwdziałającego przestępczości.
Dodatkowo student:
Wiedza:
Ma rozszerzoną wiedzę na temat charakteru i znaczenia nauki prawa karnego wykonawczego oraz jej relacji do innych nauk, w ty kryminologii, oraz definiowania pojęć i instytucji właściwych dla prawa karnego wykonawczego, w ujęciu historycznym i współczesnym.
Ma rozszerzoną wiedzę na temat pochodzenia i charakteru norm prawa karnego wykonawczego, w aspekcie historycznym i współczesnym.
Zna i rozumie strukturę, sposób powstawania oraz działania instytucji prawnych związanych z prawem karnym wykonawczym, jak również relacje między tymi instytucjami.
Ma pogłębioną wiedzę na temat klasyfikowania określonych zdarzeń oraz praw skazanego w obrębie prawa karnego publicznego zarówno w odniesieniu do regulacji krajowych jak i międzynarodowych.
Zna terminologię z zakresu prawa karnego wykonawczego, jego specyfikę oraz współcześnie obowiązujące normy prawne. Zna źródła prawa karnego wykonawczego. Zna najważniejsze instytucje prawa karnego wykonawczego, zna i rozumie sposoby funkcjonowania wybranych instytucji prawa karnego wykonawczego. Ma wiedzę o uczestnikach i ich roli w postępowaniu wykonawczym oraz zna specyfikę wykonywania poszczególnych kar i innych środków penalnych, a także problemy związane z ich praktycznym stosowaniem.
Umiejętności:
Posiada umiejętność samodzielnego posługiwania się regułami logicznego rozumowania oraz interpretowania współczesnych lub historycznych unormowań prawnych, w tym źródeł prawa karnego wykonawczego, w tym międzynarodowego i orzecznictwa trybunałów międzynarodowych, także w kontekście konkretnych zdarzeń prawnych.
Posiada umiejętność wykorzystywania wiedzy teoretycznej z zakresu prawa karnego wykonawczego do opisu, analizy i rozwiązywania konkretnych spraw prawnych.
Posiada umiejętności właściwego analizowania roli norm prawnych prawa karnego wykonawczego kształtowaniu przyczyn i przebiegu zjawisk społecznych związanych z wykonywaniem kar oraz resocjalizacją skazanych.
Posiada umiejętność powiązania zdobytej wiedzy teoretycznej z zakresu prawa karnego wykonawczego z opisywaniem, wyjaśnianiem lub oceną współczesnych oraz historycznych społecznych zachodzących w Polsce i na świecie w odniesieniu do problematyki kształtowania pozytywnych postaw prawnych u skazanych oraz podmiotowego ich traktowania.
Potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu prawa karnego wykonawczego, w szczególności wiedzę dotyczącą organów postępowania wykonawczego, statusu prawnego skazanego, nadzoru penitencjarnego, dozoru elektronicznego, wykonywania kar i innych środków penalnych oraz postępowania wykonawczego w sprawach nieletnich w celu analizowania i interpretowania zmian zachodzących w prawie karnym wykonawczym. Potrafi używać pojęć stosowanych w prawie karnym wykonawczym w celu zrozumienia rozwoju prawa karnego wykonawczego i zmian w nim zachodzących. Potrafi zdobywać informacje dotyczących różnych wydarzeń i weryfikowania ich, korzystając z różnych źródeł przekazu. Potrafi analizować przyczyny rozwoju prawa karnego wykonawczego i zmian w nim zachodzących, relacje łączące uczestników prawa karnego wykonawczego.
Kompetencje społeczne:
Rozumie potrzebę stałego uzupełniania i doskonalenia swojej wiedzy na temat instytucji i norm z zakresu prawa karnego wykonawczego, zarówno krajowego jak i międzynarodowego, w tym śledzenia zmian w aktach normatywnych, orzecznictwie sadowym, w tym w orzecznictwie trybunałów międzynarodowych i doktrynie oraz jest przygotowany do podjęcia studiów trzeciego stopnia (doktoranckich).
Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodów prawniczych, w tym związanych z organami wykonującymi kary.
Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role oraz uczestniczyć w przygotowaniu projektów społecznych, uwzględniając aspekty prawne.
Potrafi właściwie określić priorytety w konkretnym działaniu prawnym, podjętym samodzielnie lub w grupie.
Potrafi odpowiednio i rzeczowo ocenić priorytety służące realizacji określonego lub narzuconego zadania i wykorzystywać rzeczową ocenę działalności uczestników postępowania wykonawczego. Ma świadomość rzetelnego i profesjonalnego wypowiadania się na tematy z zakresu prawa karnego wykonawczego. Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy.
Kryteria oceniania
Stosowane metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji osiągniętych efektów kształcenia:
Wykład informacyjny (konwencjonalny) Znaczna większość przekazywanych w trakcie wykładu treści kształcenia jest w postaci ciągłej i usystematyzowanej wypowiedzi. Studenci zobowiązani są do zadawania pytań i czynienia notatek. Wykład wspomagany jest prezentacją multimedialną.
W trakcie wykładu zadawane są studentom pytania kontrolne, aby pomóc im utrzymać należytą uwagę oraz pomóc podążać za tokiem prezentowanej materii. Studentom prezentowana jest gotowa wiedza w naukowa w formie wypowiedzi ustnej, uwzględniająca terminologię właściwą dla prawa karnego wykonawczego.
Wykład zawiera elementy konwersatoryjne, w trakcie których studenci wykazują się bezpośrednią aktywnością, skierowaną na rozwiązanie problemów teoretycznych lub praktycznych związanych o prawem karnym wykonawczym. Studenci uczą się poszukiwania odpowiedzi, dochodzenia do prawdy i bronienia własnego stanowiska związanego z prezentowana materią wykładową.
W trakcie wykładu stosowane są także metody poszukujące (samodzielnego uczenia się), w tym klasyczna metoda problemowa, gdyż w trakcie wykładu studenci są zobowiązani do samodzielnego rozwiązania problemu związanego z zakwalifikowaniem zarysowanego stanu faktycznego pod rozwiązania procesowe i materialnoprawne z zakresu prawa karnego wykonawczego.
Nierzadko w trakcie wykładu wprowadzana jest metoda giełdy pomysłów (burzy mózgów), w trakcie której studenci są stymulowani do zgłaszania pomysłów i skojarzeń mających na celu rozwiązanie jakiegoś problemu, w tym dotyczącego orzecznictwa sądów polskich oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
Wykład nie jest też pozbawiony ćwiczeń praktycznych polegających na studium przypadku, które ogniskuje się na szczegółowej analizie konkretnego kazusu o tematyce związanej z prawem karnym wykonawczym a następnie wyciąganiu wniosków, dokonywaniu porównań, uogólnień.
W trakcie wykładu wprowadzana jest też forma dyskusji Oxfordzkiej, która ma sformalizowany charakter a narzucona przynależność studentów do jednej z dwóch spierających się w ramach dyskusji grup zmusza ich do szukania argumentów również za tezami, z którymi się osobiście nie zgadzają.
Weryfikacja nabywanych umiejętności i postaw następuje w trakcie wykładu a nabywanej wiedzy w trakcie egzaminu mającego formę rozbudowanego zamkniętego testu, który zawiera pytania problemowe oraz pytania otwarte, których rozwiązanie polega na udzieleniu rozbudowanej wypowiedzi pisemnej odnoszącej się do zarysowanego w pytaniu stanu faktycznego.
Weryfikacja nabywanych umiejętności i postaw następuje w trakcie wykładu a nabywanej wiedzy w trakcie egzaminu mającego formę rozbudowanego zamkniętego testu, który zawiera pytania problemowe oraz pytania otwarte, których rozwiązanie polega na udzieleniu rozbudowanej wypowiedzi pisemnej odnoszącej się do zarysowanego w pytaniu stanu faktycznego.
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
Zbigniew hołda, Joanna Hołda, Jerzy Migdał, Beata Żórawska, Prawo karne wykonawcze, Wolters Kluwer 2017.
Stefan Lelental, Kodeks karny wykonawczy. Komentarz., C.H.Beck (najnowsze wydanie).
Teodor Szymanowski, Prawo karne wykonawcze z elementami polityki karnej i penitencjarnej, Wolters Kluwer 2017.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: