Warsztat pedagogiczny - Komunikacja alternatywna i wspomagająca w pracy z dziećmi z niepełnosprawnościami WNP-PS-WPIC3

Wiedza:
- student zna podstawowe pojęcia związane z komunikacją alternatywną i wspomagającą
- potrafi opisać podstawowe główne metody i formy komunikacji alternatywnej i wspomagającej, sposoby ich wprowadzania
Umiejętności:
- student umie posługiwać się terminologią dotyczącą komunikacji alternatywnej i wspomagającej
- potrafi poszukiwać wiedzy o metodach komunikacji alternatywnej i wspomagającej
- umie tworzyć pomoce do komunikowania się
- potrafi wykorzystać posiadaną wiedzę do analizowania i interpretowania problemów w komunikacji
Kompetencje społeczne:
- student jest wrażliwy na potrzeby osób niemówiących,
- ma świadomość konieczności poszerzania wiedzy dotyczącej różnych form komunikacji alternatywnej i wspomagającej
- ma właściwe podejście do osób z niepełnosprawnościami

Punkty ECTS - 4

Godziny kontaktowe - ćwiczenia - 30

Przygotowanie się do zajęć - 20

Przygotowanie pracy końcowej - 25

Przygotowanie zadań domowych - 25

Metoda podająca, pokaz, dyskusja
Ocena aktywności na zajęciach, ocena zadań wykonywanych na zajęciach, ocena zadań wykonywanych w domu, przygotowanie i prezentacja pomocy do komunikacji
Kryteria oceniania (Określenie poziomu osiągniecia - wg skali ocen - założonych dla
przedmiotu efektów kształcenia; opis składowych oceny końcowej):
Ocena niedostateczna (2) - brak lub niewielka aktywność na zajęciach (20%), niewykonanie lub nieprawidłowe wykonanie zadań na zajęciach i w domu, nieprzygotowanie pomocy do komunikacji lub przygotowanie ich w niewłaściwy sposób.
Ocena dostateczna (3) - aktywność na połowie zajęć zajęciach (50%), częściowe przygotowanie zadań na zajęciach i w domu lub przygotowanie ich nie w pełni poprawnie, przygotowanie pomocy do komunikacji z kilkoma błędami.
Ocena dobra (4) - aktywność na zajęciach w 70%, przygotowanie zadań na zajęciach i w domu, w których pojawiły się drobne błędy, przygotowanie pomocy do komunikacji wymagających poprawek.
Ocena bardzo dobra (5) - aktywność na większości zajęć (80%), właściwe przygotowanie zadań na zajęciach i w domu, przygotowanie prawidłowych pomocy do komunikacji oraz odpowiednie ich zaprezentowanie.

Błeszyński J., Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Kraków 2009.
Brzdęk E., Komunikacja alternatywna i wspomagająca - zagadnienia wybrane w: Gunia G., Plutecka K., Wyczesany J., Tradycja, osiągnięcia, perspektywy pedagogiki specjalnej
w kontekście zmian edukacyjnych, Kraków 2007.
Gralińska M., Współpraca logopedów i rodziców w procesie stymulacji mowy u dzieci
ze specyficznym rozwojem mowy w: Dykcik W., Twardowski A. (red.), Wspomaganie rozwoju i rehabilitacji dzieci z genetycznie uwarunkowanymi zespołami zaburzeń, Poznań 2004.
Grycman M., Kaczmarek B. B., Podręczny słownik terminów AAC (komunikacja alternatywna i wspomagająca), Kraków 2014.
Grycman M., Porozumiewam się, choć nie mówię - skuteczność metod wspomagających
i alternatywnych w rehabilitacji dzieci z genetycznie uwarunkowanymi zespołami zaburzeń
w: Dykcik W., Twardowski A. (red.), Wspomaganie rozwoju i rehabilitacji dzieci z genetycznie uwarunkowanymi zespołami zaburzeń, Poznań 2004.
Gunia G., Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy, Kraków 2013.
Jakoniuk-Diallo A., Wykorzystywanie metody audytywno-werbalnej w terapii dzieci
z genetycznie uwarunkowanymi zespołami zaburzeń w: Dykcik W., Twardowski A. (red.), Wspomaganie rozwoju i rehabilitacji dzieci z genetycznie uwarunkowanymi zespołami zaburzeń, Poznań 2004.
Kaczmarek B., Metoda Makaton we wspomaganiu porozumiewania się dzieci z zaburzeniami mowy i języka w: Dykcik W., Twardowski A. (red.), Wspomaganie rozwoju i rehabilitacji dzieci z genetycznie uwarunkowanymi zespołami zaburzeń, Poznań 2004.
Konieczna A. (red.), Diagnozowanie potrzeb edukacyjnych dziecka, Warszawa 2010.
Krakowiak K., Sękowska J., Mówimy z fonogestami Przewodnik dla rodziców i przyjaciół dzieci i młodzieży z uszkodzonym słuchem, Warszawa 1996.
Stasiakiewicz M. P., Zastosowanie aktywności rysunkowej we wspomaganiu rozwoju poznawczego dzieci z genetycznie uwarunkowanymi zespołami zaburzeń w: Dykcik W., Twardowski A. (red.), Wspomaganie rozwoju i rehabilitacji dzieci z genetycznie uwarunkowanymi zespołami zaburzeń, Poznań 2004.
Tetzchner S. von, Martinsen H., Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się, Warszawa 2002.
Warrick A., Porozumiewanie się bez słów: komunikacja wspomagająca i alternatywna na świecie
Zaorska M. (red.), Komunikacja alternatywna osób głuchoniewidomych, Toruń 2008.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WNP-PS-WPIC3 w USOSweb