Wspołczesne zagrożenia w szkole i profilaktyka WNP-PE-WZWSZ-BK

1) Student definiuje własnymi słowami podstawowe terminy i pojęcia z obszaru teorii społecznych i zjawisk cywilizacyjnych wpływających na zachowania uczniów w szkole.
2) Wyróżnia i opisuje charakterystyczne zagrożenia we współczesnej szkole.
3) Odnajduje we własnym doświadczeniu momenty kształtujące autobiografię szkolną i akademicką i jej wpływ na własne postępowanie.
4) Projektuje autorski program profilaktyki szkolnej, wobec wybranego zagrożenia.
5) Przeprowadza cześć zajęć eksponując wybrany przedmiot analiz, stosując metody problemowe i aktywizujące.
Ocena efektów kształcenia od nr: 1 do 5 zależna jest od poziomu zaangażowania poznawczego i ekspresji opanowanej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych:
- na ocenę 2 (nast..): nie umie zdefiniować własnymi słowami podstawowych terminów teoretycznych i technik praktycznych;
- na ocenę 3 (dst.): własnymi słowami, poprawnie definiuje do 5 terminów i pojęć teoretycznych i wymienia 2 przykłady zagrożenia szkolnego.
- na ocenę 4 (db.): poprawnie definiuje większość poznanych pojęć, potrafi je ze sobą powiązać, znajdując w nich kluczowe zależności i implikacje metodologiczne.
- na ocenę 5 (bdb.): definiuje zaproponowane w trakcie zajęć terminy, koncepcje, nurty teoretyczne na wielu poziomach wzajemnych powiązań i zależności. Podchodzi to tematu interdyscyplinarnie wskazując różne przyczyny analizowanego zjawiska i jego społeczne konsekwencje. Wykazuje własną inicjatywę w podejmowaniu akademickiego dyskursu.

Metody i kryteria oceniania:
Sposób weryfikacji efektów kształcenia (forma sprawdzenia czy EF został osiągnięty), opiera się na następujących metodach:
Na ocenę 5 (bdb):
• ocenianie ciągle aktywności werbalnej podczas warsztatów (dialog z wykładowcą, włączanie się do dyskursu)
• ocenianie przeprowadzenia własnych zajęć
Na ocenę 4 (db):
• pisemna praca zaliczeniowa (esej naukowy - studium przypadku)
• ocenianie czynnego udziału w zajeciach
Na ocenę 3 (dst):
• test konstruktywistyczny

Dominujące metody dydaktyczne dla poszczególnych efektów kształcenia.
(W) - Wiedza: wykłady problemowe i konwersatoryjne,
(U) - Umiejętności: prowadzenie prezentacji, moderowanie dyskusji
(K) - Kompetencje społeczne: met. seminaryjna (otwartość na dialog, przygotowanie się do zajęć, estetyka wykonanych prac, formy wypowiedzi i dyskusji, kultura osobista w relacji z wykładowcą i studentami.

1. B. Śliwerski, M. Paluch, Uwolnić szkołę z systemu klasowo-lekcyjnego, Kraków, 2021 (Całość)
2. S. Dylak, Architektura wiedzy w szkole, Dyfin, Warszawa, 2013 (Rozdział II)
3. A. Radziewicz-Winnicki, Pedagogika społeczna, Warszawa 2008, (Rozdział 9)
4. J. Bałachowicz, A. Witkowska-Tomaszewska, Edukacja wczesnoszkolna w dyskursie podmiotowości, APS, Warszawa, 2015 (Rozdział I)
5. D. Klus-Stańska, Paradygmaty dydaktyki. Myśleć teorią o praktyce. PWN, Warszawa, 2018 (Całość)
6. P. Bourdieu, J. Passeron, Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, PWN, Warszawa, 1990 (Część I i Część II – Pierwszy rozdział)
7. Krzyżak Szymańska E., Kowalkowska J., Szymański A. (2016). Zagrożenia dzieci i młodzieży w sieci – cyberproblemy, diagnoza i profilaktyka. Vademecum nauczyciela. Katowice: Infograf. (Wybrany fragment)
8. Krzyżak Szymańska E. (2018). Uzależnienia technologiczne wśród dzieci i młodzieży. Teoria, profilaktyka, terapia – wybrane zagadnienia. Kraków: Impuls. (Wybrany fragment)
9. Jarczyńska J. (red.). (2014). Uzależnienia behawioralne i zachowania problemowe młodzieży. Bydgoszcz. (Wybrany fragment)
10. Kawula S. (red.). (1997). Młodzież a współczesne dewiacje i patologie społeczne. Toruń. (Wybrany fragment)
11. Szymańska J. (2000). Programy profilaktyczne. Podstawy profesjonalnej psychoprofilaktyki. (Całość)

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WNP-PE-WZWSZ-BK w USOSweb