Współczesne tendencje w pedagogice specjalnej WNP-PE-WTWS-K

WIEDZA
NP2_W01 Student zna i rozumie aktualny przedmiot, podmiot, główne pojęcia, założenia, cele, metody w obrębie współczesnej pedagogiki specjalnej.
NP2_W03 Student rozpoznaje współczesne kierunki rozwoju pedagogiki specjalnej, jej nurty i systemy pedagogiczne, tłumaczy ich historyczne i kulturowe uwarunkowania.
NP2_W07 Student charakteryzuje istotę funkcjonalności i dysfunkcjonalności, normy, odchylenia od normy i patologii.
NP2_W25 Student objaśnia współczesne aspekty edukacji specjalnej (w tym edukacji włączającej) i terapii osób odmiennych rozwojowo w kontekście biologicznych, psychologicznych i społecznych zależności; dostrzega i interpretuje zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób o specjalnych potrzebach rozwoju.

UMIEJĘTNOŚCI
NP2_U01 Student łączy, wyszukuje i przetwarza informacje z zakresu subdyscyplin pedagogiki osób odmiennych rozwojowo w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania i terapii.
NP2_U02 Student obserwuje, diagnozuje i racjonalnie ocenia przydatność typowych metod i dobrych praktyk w realizacji praktycznych zadań edukacyjnych, wychowawczych i terapeutycznych związanych z działalnością pomocową, rehabilitacyjną i resocjalizacyjną.
NP2_U04 Student prezentuje własne poglądy, popierając je rozbudowaną argumentacją w kontekście wybranych perspektyw pedagogiki specjalnej, poglądów jej twórców, kierując się przy tym zasadami etycznymi.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE
NP2_K07 Student zachowuje otwartość na problemy terapeutyczno-edukacyjne, jest gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami niebędącymi specjalistami w dziedzinie pedagogiki specjalnej, oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania wspierające edukację inkluzyjną i terapię osób odmiennych rozwojowo.
NP2_K12 Student akceptuje konieczność respektowania wartości, celów i zasad w procesie opieki, resocjalizacji, edukacji, terapii, odznacza się rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu działań pedagogicznych i terapeutycznych w stosunku do osób ze specjalnymi potrzebami w zakresie rozwoju.

ECTS [1 ECTS = 25(30)h]:
Udział w zajęciach - 30h
Konsultacje - 2h.
Przygotowanie do zajęć - 13 godz.
Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu - 15 godz.
Suma godzin - 60 [60/25(30) = 2]
Liczba ECTS: 2

Metody:
wykład konwersatoryjny i problemowy, rozwiązywanie problemu, dyskusja, prezentacja z wykorzystaniem środków multimedialnych, analiza i interpretacja tekstów źródłowych, praca w grupach;

Warunkiem przystąpienia do zaliczenia przedmiotu jest obecność na zajęciach. Jeśli przedmiot trwa 15 godzin, dopuszcza się jedną nieusprawiedliwioną nieobecność, jeśli trwa 30 godzin - dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności. Nieobecność można usprawiedliwić na podstawie zwolnienia lekarskiego. Dodatkową nieobecność można zaliczyć po uzgodnieniu z osobą prowadzącą zajęcia. Absencja powyżej 8 nieusprawiedliwionych godzin dla 15-godzinnego cyklu oraz 16 nieusprawiedliwionych godzin dla cyklu 30-godzinnego wyklucza możliwość odrobienia zajęć i uzyskania zaliczenia przedmiotu.

Zaliczenie przedmiotu odbywa się na podstawie oceny:
1) zaliczenia pisemnego (100 pkt.).
2) za aktywność na zajęciach można uzyskać dodatkowe punkty (max. 15)

Zaliczenie pisemne obejmuje tematykę poruszaną na zajęciach oraz zawartą w zalecanych materiałach źródłowych. Sprawdzianu nie zalicza się (0%), jeśli student w trakcie jego trwania korzysta z dodatkowych, niedozwolonych przez osobę prowadzącą materiałów i źródeł informacji, a także gdy materiał zaliczeniowy posiada cechy plagiatu.

Ocena końcowa:
60-67 pkt. - 3,0
68-75 pkt. - 3,5
76-83 pkt. - 4,0
84-91 pkt. - 4,5
92-100 pkt. - 5,0

OCENY wedle efektów kształcenia:

ocena 3,0 (dst):
Wiedza
Student z błędami definiuje aktualny przedmiot, podmiot, podstawowe pojęcia, założenia, cele, metody w obrębie współczesnej pedagogiki specjalnej. Student z trudem rozpoznaje współczesne kierunki rozwoju pedagogiki specjalnej. Student z błędami charakteryzuje podstawowe pojęcia pedagogiki specjalnej. Z trudem wskazuje na współczesne wyzwania w zakresie pedagogiki specjalnej oraz dostrzega i z błędami interpretuje zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób o specjalnych potrzebach rozwoju.
Umiejętności
Student z trudem łączy, wyszukuje i przetwarza informacje z zakresu subdyscyplin pedagogiki osób odmiennych rozwojowo
w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania i terapii. Student z błędami obserwuje, diagnozuje i
racjonalnie ocenia przydatność typowych metod i dobrych praktyk w realizacji praktycznych zadań edukacyjnych, wychowawczych i terapeutycznych związanych z działalnością pomocową, rehabilitacyjną i resocjalizacyjną. Student z trudem prezentuje własne poglądy, popierając je argumentacją w kontekście wybranych perspektyw pedagogiki specjalnej, kierując się przy tym zasadami etycznymi.
Kompetencje społeczne
Student zachowuje elementarną otwartość na problemy terapeutyczno-edukacyjne, jest z trudem gotowy do komunikowania
się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami niebędącymi specjalistami w dziedzinie pedagogiki specjalnej, oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania wspierające edukację inkluzyjną i terapię osób odmiennych rozwojowo. Student z trudem akceptuje konieczność respektowania wartości, celów i zasad w procesie opieki, resocjalizacji, edukacji, terapii, odznacza się elementarną rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu działań pedagogicznych i terapeutycznych w stosunku do osób ze specjalnymi potrzebami w zakresie rozwoju.

ocena 3,5 (dst plus):
Wiedza
Student dostatecznie definiuje aktualny przedmiot, podmiot, podstawowe pojęcia, założenia, cele, metody w obrębie współczesnej pedagogiki specjalnej. Student w podstawowej mierze rozpoznaje współczesne kierunki rozwoju pedagogiki specjalnej. Student dostatecznie charakteryzuje podstawowe pojęcia pedagogiki specjalnej oraz wskazuje na współczesne wyzwania w zakresie pedagogiki specjalnej, a także dostrzega i w dostatecznej mierze interpretuje zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób o specjalnych potrzebach rozwoju.
Umiejętności
Student w stopniu dostatecznym łączy, wyszukuje i przetwarza informacje z zakresu subdyscyplin pedagogiki osób odmiennych rozwojowo
w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania i terapii. Student dostatecznie obserwuje, diagnozuje i
racjonalnie ocenia przydatność typowych metod i dobrych praktyk w realizacji praktycznych zadań edukacyjnych, wychowawczych i terapeutycznych związanych z działalnością pomocową, rehabilitacyjną i resocjalizacyjną. Zadowalająco prezentuje własne poglądy, popierając je argumentacją w kontekście wybranych perspektyw pedagogiki specjalnej, kierując się przy tym zasadami etycznymi.
Kompetencje społeczne
Student zachowuje podstawową otwartość na problemy terapeutyczno-edukacyjne, jest dostatecznie gotowy do komunikowania
się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami niebędącymi specjalistami w dziedzinie pedagogiki specjalnej, oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania wspierające edukację inkluzyjną i terapię osób odmiennych rozwojowo. Student dostatecznie akceptuje konieczność respektowania wartości, celów i zasad w procesie opieki, resocjalizacji, edukacji, terapii, odznacza się podstawową rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu działań pedagogicznych i terapeutycznych w stosunku do osób ze specjalnymi potrzebami w zakresie rozwoju.

ocena 4,0 (db):
Wiedza
Student dość dobrze definiuje aktualny przedmiot, podmiot, podstawowe pojęcia, założenia, cele, metody w obrębie współczesnej pedagogiki specjalnej. Student poprawnie rozpoznaje współczesne kierunki rozwoju pedagogiki specjalnej. Student w zadowalającym stopniu charakteryzuje podstawowe pojęcia pedagogiki specjalnej. Poprawnie wskazuje na współczesne wyzwania w zakresie pedagogiki specjalnej oraz dostrzega i właściwie interpretuje zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób o specjalnych potrzebach rozwoju.
Umiejętności
Student poprawnie łączy, wyszukuje i przetwarza informacje z zakresu subdyscyplin pedagogiki osób odmiennych rozwojowo
w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania i terapii. Student dość dobrze obserwuje, diagnozuje i
racjonalnie ocenia przydatność typowych metod i dobrych praktyk w realizacji praktycznych zadań edukacyjnych, wychowawczych i terapeutycznych związanych z działalnością pomocową, rehabilitacyjną i resocjalizacyjną. Student zadowalająco prezentuje własne poglądy, popierając je argumentacją w kontekście wybranych perspektyw pedagogiki specjalnej, kierując się przy tym zasadami etycznymi.
Kompetencje społeczne
Student zachowuje dość wysoki poziom otwartości na problemy terapeutyczno-edukacyjne i jest gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami niebędącymi specjalistami w dziedzinie pedagogiki specjalnej, oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania wspierające edukację inkluzyjną i terapię osób odmiennych rozwojowo. Student dość dobrze akceptuje konieczność respektowania wartości, celów i zasad w procesie opieki, resocjalizacji, edukacji, terapii, odznacza się dość dobrze rozwiniętą rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu działań pedagogicznych i terapeutycznych w stosunku do osób ze specjalnymi potrzebami w zakresie rozwoju.

ocena 4,5 (db plus):
Wiedza
Student właściwie definiuje aktualny przedmiot, podmiot, podstawowe pojęcia, założenia, cele, metody w obrębie współczesnej pedagogiki specjalnej. Student rozpoznaje współczesne kierunki rozwoju pedagogiki specjalnej. Poprawnie charakteryzuje podstawowe pojęcia pedagogiki specjalnej. Właściwie wskazuje na współczesne wyzwania w zakresie pedagogiki specjalnej oraz dostrzega i interpretuje zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób o specjalnych potrzebach rozwoju.
Umiejętności
Student właściwie łączy, wyszukuje i przetwarza informacje z zakresu subdyscyplin pedagogiki osób odmiennych rozwojowo
w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania i terapii. Student poprawnie obserwuje, diagnozuje i
racjonalnie ocenia przydatność typowych metod i dobrych praktyk w realizacji praktycznych zadań edukacyjnych, wychowawczych i terapeutycznych związanych z działalnością pomocową, rehabilitacyjną i resocjalizacyjną. Student właściwie prezentuje własne poglądy, popierając je argumentacją w kontekście wybranych perspektyw pedagogiki specjalnej, kierując się przy tym zasadami etycznymi.
Kompetencje społeczne
Student zachowuje wysoką otwartość na problemy terapeutyczno-edukacyjne, jest z trudem gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami niebędącymi specjalistami w dziedzinie pedagogiki specjalnej, oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania wspierające edukację inkluzyjną i terapię osób odmiennych rozwojowo. Student akceptuje konieczność respektowania wartości, celów i zasad w procesie opieki, resocjalizacji, edukacji, terapii, odznacza się rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu działań pedagogicznych i terapeutycznych w stosunku do osób ze specjalnymi potrzebami w zakresie rozwoju.

ocena 5,0 (bdb):
Wiedza
Student bardzo dobrze definiuje aktualny przedmiot, podmiot, podstawowe pojęcia, założenia, cele, metody w obrębie współczesnej pedagogiki specjalnej. W pełni rozpoznaje współczesne kierunki rozwoju pedagogiki specjalnej. Kompletnie charakteryzuje podstawowe pojęcia pedagogiki specjalnej. Bardzo dobrze wskazuje na współczesne wyzwania w zakresie pedagogiki specjalnej oraz dostrzega i interpretuje zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób o specjalnych potrzebach rozwoju.
Umiejętności
Student bardzo dobrze łączy, wyszukuje i przetwarza informacje z zakresu subdyscyplin pedagogiki osób odmiennych rozwojowo w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania i terapii. Student w pełni obserwuje, diagnozuje i racjonalnie ocenia przydatność typowych metod i dobrych praktyk w realizacji praktycznych zadań edukacyjnych, wychowawczych i terapeutycznych związanych z działalnością pomocową, rehabilitacyjną i resocjalizacyjną. Student znakomicie prezentuje własne poglądy, popierając je argumentacją w kontekście wybranych perspektyw pedagogiki specjalnej, kierując się przy tym zasadami etycznymi.
Kompetencje społeczne
Student zachowuje pełną otwartość na problemy terapeutyczno-edukacyjne, jest z trudem gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami niebędącymi specjalistami w dziedzinie pedagogiki specjalnej, oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania wspierające edukację inkluzyjną i terapię osób odmiennych rozwojowo. Student całkowicie akceptuje konieczność respektowania wartości, celów i zasad w procesie opieki, resocjalizacji, edukacji, terapii, odznacza się wysoko rozwiniętą rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu działań pedagogicznych i terapeutycznych w stosunku do osób ze specjalnymi potrzebami w zakresie rozwoju.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA
A. Krause (2011). Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej, Kraków, Impuls. (wybrane artykuły)
Cz. Kosakowski (2009). Węzłowe problemy pedagogiki specjalnej, Toruń, Wyd. Akapit. (wybrane artykuły)
I. Chrzanowska, Pedagogika Specjalna. Od tradycji do współczesności, Impuls, Kraków. (wybrane artykuły)
Chrzanowska I. (2008), Edukacja „specjalna” w perspektywie zmiany, [w:] U. Bartnikowska, Cz. Kosakowski, A. Krause (2008), Współczesne problemy pedagogiki specjalnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn, s. 19-25.
A.E. Sękowski, B.M. Cichy (2012), Wybitne zdolności w perspektywwie teorii i praktyki pedagogiki specjalnej, [w:] Z. Palak, D. Chimicz, A. Pawlak,Wielość obszarów we współczesnej pedagogice specjalnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin, s. 83-106.
M. Kilian (2009). Geragogika specjalna w dobie starzenia się społeczeństw, [w:] Dylematy (niepełno)sprawności, rozważania na marginesie studiów kulturowo-społecznych, (red.) M. Dycht, L. Marszałek, Warszawa, Wydawnictwo Salezjańskie, (316-341).

plus materiały i skrypty własne

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
J. Binnebesel (2004). Nowe aspekty pedagogiki specjalnej, [w:] Rehabilitacja, opieka i edukacja specjalna w perspektywie zmiany, (red.) Cz. Kosakowski, A. Krause, Olsztyn, Wyd. UWM, (122-126).
A. Krause (2010). Pedagogika robocza, złudzenia i nadzieje alternatywności w pedagogice specjalnej, [w:] Edukacja alternatywna w XXI wieku, (red.), Z. Melosik, B. Śliwerski, Poznań-Kraków, Impuls, (39-49).
W. Dykcik (2009). Wprowadzenie w przedmiot pedagogiki specjalnej jako nauki. Tendencje rozwojowe pedagogiki specjalnej w zakresie opieki, edukacji i rehabilitacji, [w:] Pedagogika specjalna, (red.) W. Dykcik, Poznań, UAM, (13-137).

Dodatkowe materiały i skrypty będą udostępniane na platformie e-learningowej MS Teams.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WNP-PE-WTWS-K w USOSweb