Teoretyczne podstawy wychowania WNP-PE-TPW-C
Student/ka pozna podstawy dociekań Teoretycznych Podstaw wychowania, a także praktyczną egzemplifikację do praktyki pedagogicznej.
Ćwiczenia umożliwią również poznanie uczestnikowi/tce złożonych kwestii, które determinują przebieg procesu wychowania, występujących zagrożeń związanych z jego pozornością czy możliwościami rozwiązań z uwzględnieniem środowisk wychowawczych.
Na zajęciach poruszona zostanie problematyka wartości, czy też kwestia człowieczeństwa i podmiotowości człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem jego potencjału względem wyzwań współczesnego świata.
Pośrednią umiejętnością jaką posiądzie student/ka będzie krytyczna analiza literatury przedmiotu poruszanej problematyki na zajęciach oraz innych kwestii stanowiących obszar zainteresowania tejże teorii naukowej.
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Efekty kształcenia:
Po ukończeniu zajęć student/ka powinien:
Z zakresu wiedzy:
-umieć dokonać charakterystyki podstaw teoretycznych wychowania oraz współwystępujących związków z innymi dyscyplinami czy subdyscyplinami
-mieć usystematyzowane informacje dot. wiedzy o wychowaniu oraz istotnych kwestii związanych z omawianą problematyką.
Z zakresu umiejętności:
Student/ka powinien/nna
-potrafić dokonywać krytycznej analizy z zakresu literatury przedmiotu i syntezy elementów związanych z procesem wychowania oraz innymi istotnymi kwestiami związanymi z poruszaną problematyką.
- wskazywać możliwości aplikacji teorii wychowania do praktyki pedagogicznej ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki środowisk wychowawczych
Z zakresu kompetencji:
Student/ka powinien/nna
-wykazywać się refleksją nt. otaczającej go/jej rzeczywistości w środowisku wychowawczym;
-wykazywać ciekawość poznawczą z zakresu realizowanych treści i szukania wspólnego mianownika z omawianą problematyką.
Kryteria oceniania
Ocena końcowa z zajęć:
Student/ka jest oceniany w trybie ciągłym, oznacza to, że na ocenę końcową z przedmiotu składają się następujące aspekty:
-przygotowanie prezentacji (zawartość merytoryczna, umiejętność przedstawienia jej na forum grupy zajęciowej oraz umiejętność udzielenia odpowiedzi prowadzącego lub/i innych uczestników) -0-18 pkt
-przygotowanie do zajęć (weryfikowane podczas dyskusji lub/i pisemnej pracy podczas zajęć) 0-6 pkt
-obecność (dopuszczalna jedna nieusprawiedliwiona nieobecność)- 0-8 pkt
-kolokwium pisemne składające się z trzech opisowych pytań z wybranych lektur
->0-18 pkt.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Literatura obowiązkowa
1. S. Kunowski, Podstawy współczesnej pedagogiki, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 1993, s. 25-34 (rozdz. 2: Pojęcie pedagogiki jako nauki).
2. J. Dewey, Moje pedagogiczne credo, w: S. Wołoszyn (red.), Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, t. III, PWN, Warszawa 1966, s. 167-176.
3. B. Śliwerski, Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2012, s. 313-334 (rozdz. 17: Pseudowychowanie).
4. J. Korczak, Prawo dziecka do szacunku, w: S. Wołoszyn (red.), Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, t. III, PWN, Warszawa 1966, s. 124-142.
5. J. Tarnowski, Człowiek – dialog – wychowanie. Zarys chrześcijańskiej pedagogiki personalno-egzystencjalnej, „ZNAK” 1991, nr 436 (9), s. 69-78.
6. J. Homplewicz, Etyka pedagogiczna, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 1996, s. 169-178 (par. 40: Metodyka przekazu wartości etycznych).
7. B. Smykowski, Aktualizacja potencjału człowieka jako kryterium pomyślności jego rozwoju, „NAUKA” 1/2019, s. 121–136.
8. A. Sędek, Kto ma wychowywać, szkoła i/lub rodzina? Głos w dyskusji, „Studia z Teorii Wychowania” 2019, X, 3(28), s. 61-72.
9. A. Salamucha, O pojęciu podmiotowości inaczej, „Paedagogia Christiana”, 1/47 (2021), s. 231-249.
10. Edukacja. Jest w niej ukryty skarb. Raport dla UNESCO Międzynarodowej Komisji ds. Edukacji dla XXI wieku pod przewodnictwem Jacquesa Delorsa, Stowarzyszenie Oświatowców Polskich, Warszawa 1998, s. 85-95 (rozdz. 4: cztery filary edukacji).
11. K. Olbrycht, Nowy humanizm Jana Pawła II jako perspektywa dla współczesnej rzeczywistości szkolnej i wychowawczej, „Paedagogia Christiana” 2/32(2013), s. 53-68.
12. A. M. de Tchorzewski, Rzecz o godności, autorytecie i odpowiedzialności nauczyciela w czasach chaosu aksjonormatywnego, „Horyzonty Wychowania” 2020, Tom 19, Nr 50, s. 161-176.
13. H. M. Wróblewska, Między brakiem a potencjałem. Pedagogika pozytywnych zasobów, „Forum Pedagogiczne” 11(2021) 2, s. 197-210.
14. U. Ostrowska, Człowieczeństwo jako problem i wyzwanie edukacyjne, „ROCZNIKI PEDAGOGICZNE” Tom 13(49), numer 2/2021, s. 7-32.
15. J. Wilkin, Znaczenie uniwersytetów w epoce postprawdy, „NAUKA” 1/2020, s. 67-81.
16. S. Chrobak, Człowiek jest sobą przez prawdę – Jan Paweł II o potrzebie prawdy w edukacji, „Studia Bobolanum” 33(2022) 3, s. 45-61.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: