Trening komunikacji i mediacji WNP-PE-TK-MGR-NP
Ćwiczenia mają na celu ukazanie środowiska społecznego jako miejsca, w którym zachodzą ściśle powiązane ze sobą relacje międzyludzkie. Ponadto relacje te mogą generować sytuacje konfliktowe, do zażegnania których niezbędne są umiejętności właściwej komunikacji. Jest to możliwe wtedy, gdy społeczeństwo, a przede wszystkim jednostka, która je konstytuuje, podejmie próbę odpowiedzialnego funkcjonowania w oparciu o odpowiednie formy komunikacji. Podczas zajęć ukazane zostaną przykładowe konflikty oraz próby ich rozwiązania w oparciu o odpowiednie techniki komunikacji oraz mediacji.
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza: student zna rolę i znaczenie mediatora w rozwiązywaniu konfliktów występujących w różnych środowiskach np. rodzinnym czy szkolnym. Rozumie związki między właściwą formą komunikacji a jakością życia człowieka w różnych środowiskach. Dostrzega możliwości rozstrzygania sytuacji konfliktowych w oparciu o prowadzenie procesu mediacji oraz wie jaką role pełni mediator w rozwiązywaniu sytuacji konfliktowych.
Umiejętności: potrafi przeprowadzić zajęcia związane z rozwiązaniem sytuacji konfliktowej w oparciu poznane techniki komunikacji i mediacji.
Kompetencje: student docenia rolę prowadzenia właściwych form komunikacji w kształtowaniu relacji społecznych w różnych środowiskach (rodzinnym, szkolnym). Ponadto jest gotowy do prowadzenia mediacji w kwestii rozwiązywania problemów środowiskowych, w tym sytuacji konfliktowych.
Kryteria oceniania
Wiedza:
Na ocenę ndst.(2) – student nie wie kim jest mediator i nie zna jego roli oraz znaczenia w rozwiązywaniu konfliktów w różnych środowiskach, nie rozumie związków między właściwymi formami komunikacji a jakością życia człowieka w różnych środowiska; nie zna przyczyn konfliktów, nie wie jak przeprowadzać proces mediacji oraz nie zna celowości jego realizacji.
Na ocenę dst. (3) - student wie kim jest mediator, ale nie zna jego roli oraz znaczenia w rozwiązywaniu konfliktów w różnych środowiskach, w niewielkim stopniu dostrzega związki między właściwymi formami komunikacji a jakością życia człowieka w różnych środowiska; nie wie jak przeprowadzać proces mediacji ale w niewielkim stopniu zna celowości jego realizacji.
Na ocenę db. (4) - student zna rolę i znaczenie mediatora w rozwiązywaniu konfliktów w różnych środowiskach, rozumie i dostrzega związki między właściwymi formami komunikacji a jakością życia człowieka w różnych środowiska; dostrzega przyczyny konfliktów oraz możliwości ich rozstrzygania, wie jak przeprowadzać proces mediacji, a ponadto dostrzega zasadność jego realizacji.
Na ocenę bdb (5) – student doskonale zna rolę i znaczenie mediatora w rozwiązywaniu konfliktów w różnych środowiskach. Rozumie i dostrzega związki między właściwymi formami komunikacji a jakością życia człowieka w różnych środowiska; dostrzega przyczyny konfliktów oraz możliwości ich rozstrzygania, doskonale wie jak przeprowadzać proces mediacji, a ponadto dostrzega zasadność jego realizacji.
Umiejętności:
Na ocenę ndst (2) – student nie potrafi przeprowadzić zajęć związanych z rozwiązaniem prostej sytuacji konfliktowej w oparciu poznane techniki komunikacji i mediacji.
Na ocenę dst. (3) – student potrafi przeprowadzić zajęcia związane z rozwiązaniem prostej sytuacji konfliktowej w oparciu poznane techniki komunikacji i mediacji, jednak wyłącznie na podstawowym poziomie.
Na ocenę db (4)- student potrafi przeprowadzić zajęcia związane z rozwiązaniem prostej i trudnej sytuacji konfliktowej w oparciu poznane techniki komunikacji i mediacji. Ponadto odwołuje się do kilku technik mediacji i komunikacji
Na ocenę bdb (5) – student potrafi przeprowadzić zajęcia związane z rozwiązaniem skomplikowanych sytuacji konfliktowych, zaistniałych w różnych środowiskach, w oparciu poznane techniki komunikacji i mediacji. Ponadto odwołuje się do różnych technik mediacji i komunikacji proponując kilka rozwiązań.
Kompetencje:
Na ocenę ndst. (2) - student nie docenia roli prowadzenia właściwych form komunikacji w kształtowaniu relacji społecznych w różnych środowiskach (rodzinnym, szkolnym), nie jest gotowy do prowadzenia mediacji w kwestii rozwiązywania problemów środowiskowych, w tym sytuacji konfliktowych występujących w różnych środowiskach.
Na ocenę dst. (3) – student w niewielkim stopniu docenia rolę prowadzenia właściwych form komunikacji w kształtowaniu relacji społecznych w różnych środowiskach (rodzinnym, szkolnym). W niewielkim stopniu jest gotowy do prowadzenia mediacji w kwestii rozwiązywania problemów środowiskowych, w tym sytuacji konfliktowych występujących w różnych środowiskach.
Na ocenę db (4) - student docenia rolę prowadzenia właściwych form komunikacji w kształtowaniu relacji społecznych w różnych środowiskach (rodzinnym, szkolnym). Ponadto, jest gotowy do prowadzenia mediacji w kwestii rozwiązywania problemów środowiskowych, w tym sytuacji konfliktowych występujących w różnych środowiskach.
Na ocenę bdb. (5) - student docenia rolę prowadzenia właściwych form komunikacji w kształtowaniu relacji społecznych w różnych środowiskach (rodzinnym, szkolnym). Ponadto, jest świadomy potencjału działań w łagodzeniu czy rozwiązywaniu sytuacji konfliktowych oraz prowadzenia mediacji w kwestii rozwiązywania problemów środowiskowych, w tym sytuacji konfliktowych występujących w różnych środowiskach.
Literatura
Literatura podstawowa
- Duda A., Łukasik J., Mediacje jako alternatywny sposób rozwiązywania sporów w szkole, „Debata Edukacyjna” 4, s. 20-28.
- Kądziołka W., Komunikacja międzyosobowa we współczesnej rodzinie, „Studia Socialia Cracoviensia”, 2012, 4, 1(6), s. 113-125.
- Łukowski P., Manipulacja. Analiza terminologiczna, „Studia z teorii wychowania”, 2017, 4(21), s. 195-222.
- Matyjas B., Komunikacja w rodzinie – modele, style, bariery, „Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy, Nauki Społeczne”, 2017, 4, s. 39-49.
- Rumianowska A., Mediacje w konfliktach rozwodowych, „Społeczeństwo, edukacja, język”, 2017, 1, 77-89.
Literatura uzupełniająca
- Przybiliński S., Podkultura więzienna: wielowymiarowość rzeczywistości penitencjarnej, Impuls, Kraków 2010.
- Modzelewski, P. (2020). FOMO (Fear of Missing Out) – problemem edukacyjnym i behawioralnym wczasach nowych form komunikacji. Konteksty Pedagogiczne, 1(14), 215–232.
W cyklu 2024/25_Z:
Literatura podstawowa |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: