Aksjologia w wychowaniu resocjalizacyjnym i pracy opiekuńczo-wychowawczej WNP-PE-ARPO-KG

1) Student definiuje własnymi słowami podstawowe terminy i pojęcia z obszaru aksjologii i antropologii filozoficznej.
2) Wyróżnia cechy charakterystyczne dla aksjologii, z uwzględnieniem głównych właściwości ontologii, epistemologii i prakseologii.
3) Odnajduje we własnym doświadczeniu momenty kształtujące autobiografię aksjologiczną i jej wpływ na interpretowanie i rozumienie siebie i świata.
4) Projektuje autorski program reorientacji aksjologicznej dla młodzieży z doświadczeniem wykluczenia społecznego.
5) Przeprowadza cześć zajęć eksponując wybrany przedmiot aksjologii, stosując metody problemowe i aktywizujące.
Ocena efektów kształcenia od nr: 1 do 5 zależna jest od poziomu zaangażowania poznawczego i ekspresji opanowanej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych:
- na ocenę 2 (nast..): nie umie zdefiniować własnymi słowami podstawowych terminów teoretycznych i technik praktycznych;
- na ocenę 3 (dst.): własnymi słowami, poprawnie definiuje do 3 terminów i pojęć teoretycznych i wymienia 1 praktyczny przykład doświadczenia aksjologicznego.
- na ocenę 4 (db.): poprawnie definiuje większość poznanych pojęć, potrafi je ze sobą powiązać, znajdując w nich kluczowe zależności i implikacje metodologiczne.
- na ocenę 5 (bdb.): definiuje zaproponowane w trakcie zajęć terminy, koncepcje, nurty teoretyczne na wielu poziomach wzajemnych powiązań i zależności. Podchodzi to tematu interdyscyplinarnie wskazując różne przyczyny analizowanego zjawiska i jego społeczne konsekwencje. Wykazuje własną inicjatywę do podejmowania akademickiego dyskursu.

Metody i kryteria oceniania:
Sposób weryfikacji efektów kształcenia (forma sprawdzenia czy EF został osiągnięty), opiera się na następujących metodach:
Na ocenę 5 (bdb):
• ocenianie ciągle aktywności werbalnej podczas warsztatów (dialog z wykładowcą, włączanie się do dyskursu)
• ocenianie przeprowadzenia własnych zajęć
Na ocenę 4 (db):
• pisemna praca zaliczeniowa (esej naukowy - studium przypadku)
• ocenianie prowadzenia znaczącej części zajęć
Na ocenę 3 (dst):
• test konstruktywistyczny

Dominujące metody dydaktyczne dla poszczególnych efektów kształcenia.
(W) - Wiedza: wykład problemowy i konwersatoryjny,
(U) - Umiejętności: prowadzenie prezentacji, moderowanie dyskusji
(K) - Kompetencje społeczne: met. seminaryjna (otwartość na dialog, przygotowanie się do zajęć, estetyka wykonanych prac, formy wypowiedzi i dyskusji, kultura osobista w relacji z wykładowcą i studentami.

M. Paluch, W kiedy(m)iejscu wieszamy flagę? Dialogi oikologiczne z Szewachem Weissem, w: Flaga. Naród. Tożsamość. (red.) Nili Aravot, Szewach Weiss, APS, Warszawa, 2018
D. Klus-Stańska, Paradygmaty dydaktyki. Myśleć teorią o praktyce. PWN, Warszawa, 2018 (Całość)
Kacperczyk, M. Kafar, Autoetnograficzne zbliżenia i oddalenia. O autoetnografii w Polsce, UŁ, Łódź, 2020
J. K. Rychert, Hermeneutyka i interpretacja, w: Radykalny Słoń, (2020), dostęp w dniu 19.02.2021: http://radykalnyslon.org/2020/09/15/hermeneutyka-i-interpretacja/
H. Kupiec, Socjodemograficzne zróżnicowanie preferencji aksjologicznych wychowanków placówek resocjalizacyjnych i uczniów szkół państwowych, w: Forum Pedagogiczne, nr 1, 2017
S. Kowalczyk, Człowiek w poszukiwaniu wartości. Elementy aksjologii personalistycznej, KUL, Lublin, 2006
Pytka L., Aksjologiczno-pedagogiczne podstawy resocjalizacji, w: Polska myśl resocjalizacyjna. Wybór tekstów, red. K. Sawicka, Warszawa 1993.
Kaczyńska W., Przedzałożeniowość myślenia i postępowania pedagogicznego, Warszawa 1992.
Edukacja aksjologiczna, T.4: Wybrane problemy przekazu wartości, red. K. Olbrycht, Katowice 1999.

Materiały uzupełniające:
1. Boże Ciało, w reż. Jana Komosy, Polska, 2019
2. Pan od muzyki, Christophe Barratier, Francja, Niemcy, Szwajcaria, (2004)
3. Słoń, Gus Van Sant, USA (2003)

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WNP-PE-ARPO-KG w USOSweb