Popularyzacja plastyki i historii sztuki w placówkach oświatowych WNHS-ZDK-PPHS
Zajęcia mają charakter konwersatorium, to znaczy łączą elementy wykładu z ćwiczeniami studentów oraz komentarzem do ćwiczeń prowadzonym w formie heurystycznej (rozmowy prowadzącej do rozwiązywania problemów w sposób twórczy, wspierający proces tworzenia rozwiązań i samodzielnego dochodzenia do nich).
Na zajęciach studenci dowiadują się:
1. Które instytucje powołane są do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych nauki o sztuce, a zwłaszcza historii sztuki i plastyki, a szczególnie:
- działy oświatowe muzeów i galerii artystycznych,
- ośrodki kultury,
- instytucje pozarządowe, zajmujące się upowszechnianiem kultury
(fundacje, stowarzyszenia),
- placówki oświatowe pozaszkolne (ogniska plastyczne, dziecięce
i młodzieżowe akademie artystyczne, kluby seniora, uniwersytety
trzeciego wieku).
2. Jakie są formy popularyzacji ww. przedmiotów.
3. Jakie metody i techniki są najbardziej skuteczne w popularyzacji (w zależności od wieku i przygotowania adresata), a w szczególności:
- mini wykłady z prezentacją multimedialną,
- gry dydaktyczne,
- techniki dramy
- rozmowa nauczająca
- różne formy zajęć grupowych (uczenia się we współpracy).
4. Każdy student przygotowuje i prowadzi jedne zajęcia popularyzacyjne
historię sztuki, lub plastykę, lub elementy historii sztuki i plastyki łącznie.
E-Learning
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
ODKiŚ1_W01 Zna terminologię używaną w ochronie dóbr kultury i historii sztuki, w
tym w konserwacji zabytków.
ODKiŚ1_U01Potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną do interpretowania i
analizowania zabytków
Liczba ECTS - 2
1. Udział w konwersatorium - 30 godzin w semestrze letnim, w tym poprowadzenie jednych zajęć popularyzatorskich.
2. Lektura własna, wykonanie zadań, w tym przygotowanie jednych zajęć popularyzatorskich z wykorzystaniem pomocy multimedialnych- 30 godzin
Kryteria oceniania
Efekty wiedzy:
metoda dydaktyczna - elementy wykładu konwersatoryjnego, aktywny udział studentów w ćwiczeniach oraz poprowadzenie jednych zajęć popularyzatorskich
Efekty umiejętności:
metoda dydaktyczna - indywidualna lektura tekstów, uczenie się we współpracy, samodzielne poszukiwanie rozwiązań, metoda projektu (zadanie realizowane indywidualnie o charakterze praktycznym),
Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia:
1. Wiedza
Ocena 2 (ndst):
ODKiŚ1_W01
Student nie zna terminologii używanej w ochronie dóbr kultury i historii sztuki, w tym w konserwacji zabytków.
2. Umiejętności
ODKiŚ1_U01
Student nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej do interpretowania i analizowania dzieł sztuki w przygotowywanych materiałach popularyzatorskich
Ocena 3 (dst):
ODKiŚ1_W01
Student zna w stopniu podstawowym terminologię używaną w ochronie dóbr kultury i historii sztuki.
2. Umiejętności
ODKiŚ1_U01
Student potrafi wykorzystać wiedzę teoretycznej do interpretowania i analizowania dzieł sztuki w przygotowywanych materiałach popularyzatorskich w stopniu podstawowym.
Ocena 4 (db):
ODKiŚ1_W01
Student dobrze zna terminologię używaną w ochronie dóbr kultury i historii sztuki.
2. Umiejętności
ODKiŚ1_U01
Student potrafi wykorzystać wiedzę teoretycznej do interpretowania i analizowania dzieł sztuki w przygotowywanych materiałach popularyzatorskich w stopniu dobrym.
Ocena 5 (bdb):
ODKiŚ1_W01
Student zna w stopniu bardzo dobrym terminologię używaną w ochronie dóbr kultury i historii sztuki.
2. Umiejętności
ODKiŚ1_U01
Student doskonale potrafi wykorzystać wiedzę teoretycznej do interpretowania i analizowania dzieł sztuki w przygotowywanych materiałach popularyzatorskich.
2. Weryfikacja umiejętności i kompetencji:
- obecność na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieobecności
nieusprawiedliwione; każda następna nieobecność powoduje obniżenie
oceny semestralnej o pół stopnia, w stosunku do oceny przewidywanej,
uzyskanej za aktywność, przygotowanie materiałów i poprowadzenie
zajęć popularyzatorskich.
- przygotowanie materiału naukowego w formie prezentacji
na zajęcia popularyzatorskie w dowolnej placówce kultury.
Praktyki zawodowe
Liczba godzin praktyk dla całego kierunku - 90.
Literatura
1. Arends R.I.: Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa 2002
2. Dziedzic A., Kozłowska W.E., Drama na lekcjach historii, WSiP, Warszawa 1999.
3. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 2004.
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: