Edytorstwo źródeł historycznych z XIX i XX w. WNHS-AZD2-EZHXIXiXXw
Zakres zagadnień tematycznych:
Elementy teorii
Umiejętności potrzebne do edytowania źródeł historycznych
Miejsce edytorstwa źródeł w nauce historii
Początki i rozwój edytorstwa historycznego w Polsce
Polskie doświadczenia w wydawaniu najważniejszych edycji źródłowych
Kategoryzacja wydawnictw źródłowych
Instrukcje wydawnicze i ich rola przy wydawaniu źródeł historycznych
Przykłady dobrych i złych edycji źródłowych funkcjonujących w polskiej nauce historycznej
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Zna główne fakty z zakresu teorii i praktyki wydawania źródeł historycznych; umie analizować instrukcje wydawnicze i posiada ich szeroką znajomość; umie wskazać wady i zalety poszczególnych edycji źródłowych
Punktacja ECTS. Uczestnicząc w zajęciach w semestrze letnim student ma możliwość uzyskania 4 pkt ECTS, na który składa się: 2 pkt 30 godzin - udział w zajęciach. 2 pkt. przygotowanie do egzaminu.
Kryteria oceniania
Egzamin ustny, połączenie wiedzy teoretycznej i praktycznej
Znajomość najważniejszych instrukcji wydawniczych
Analiza przyczynowo- skutkowa, logiczne myślenie,
Zrozumienie praktyki edycji źródeł na wybranych przykładach
nabranie umiejętności przygotowania do wydania źródeł historycznych
- na ocenę 2 (ndst..): nie umie wykorzystywać podstawowych informacji i faktów z przeszłości dot. źródeł historycznych
- na ocenę 3 (dst.): poprawnie na poziomie dostatecznym potrafi analizować czym są źródła historyczne i jak je opracowywać;
- na ocenę 4 (db.): poprawnie analizuje czym są źródła historyczne i jak je opracowywać;
- na ocenę 5 (bdb.): potrafi poprawnie analizować przedstawione na zajęciach tematy oraz samodzielnie wyciągać wnioski.
Obecność na zajęciach obowiązkowa.
Literatura
Janusz Tandecki, Krzysztof Kopiński, Edytorstwo źródeł historycznych, WARSZAWA 2013
Ireneusz Ihnatowicz, Andrzej Biernat, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003
Konrad Górski, Sztuka edytorska. Zarys teorii, Warszawa 1956
Józef Szymański, Nauki pomocnicze historii, Warszawa 1983
Bibliografia edytorstwa źródeł historycznych w Polsce. Historia- krytyka tekstu – metodologia i technika wydawnicza, Lublin 2001
Marceli Handelsman, Historyka cz. I: zasady metodologii Historji, Zamość 1931
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: