Żródłoznawstwo XIX i XX w WNHS-AZD-ŹrodXIXiXX
1. Historia nowożytna i najnowsza w systemie periodyzacji dziejów.
2. Źródło historyczne – pojęcie i klasyfikacja. Krytyka źródła historycznego.
3. Krytyka XIX-wiecznych źródeł urzędowych na przykładzie raportów urzędowych Królestwa Kongresowego oraz materiałów Rosyjskiego Państwowego Archiwum Historycznego w Sankt Petersburgu.
4. Krytyka materiałów archiwalnych wytworzonych przez niemiecki i sowiecki aparat bezpieczeństwa.
5. Pamiętnik jako źródło historyczne.
6. Beletrystyka jako źródło historyczne.
7. Materiały fonograficzne jako źródło historyczne.
8. Technologia cyfrowa w badaniach historycznych.
9. Edytorstwo źródeł historycznych XIX-XX w.
|
W cyklu 2021/22_L:
1. Historia nowożytna i najnowsza w systemie periodyzacji dziejów. |
W cyklu 2022/23_L:
1. Historia nowożytna i najnowsza w systemie periodyzacji dziejów. |
W cyklu 2023/24_L:
1. Historia nowożytna i najnowsza w systemie periodyzacji dziejów. |
E-Learning
W cyklu 2021/22_L: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2020/21_L: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2019/20_L: E-Learning z podziałem na grupy |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
AZD1-W13: Zna i prawidłowo identyfikuje typy i formy dokumentacji oraz sposoby ich powstawania;
AZD1-W14: Zna i rozumie metody analizy i interpretacji źródeł będących przedmiotem badań archiwistyki i zarządzania dokumentacją;
AZD1-U04: Potrafi rozpoznawać różnego rodzaju źródła będące przedmiotem badań archiwistyki, a także szeroko rozumianych nauk humanistycznych i społecznych;
AZD1-U05: Potrafi posługiwać się krytyką zewnętrzną i wewnętrzną źródeł historycznych. Potrafi rozpoznawać różne rodzaje wytworów kultury właściwych dla historii z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie historyczno-kulturowym.
Kryteria oceniania
Ocena dostateczna: Student zna podstawowe kryteria podziału źródeł historycznych oraz zasady ich krytyki zew. i wew.
Ocena dobra: Student zna i rozumie metody analizy i interpretacji źródeł będących przedmiotem badań archiwistyki i zarządzania dokumentacją.
Ocena bardzo dobra: Student zna i prawidłowo identyfikuje typy i formy dokumentacji oraz sposoby ich powstawania; potrafi rozpoznawać różne rodzaje wytworów kultury właściwych dla historii z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie historyczno-kulturowym; potrafi przeprowadzić edycję źródła historycznego.
Literatura
Literatura podstawowa:
Ihnatowicz I. , Źródła do historii XIX i XX wieku, „Studia Źródłoznawcze”, t. 19, 1974, s. 1-13.
Kürbis B., Metody źródłoznawcze wczoraj i dziś, , „Studia Źródłoznawcze”, t. 24, 1979, s. 83-96.
Labuda G., Próba nowej systematyki i nowej interpretacji źródeł historycznych, „Studia Źródłoznawcze”, t. 1, 1957, s. 3-52.
Projekt instrukcji wydawniczej dla źródeł historycznych XIX i na początku XX wieku https://rcin.org.pl/dlibra/publication/24489/edition/12551/content (dostęp 10.02.2020r.)
Topolski J., Rozważania o teorii źródeł historycznych, w: W kręgu historii historiografii i polityki, Łódź 1997, s. 9-19.
Topolski J., Wprowadzenie do historii, Poznań 2009, s. 33-90.
Wojtkowiak Z. , Nauki pomocnicze historii najnowszej. Źródłoznawstwo. Źródła narracyjne. Cz. 1: Pamiętnik, tekst literacki, Poznań 2001, s. 17-31.
Literatura pomocnicza:
Dzieło literackie jako źródło historyczne, red. Z. Stefanowska, J. Sławiński, Warszawa 1978.
Grzelewska D., Historia polskiej radiofonii w latach 1926-1989, w: Prasa, radio i telewizja w Polsce. Zarys dziejów, Warszawa 2001, 211-261.
R. Wapiński, Historiografia dziejów najnowszych – jej stan obecny i potrzeby, w: Historia najnowsza jako przedmiot badań i nauczania, red. J. Maternicki, Warszawa 1990, s. 44-86.
Szabaciuk M., Między źródłoznawstwem a technologią informacyjną – problematyka dokumentu elektronicznego w nauczaniu archiwistów i records managerów, w: Multimedia a źródła historyczne w nauczaniu i badaniach, red. M. Anusz, M. Szabaciuk, Lublin 2015, s. 333-340.
Szczepański J., Zasady gromadzenia i naukowego użytkowania dokumentów pamiętnikarskich, „Pamiętnikarstwo Polskie”, nr 4, 1972, s. 3-11.
Tekst źródła. Krytyka. Interpretacja, red. B. Trelińska, Warszawa 2005, s. 413-422.
Tradycje i perspektywy nauk pomocniczych historii w Polsce. Materiały z sympozjum w Uniwersytecie Jagiellońskim dnia 21-22 października 1993 roku profesorowi Zbigniewowi Perzanowskiemu przypisane, Kraków1995.
Wojtkowiak Z., O klasyfikacji i interpretacji pamiętników (Uwagi i propozycje), „Studia Źródłoznawcze”, t. 25, 1980, s. 163-177.
Zamorski K., Uwagi o pamiętnikach jako źródle poznania poglądów szlachty na wieś galicyjską, „Acta Unioversitatis Lodziensis. Folia Historica”, 13, 1983, s. 165-173.
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: