Psychologia WMCM-PG-PS

Cele przedmiotu to poznanie faz rozwoju człowieka, symptomatologii podstawowych zaburzeń występujących u dzieci i dorosłych, stylów i strategii radzenia sobie ze stresem, zasad sprzyjających skutecznej i współczującej komunikacji; wykształcenie umiejętności wstępnej oceny trudności psychologicznych doświadczanych przez pacjenta i ewentualnej potrzeby konsultacji z psychologiem, a także udzielenia wsparcia w sytuacji trudnej i empatycznej komunikacji z pacjentem.

W cyklu 2022/23_Z:

Zajęcia realizowane są w formie wykładów oraz seminariów z elementami warsztatowymi. Uwzględnione jest również samokształcenie studentów poprzez przygotowanie do zajęć, opracowywanie materiałów, pracę własną w czasie spotkań.

Podczas zajęć omówione zostaną następujące zagadnienia:
- psychologia a medycyna: psychologia zdrowia, kliniczna, psychopatologia,
- psychologiczne aspekty komunikacji interpersonalnej,
- dynamika relacji pacjent-lekarz,
- praca z trudnym pacjentem,
- wsparcie pacjentów i ich rodzin w sytuacjach trudnych,
- zapobieganie i rozwiązywanie sytuacji konfliktowych,
- próby manipulowania i agresja ze strony pacjenta,
- asertywna komunikacja z pacjentem,
- sposoby radzenia sobie ze stresem i wypaleniem zawodowym,
- rola zaufania w relacji pacjent-lekarz,
- prywatność i autonomia osoby pacjenta,
- bariery w budowaniu relacji z pacjentem,
- udział pacjenta w podejmowaniu decyzji medycznych,
- praca z pacjentem przewlekle chorym - metody obniżania poziomu lęku,
- samoocena i funckjonowanie lekarza jako determinanty relacji z pacjentem,
- problem ograniczonego zakresu usług medycznych a potrzeby pacjenta,
- tematy trudne: dziecko jako pacjent,
- tematy trudne: nastolatek jako pacjent,
- tematy trudne: osoby starsze,
- tematy trudne: schorzenia terminalne,
- tematy trudne: reprodukcja, ciąża, problemy okołoporodowe.

W cyklu 2023/24_Z:

E-Learning

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych

nie dotyczy

Poziom przedmiotu

podstawowy

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się

wpisz symbol/symbole efektów kształcenia CMP_B.W1, CMP_B.W2, CMP_B.W3, CMP_B.W4, CMP_B.W5, CMP_B.W6, CMP_B.U1, CMP_B.U2, CMP_B.U3, CMP_B.U4, CMP_B.U5, CMP_B.U6, CMP_B.U7, CMP_B.U8, CMP_B.U9

Typ przedmiotu

obowiązkowy

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2020/21_Z:

Emilia Maria Wrocławska-Warchala

W cyklu 2024/25_Z:

Monika Rieff-Kosecka

W cyklu 2023/24_Z:

Justyna Jastrzębska

W cyklu 2022/23_Z:

Justyna Jastrzębska

W cyklu 2021/22_Z:

Monika Frajnt-Dąbrowska

Efekty kształcenia

WIEDZA
• zna podstawy psychologii w zakresie zachowania i rozwoju człowieka, uwarunkowań jego prawidłowego i zaburzonego funkcjonowania;
• wymienia etapy i prawidłowości rozwoju psychicznego człowieka;
• różnicuje pojęcia dewiacji i zaburzenia ze szczególnym uwzględnieniem patologii dziecięcej
• omawia mechanizmy funkcjonowania człowieka w sytuacjach trudnych;
• różnicuje pojęcie emocji i motywacji oraz zna pojęcie osobowości i jej zaburzeń;
• charakteryzuje istotę i strukturę zjawisk zachodzących w procesie przekazywania i wymiany informacji;
• definiuje modele i style komunikacji interpersonalnej;
• zna techniki redukowania lęku i sposoby relaksacji oraz mechanizmy powstawania, działania i zapobiegania zespołowi wypalenia zawodowego;

UMIEJĘTNOŚCI
• różnicuje zachowania prawidłowe, zaburzone i patologiczne;
• potrafi ocenić wpływ choroby i hospitalizacji na stan fizyczny i psychiczny pacjenta;
• potrafi ocenić funkcjonowanie człowieka w sytuacjach trudnych (stres, frustracja, konflikt, trauma, żałoba) oraz stosować elementarne formy pomocy psychologicznej;
• identyfikuje błędy i bariery w procesie komunikowania się;
• wykorzystuje techniki komunikacji werbalnej i pozawerbalnej w opiece pielęgniarskiej;
• tworzy warunki do prawidłowej komunikacji z pacjentem i członkami zespołu opieki;
• wskazuje i stosuje właściwe techniki redukowania lęku i metody relaksacyjne;
• stosuje mechanizmy zapobiegania zespołowi wypalenia zawodowego;
• potrafi zaproponować działania zapobiegające dyskryminacji i rasizmowi oraz dewiacjom i patologiom wśród dzieci i młodzieży;

Uczestnictwo w wykładzie (realizowanym na MS Teams) 30 h = 1 ECTS
Uczestnictwo w seminarium (realizowanym na MS Teams) 20 h = 0,5 ECTS
Samokształcenie (samodzielne lektury, przygotowanie prezentacji na seminarium lub eseju) 10 h = 0,5 ECTS

Kryteria oceniania

Wykład – zaliczenie na ocenę; egzamin pisemny online: test z zagadnień problemowych wykładów i seminariów oraz część interpretacyjna (studia przypadków); do zaliczenia potrzebne uzyskanie 61%.

ocena niedostateczna (ndst.: 2) - Student nie posiada wiedzy, umiejętności ani kompetencji w zakresie przewidzianym w efektach kształcenia

ocena dostateczna (dst.: 3) - Student posiada niewielką wiedzę, umiejętności i kompetencje w zakresie przewidzianym w efektach kształcenia

ocena dobra (db.: 4) - Student posiada wystarczającą wiedzę, umiejętności i kompetencje w zakresie przewidzianym w efektach kształcenia

ocena bardzo dobra (bdb.: 5) - Student posiada pełną wiedzę umiejętności i kompetencje w zakresie przewidzianym w efektach kształcenia

Literatura

Literatura podstawowa:
1. Bętkowska-Korpała, B., Gierowski J.K. (2007). Psychologia lekarska w leczeniu chorych somatycznie. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy. Kraków: Wydawnictwo UJ.
2. Doliński, D., Strelau, J. (2015). Psychologia akademicka. Gdańsk: GWP.
3. Kwiatkowska, A., Krajewska-Kułak, E., Panek, W. (2013). Komunikowanie interpersonalne w pielęgniarstwie. PZWL.
4. Maslach, C., Leiter, M.P. (2011). Prawda o wypaleniu zawodowym.Warszawa: PWN.
5. Rosenberg, M. (2016). Porozumienie bez przemocy. O języku życia.
Warszawa: Czarna Owca.
6. Sapolsky, R.M. (2018). Dlaczego zebry nie mają wrzodów. Psychofizjologia
stresu. Warszawa: PWN.
7. Zimbardo, P.G., Johnson, R.L., McCann, V. (2017). Psychologia. Kluczowe koncepcje. Tomy I-V. w szczególności Tom I Człowiek i środowisko. Warszawa: PWN.
Literatura uzupełniająca:
8. Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN.
9. Formański, J. (1998). Psychologia. Podręcznik dla szkół medycznych. PZWL.
10. Juczyński, Z. (2012). NPPPZ. Narzędzia pomiaru w promocji i psychologii zdrowia. (2012). Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.
11. Juczyński, Z., Ogińska-Bulik, N. (2009). NPSR. Narzędzia Pomiaru Stresu i Radzenia Sobie ze Stresem. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.
12. Majda, A., Ogórek-Tęcza, B., Zalewska-Puchała, J. (red.) (2010). Pielęgniarstwo transkulturowe. Podręcznik dla studiów medycznych. PZWL.
13. Makara-Studzińska, M. (2012). Komunikacja z pacjentem. Czelej.
14. Steciwko, A., Barański, J. (red.) (2013). Relacja lekarz-pacjent. Zrozumienie i współpraca. Elsevier Urban & Partner
15. Sujak, E. (2006). ABC psychologii komunikacji.WAM.
16. Wolańczyk, T., Komender, J. (2015) Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. PZWL.

W cyklu 2021/22_Z:

W cyklu 2022/23_Z:

Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN.
Doliński, D., Strelau, J. (2015). Psychologia akademicka. Gdańsk: GWP.
Kwiatkowska, A., Krajewska-Kułak, E., Panek, W. (2013). Komunikowanie interpersonalne w pielęgniarstwie. PZWL
Mayerscough, P., Ford, M. (2001). Jak rozmawiać z pacjentem. PWN
Rollnick, S., Miller, W. R., & Butler, C. (2010). Wywiad motywujący w opiece zdrowotnej. Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej" Academica".
Sapolsky, R.M. (2018). Dlaczego zebry nie mają wrzodów. Psychofizjologia stresu. Warszawa: PWN.
Steciwko, A., Barański, J. (red.) (2013). Relacja lekarz-pacjent. Zrozumienie i współpraca. Elsevier Urban & Partner

W cyklu 2023/24_Z:

Więcej informacji

Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:

Pielęgniarstwo - studia I stopnia stacjonarne

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu WMCM-PG-PS w USOSweb