Zarządzanie dobrami doczesnymi instytutu życia konsekrowanego WK-N-ZDIŻK
Wykład rozpocznie się od ramowego określenia, czym jest instytut życia konsekrowanego w Kościele katolickim. Następnie zostanie zarysowana kwestia prawa do posiadania dóbr doczesnych przez te instytuty (pojęcie dóbr kościelnych, własność, cele dóbr). W dalszej kolejności będą omawiane poszczególne formy nabywania dóbr. Następnie przedstawiony będzie ślub ubóstwa w relacji do dóbr materialnych, w ujęciu indywidualnym i wspólnotowym oraz konsekwencje majątkowe płynące z tego ślubu. Posiadanie dóbr prowadzi też do złożonej tematyki administrowania dobrami. Na koniec zarysowane będą wybrane elementy kanonicznego prawa karnego w relacji do administracji dobrami instytutu. Wraz z normami prawa kanonicznego będą przywoływane wybrane normy prawa polskiego, w ramach których następuje zarząd dobrami doczesnymi instytutu.
W cyklu 2024/25_L:
Jak w opisie ogólnym przedmiotu. |
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
PK_W08: Student definiuje pojęcia i instytucje związane z administracją dobrami instytutu życia konsekrowanego. Wskazuje obowiązki i możliwości działania w zakresie działalności charytatywnej. Posiada wiedzę w zakresie uprawnień majątkowych tego typu instytutów, sposobów nabywania i administrowania dobrami.
PK_U04: Student stosuje wskazania Magisterium dla administracji dobrami kościelnymi; odnosi normy prawa polskiego do dóbr instytutu życia konsekrowanego. Potrafi koordynować administracją zakonną; przygotowuje potrzebną dokumentację.
PK_U06: Student analizuje rozwój relacji Kościół-państwo w odniesieniu do spraw majątkowych. Wdraża wymogi prawa kanonicznego w administrację dobrami instytutu życia konsekrowanego. Opracowuje projekty ekonomiczne; analizuje budżet dzieł instytutu. Przygotowuje dokumenty związane z administracją.
PK_K05: Student rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju zawodowego. Dostrzega i formułuje nowe problemy w zakresie administracji kościelnej. Samodzielnie podejmuje i inicjuje działania w odniesieniu do organizacji administracji dobrami instytutu życia konsekrowanego. Ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa i tradycji kanonicznej oraz norm Kościoła w przestrzeni ekonomicznej.
Kryteria oceniania
Wykład kończy się egzaminem ustnym. Jest możliwy tzw. termin zerowy. W miejsce egzaminu ustnego, można napisać pracę pisemną zaliczeniową, po uzgodnieniu tematu pracy z prowadzącym zajęcia.
Literatura
LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
1. Codex Iuris Canonici, auctoritate Joannis Pauli PP. promulgatus, Kodeks Prawa Kanonicznego. Promulgowany przez papieża Jana Pawła II w dniu 25 stycznia 1983 roku. Stan prawny na dzień 18 maja 2022 roku. Zaktualizowany przekład na język polski, Poznań 2022.
2. Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską z 28 lipca 1993, Dz. U. z 1998 r. Nr 51, poz. 318.
3. Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1989 r. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.
4. Konferencja Episkopatu Polski, Instrukcja w sprawie zarządzania dobrami doczesnymi Kościoła, 25 sierpnia 2015, https://episkopat.pl/wp-content/uploads/2016/04/INSTRUKCJA_dobra_doczesne.pdf (data dostępu: 20 maja 2019).
5. Kongregacja ds. Instytutów życia konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, Wytyczne dotyczące zarządzania dobrami w instytutach życia konsekrowanego i stowarzyszeniach życia apostolskiego. List okólny, 2 sierpnia 2014, Libreria Editrice Vaticana 2014.
6. Kongregacja ds. Instytutów życia konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, Ekonomia w służbie charyzmatu i misji. Jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej służcie sobie nawzajem tym darem, jaki każdy otrzymał (1P 4,10). Ukierunkowania, 6 stycznia 2018r., Niepokalanów 2019.
7. Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz, red. P. Majer, Kraków 2011.
8. Domaszk A., Dobra doczesne Kościoła, Warszawa 2016.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
Chrapkowski A., Krzywda J., Wroceński J., Zubert B. W., Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. Tom II/2. Księga II. Lud Boży. Część III. Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego, red. J. Krukowski, Poznań 2006.
Chrapkowski A., Zarządzanie dobrami doczesnymi w instytutach zakonnych, Annales Canonici 3 (2007), s. 135-149.
Domaszk A., Funkcja ekonoma w prawie własnym Towarzystwa św. Franciszka Salezego, Seminare 27 (2010), s. 63-75.
Domaszk. A., Ubóstwo instytutu zakonnego w relacji do zagadnienia dóbr kościelnych, Prawo Kanoniczne 56 (2013) nr 4, s. 77-99.
Domaszk A., Ślub ubóstwa zakonnika w relacji do zagadnienia dóbr kościelnych, Prawo Kanoniczne 57 (2014) nr 1, s. 53-78.
Gambari E., Życie zakonne po Soborze Watykańskim II, tłum. J. E. Bielecki, Kraków 1998.
Stanisz P., Sprawy majątkowe jako element stosunków między państwem a związkami wyznaniowymi, w: Finansowanie Kościołów i innych związków wyznaniowych, red. P. Sobczyk, K. Warchałowski, Warszawa 2013, s. 17-32.
Sugawara Y., La povertà evangelica nel Codice: norma comune (c. 600) e applicazione individuale (c. 668), Periodica 89 (2000), z. 1, s. 45-77.
Sugawara Y., La povertà evangelica nel Codice: applicazione colletiva (cann. 634-640), Periodica 89 (2000) z. 2, s. 267-290.
Recchi S., L’ecomo negli istituti religiosi, Quaderni di Dirritto Ecclesiale 22 (2009) 2, s. 130-140.
Zubert B. W., Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. Księga II. Lud Boży. Część III. Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego, Lublin 1990.
W cyklu 2024/25_L:
Jak w opisie ogólnym przedmiotu. |
Uwagi
W cyklu 2024/25_L:
Zainstalowana aplikacja Teams. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: