Wygaśnięcie prawa karania w wyniku przedawnienia. Normy materialne i procesowe WK-KRS-Pk

Tematyka związana z zagadnieniem przedawnienia na płaszczyźnie kanonicznego prawa karnego należy do tej grupy zagadnień, którym do niedawna poświęcano niewiele uwagi. Faktycznie bowiem, zarówno doktryna jak i jurysprudencja kanonicznego prawa karnego nie poświęcały temu zagadnieniu zbyt wiele miejsca. Z pewnością wynikało to z tego, że w prawie kanonicznym aż do drugiej połowy dziewiętnastego wieku brakowało wyraźnych przepisów które regulowałyby zagadnienie przedawnienia w prawie karnym.
Należy zauważyć, że także obowiązujący Kodeks prawa kanoniczego niewiele miejsca poświęca zagadnieniu przedawnienia i związanej z nim przerwy/zawieszenia biegu przedawnienia. W części materialnej prawa karnego zagadnieniem tym zajmują się właściwie dwa kanony 1362 i 1363. Z kolei w części procesowej będą to kan. 1512, n. 4, 1720, n. 3 i 1726. Trzeba zauważyć, że przywołane kanony nie zawierają ani definicji przedawnienia, ani też jasnego odróżnienia przerwy i zawieszenia biegu przedawnienia. Taki brak jasności nie sprzyja jasności i jednomyślności interpretacyjnych. W dotychczasowej doktrynie kanonistycznej możemy bowiem znaleźć różne opinie dotyczące tego, kiedy właściwie następuje przerwanie biegu przedawnienia. Dlatego też niezbędne wydaje się przeprowadzenie krytycznej analizy odnośnych przepisów prawa kanonicznego oraz doktryny kanonistycznej w celu udzielenia odpowiedzi na pytanie czy w kanonicznym prawie karnym oraz kanonicznym procesie karnym przewidziana jest instytucja przerwania biegu przedawnienia, a jeśli tak, to w jakim dokładnie momencie ona następuje.

W cyklu 2021/22_L:

Tematyka związana z zagadnieniem przedawnienia na płaszczyźnie kanonicznego prawa karnego należy do tej grupy zagadnień, którym do niedawna poświęcano niewiele uwagi. Faktycznie bowiem, zarówno doktryna jak i jurysprudencja kanonicznego prawa karnego nie poświęcały temu zagadnieniu zbyt wiele miejsca. Z pewnością wynikało to z tego, że w prawie kanonicznym aż do drugiej połowy dziewiętnastego wieku brakowało wyraźnych przepisów które regulowałyby zagadnienie przedawnienia w prawie karnym.
Należy zauważyć, że także obowiązujący Kodeks prawa kanoniczego niewiele miejsca poświęca zagadnieniu przedawnienia i związanej z nim przerwy/zawieszenia biegu przedawnienia. W części materialnej prawa karnego zagadnieniem tym zajmują się właściwie dwa kanony 1362 i 1363. Z kolei w części procesowej będą to kan. 1512, n. 4, 1720, n. 3 i 1726. Trzeba zauważyć, że przywołane kanony nie zawierają ani definicji przedawnienia, ani też jasnego odróżnienia przerwy i zawieszenia biegu przedawnienia. Taki brak jasności nie sprzyjał jasności i jednomyślności interpretacyjnych. W dotychczasowej doktrynie kanonistycznej możemy bowiem znaleźć różne opinie dotyczące tego, kiedy właściwie następuje przerwanie biegu przedawnienia. Dlatego też niezbędne jest przeprowadzenie krytycznej analizy odnośnych przepisów prawa kanonicznego przed nowelizacją z 2021 roku oraz ówczesnej doktryny kanonistycznej w celu udzielenia odpowiedzi na pytanie czy w kanonicznym prawie karnym oraz kanonicznym procesie karnym przed 8 grudnia 2021 roku przewidziana była instytucja przerwania biegu przedawnienia.

E-Learning

W cyklu 2020/21_L:

E-Learning (pełny kurs)

W cyklu 2019/20_L:

E-Learning z podziałem na grupy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych

nie dotyczy

Poziom przedmiotu

podstawowy

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się

wpisz symbol/symbole efektów kształcenia

Typ przedmiotu

obowiązkowy

Koordynatorzy przedmiotu

Dariusz Borek

Efekty kształcenia

Wiedza:

EK 1 - student zna podstawową terminologię z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia.
EK 2 - student ma uporządkowaną znajomość podstawowych zagadnień z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia
EK 3 - student posiada wiedzę na temat najważniejszych dyskusji prowadzonych w zakresie wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia

Umiejętności:

EK 4 - student potrafi analizować, streszczać i prezentować tekst z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia
EK 5 - student formułuje w mowie i na piśmie zagadnienia z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia oraz potrafi odpowiednio rekonstruować i uzasadniać poszczególne stanowiska.
EK 6 - student znajduje i wykorzystuje rzetelne źródła informacji z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia

Kompetencje:

EK 7 - student potrafi zaplanować i zorganizować indywidualną pracę mającą na celu zrealizowanie zadania badawczego i przyswojenie treści z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia
EK 8 - student aktywnie angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć biorąc udział w dyskusjach, formułując własne wypowiedzi oraz konstruktywne uwagi krytyczne.

ECTS (1 ECTS = 30 godz.)
udział w wykładzie: 20 godz.
przygotowanie do egzaminu: 10 godz.
suma godzin: 30
Liczba ECTS: 1

Kryteria oceniania

Wiedza (EK 1-3):

Ocena 2 (ndst.): student nie zna podstawowej terminologii z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; nie posiada znajomości podstawowych zagadnień z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; nie ma wiedzy na temat najważniejszych dyskusji prowadzonych w kontekście wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia.
Ocena 3 (dst.): student zna w ograniczonym stopniu podstawową terminologię z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; ma słabo uporządkowaną znajomość podstawowych zagadnień dotyczących wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; posiada znacznie ograniczoną wiedzę na temat najważniejszych dyskusji prowadzonych na w kontekście wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia.
Ocena 4 (db.): student zna podstawową terminologię z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; ma średnio uporządkowaną znajomość podstawowych zagadnień dotyczących wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; posiada częściową wiedzę na temat najważniejszych dyskusji prowadzonych w kontekście wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia.
Ocena 5 (bdb.): student zna w pełni podstawową terminologię z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; ma w pełni uporządkowaną znajomość podstawowych zagadnień dotyczących wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; posiada kompletną wiedzę na temat najważniejszych dyskusji prowadzonych w kontekście wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia.

Umiejętności (EK 4-6):

Ocena 2 (ndst.): student nie potrafi analizować, streszczać i prezentować tekstów z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; nie potrafi odpowiednio rekonstruować i uzasadniać poszczególnych stanowisk z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; nie znajduje i nie wykorzystuje rzetelnych źródeł informacji z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia.
Ocena 3 (dst.): student potrafi w ograniczonym stopniu analizować, streszczać i prezentować teksty z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; jedynie częściowo potrafi odpowiednio rekonstruować i uzasadniać poszczególne stanowiska z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; z błędami znajduje i wykorzystuje rzetelne źródła informacji z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia.
Ocena 4 (db.): student potrafi właściwie analizować, streszczać i prezentować teksty z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; potrafi zadowalająco rekonstruować i uzasadniać poszczególne stanowiska z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; w przeważającej liczbie przypadków prawidłowo wykorzystuje rzetelne źródła informacji z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia.
Ocena 5 (bdb.): student potrafi całkowicie poprawnie analizować, streszczać i prezentować teksty z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; potrafi bezbłędnie rekonstruować i uzasadniać poszczególne stanowiska z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; bezbłędnie znajduje i wykorzystuje rzetelne źródła informacji z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia.

Kompetencje (EK 7-8):

Ocena 2 (ndst.): student nie potrafi zaplanować i zorganizować indywidualnej pracy mającej na celu zrealizowanie zadania badawczego i przyswojenie treści z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; zupełnie nie angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć nie biorąc udziału w dyskusjach, nie formułując własnych wypowiedzi oraz konstruktywnych wypowiedzi krytycznych.
Ocena 3 (dst.): student potrafi w ograniczonym stopniu zaplanować i zorganizować indywidualną pracę mającą na celu zrealizowanie zadania badawczego i przyswojenie treści z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; okazjonalnie angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć rzadko biorąc udział w dyskusjach formułując własne wypowiedzi oraz konstruktywne wypowiedzi krytyczne.
Ocena 4 (db.): student potrafi właściwie zaplanować i zorganizować indywidualną pracę mającą na celu zrealizowanie zadania badawczego i przyswojenie treści z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; często aktywnie angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć biorąc udział w dyskusjach, formułując własne wypowiedzi oraz konstruktywne wypowiedzi krytyczne.
Ocena 5 (bdb.): student potrafi prawidłowo i kompleksowo zaplanować i zorganizować indywidualną pracę mającą na celu zrealizowanie zadania badawczego i przyswojenie treści z zakresu wygaśnięcia prawa karania w wyniku przedawnienia; bardzo często aktywnie angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć biorąc udział w dyskusjach, formułując własne wypowiedzi oraz konstruktywne wypowiedzi krytyczne.

Na ocenę końcową składają się:

1. Obecność na zajęciach - dopuszczalna jest 1 nieusprawiedliwiona nieobecność; każda ponad dopuszczalna nieobecność skutkuje obniżeniem oceny końcowej o pół stopnia.
2. Ocena z egzaminu ustnego na koniec roku akademickiego: egzamin ustny – 3 pytania losowo wybrane z puli podanej przez prowadzącego.

Literatura

LITERATURA

I. Obowiązkowa

1. Stokłosa M., Przedawnienie skargi kryminalnej w prawie kanonicznym, „Prawo Kanoniczne” 56 (2013) nr 4, s. 139-154.
2. Skonieczny P., Przesłanki przedawnienia kanonicznego ze szczególnym uwzględnieniem kanonizowanej ustawy cywilnej polskiej, „Prawo Kanoniczne” 57/2 (2014), s. 91-128.

II. Uzupełniająca

1. Astigueta D.A., Delitti inprescrittibili nella Chiesa?, „Periodica” 101 (2012), s. 103-158.
2. Llobell J., Sull’interruzione e sulla sospensione della prescrizione dell’azione penale, „Ius Ecclesiae” 25 (2013), s. 641-661.
3. Renati C.G., Prescription and derogation from prescription in sexual abuse of minors cases, „The Jurist” 67 (2007), s. 511-513.

W cyklu 2021/22_L:

LITERATURA

1. Stokłosa M., Przedawnienie skargi kryminalnej w prawie kanonicznym, „Prawo Kanoniczne” 56 (2013) nr 4, s. 139-154.

2. Skonieczny P., Przesłanki przedawnienia kanonicznego ze szczególnym uwzględnieniem kanonizowanej ustawy cywilnej polskiej, „Prawo Kanoniczne” 57/2 (2014), s. 91-128.

3. Borek D., Przedawnienie skarg i działań tytułu naruszeń będących przestępstwami kanonicznymi, Prawo Kanoniczne 62(2019) nr 3, s. 55-88.

4. Borek D., Przerwanie biegu przedawnienia skargi kryminalnej w kanonicznym procesie karnym, Prawo Kanoniczne 63 (2020) n. 3, s. 61-86.

Wykaz dodatkowej literatury przedmiotu w różnych językach zostanie zamieszczony na platformie MS Teams.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu WK-KRS-Pk w USOSweb