Główne problemy estetyki współczesnej WH-KU-II-2-ProbEst-C
Konwersatorium skupia się na prezentacji głównych problemów estetyki współczesnej w kontekście teorii implicite. Stanowi chronologiczny wybór najważniejszych tendencji w sztuce współczesnej w kontekście analizy estetycznej. Założeniem konwersatorium jest wykorzystanie wiedzy teoretycznej prezentowanej podczas wykładu w pracy z materiałem wizualnym i literackim. Analizie poddawane są dzieła sztuki, a towarzyszą im teksty kultury - postulaty artystyczne, manifesty, krytyka artystyczna oraz wywody twórców. We wstępie zakres tematyczny obejmuje genezę sztuki współczesnej - postindustrializm, schyłek akademizmu, rozwój realizmu i impresjonizmu. Towarzyszy jej wybór tekstów Baudelaire’a, Morrisa, Ruskina, Cezanne’a, Gropiusa czy van Doesburga. Chronologiczny wywód przybliża sztukę początków awangardy - dadaizm, futuryzm, kubizm, abstrakcjonizm i przywołuje pisma m.in. Bretona, Apollinaire’a i Picabii. Ćwiczenia podejmują kwestię pop-artu i minimalizmu w Stanach Zjednoczonych oraz ich wpływ na pojmowanie sztuki oraz wartości estetycznych w kontekście wypowiedzi m.in. Warhola, Lichtensteina, Reinhardta, Greenberga. Analizie zostają poddane nurty szczytowej awangardy - konceptualizm wraz aparatem teoretycznym w postaci pism LeWitta. Kurs kończy namysł nad hiperrealizmem, happeningiem, sztuką performatywną i twz. sztuką zaangażowaną.
|
W cyklu 2021/22_Z:
Ćwiczenia skupiają się na prezentacji głównych problemów estetyki współczesnej w kontekście teorii implicite. Stanowią chronologiczny wybór najważniejszych tendencji w sztuce współczesnej w kontekście analizy estetycznej. Założeniem ćwiczeń jest wykorzystanie wiedzy teoretycznej prezentowanej podczas wykładu w pracy z materiałem wizualnym i literackim. Analizie poddawane są dzieła sztuki, a towarzyszą im teksty kultury - postulaty artystyczne, manifesty, krytyka artystyczna oraz wywody twórców. We wstępie zakres tematyczny obejmuje genezę sztuki współczesnej - postindustrializm, schyłek akademizmu, rozwój realizmu i impresjonizmu. Towarzyszy jej wybór tekstów Baudelaire’a, Morrisa, Ruskina, Cezanne’a, Gropiusa czy van Doesburga. Chronologiczny wywód przybliża sztukę początków awangardy - dadaizm, futuryzm, kubizm, abstrakcjonizm i przywołuje pisma m.in. Bretona, Apollinaire’a i Picabii. Ćwiczenia podejmują kwestię pop-artu i minimalizmu w Stanach Zjednoczonych oraz ich wpływ na pojmowanie sztuki oraz wartości estetycznych w kontekście wypowiedzi m.in. Warhola, Lichtensteina, Reinhardta, Greenberga. Analizie zostają poddany nurt szczytowej awangardy - konceptualizm wraz aparatem teoretycznym w postaci pism LeWitta. Kurs kończy namysł nad hiperrealizmem, happeningiem, sztuką performatywną i twz. sztuką zaangażowaną. |
W cyklu 2022/23_Z:
Konwersatorium skupia się na prezentacji głównych problemów estetyki współczesnej w kontekście teorii implicite. Stanowi chronologiczny wybór najważniejszych tendencji w sztuce współczesnej w kontekście analizy estetycznej. Założeniem konwersatorium jest wykorzystanie wiedzy teoretycznej prezentowanej podczas wykładu w pracy z materiałem wizualnym i literackim. Analizie poddawane są dzieła sztuki, a towarzyszą im teksty kultury - postulaty artystyczne, manifesty, krytyka artystyczna oraz wywody twórców. We wstępie zakres tematyczny obejmuje genezę sztuki współczesnej - postindustrializm, schyłek akademizmu, rozwój realizmu i impresjonizmu. Towarzyszy jej wybór tekstów Baudelaire’a, Morrisa, Ruskina, Cezanne’a, Gropiusa czy van Doesburga. Chronologiczny wywód przybliża sztukę początków awangardy - dadaizm, futuryzm, kubizm, abstrakcjonizm i przywołuje pisma m.in. Bretona, Apollinaire’a i Picabii. Ćwiczenia podejmują kwestię pop-artu i minimalizmu w Stanach Zjednoczonych oraz ich wpływ na pojmowanie sztuki oraz wartości estetycznych w kontekście wypowiedzi m.in. Warhola, Lichtensteina, Reinhardta, Greenberga. Analizie zostają poddane nurty szczytowej awangardy - konceptualizm wraz aparatem teoretycznym w postaci pism LeWitta. Kurs kończy namysł nad hiperrealizmem, happeningiem, sztuką performatywną i twz. sztuką zaangażowaną. |
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
E-Learning
W cyklu 2023/24_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2019/20_Z: E-Learning (pełny kurs) | W cyklu 2020/21_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2022/23_Z: E-Learning (pełny kurs) | W cyklu 2021/22_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2020/21_Z: | W cyklu 2019/20_Z: | W cyklu 2023/24_Z: | W cyklu 2021/22_Z: | W cyklu 2022/23_Z: |
Efekty kształcenia
KU2_W02 student ma pogłębioną wiedzę w zakresie metodologii badań nauk humanistycznych i wybranych
nauk społecznych w oparciu o ogólną metodologię nauk
KU2_W04 student posiada uporządkowaną i pogłębioną wiedzę na temat teorii estetyki oraz jej rozwoju
KU2_K01 student rozumie potrzebę pogłębiania wiedzy z zakresu estetyki przez całe życie
KU2_U05 student samodzielnie formułuje problem badawczy za podstawę przyjmując pogłębioną analizę prac artystycznych oraz syntezę różnych idei i poglądów
Kryteria oceniania
ocena bardzo dobra: student bez problemów omawia kwestie poruszane na ćwiczeniach. W prezentacji ustnej korzysta poprawnie z nabytego aparatu pojęciowego. Potrafi globalnie wyjaśnić miejsce dzieła sztuki na mapie estetyki w kontekście merytorycznie wybranych fragmentów tekstów teorii sztuki. Prezentacja nie wymaga korzystania z notatek.
ocena dobra: student omawia kwestie poruszane na ćwiczeniach z nielicznymi potknięciami. W prezentacji ustnej korzysta poprawnie z nabytego aparatu pojęciowego. Potrafi globalnie wyjaśnić miejsce dzieła sztuki na mapie estetyki w kontekście merytorycznie wybranych fragmentów tekstów teorii sztuki. Przy prezentacji tematu sporadycznie korzysta z notatek.
ocena dostateczna: student fragmentarycznie omawia kwestie poruszane na ćwiczeniach z licznymi potknięciami. W prezentacji ustnej w ograniczonym stopniu korzysta z nabytego aparatu pojęciowego. Potrafi częściowo wyjaśnić miejsce dzieła sztuki na mapie estetyki w kontekście merytorycznie wybranych fragmentów tekstów teorii sztuki. Prezentacja podparta jest notatkami prelegenta.
Praktyki zawodowe
Nie przewidziano
Literatura
|
W cyklu 2021/22_Z:
Maria Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Warszawa 1984. Dodatkowo wybór z książek: |
W cyklu 2022/23_Z:
Maria Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Warszawa 1984. Fragmenty tekstów krytyki artystycznej, m.in. W. Morris, J. Ruskin, Ch. Baudelaire, W. Gropius, T. Marinetti, S. LeWitt, J. Kosuth. |
Uwagi
|
W cyklu 2021/22_Z:
n/d |
W cyklu 2022/23_Z:
n/d |
W cyklu 2023/24_Z:
n/d |
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: