Seminarium licencjackie WH-KU-I-2-SemLi-L

Cele przedmiotu:
• udział studenta w badaniach;
• opanowanie podstaw warsztatu naukowego umożliwiające przygotowanie pracy magisterskiej i udział studentów w badaniach;
• poznanie podstawowych form i sposobów kształtowania pisemnej wypowiedzi naukowej;
• rozwijanie i ugruntowywanie umiejętności prowadzenia kwerend bibliograficznych;
• sporządzanie bibliografii podmiotowej i przedmiotowej;
• nabycie umiejętności edytorskiego opracowania tekstu naukowego;
• opanowanie umiejętności wykorzystywanie źródeł naukowych;
• opanowanie znajomości zasad cytowania;
• nabycie umiejętności redagowania przypisów i indeksów;
• nabycie umiejętności samodzielnego studiowania materiałów źródłowych i ich selekcjonowania dla potrzeb pracy magisterskiej;
• opanowanie podstawowych umiejętności dotyczących konstruowania wywodu naukowego: stawiania tezy, prowadzenia myśli, dowodzenia.
Treści merytoryczne: Warsztat naukowy współczesnego humanisty. Zasady przygotowywania i wykorzystywania opracowań naukowych. Zasady konstruowania wywodu naukowego. Zasady edytorskie humanistycznych prac naukowych. Elementy stylistyki tekstu naukowego. Kompozycja pracy licencjackiej.
Metody oceny: ocena ciągła przygotowania do seminarium.

Wśród różnych perspektyw refleksji nad kulturą do najdawniejszych należy perspektywa filozoficzna. Problem genezy kultury pojawił się w filozofii już na samym początku - presokratycznej (Protagoras, Demokryt). Filozoficzna refleksja nad kulturą od samego zarania była ściśle skorelowana z antropologią. To, jak rozumiemy kulturę zależy od tego, jak rozumiemy człowieka. Stąd filozoficzne podejście do kultury biegło dwoma głównymi torami. W pierwszym, w którym na człowieka patrzy się przez pryzmat jego „wybrakowania”, tj. jego deficytów w stosunku do świata zwierzęcego, kultura staje się „naturalną” koniecznością ich przezwyciężenia; jest ona zatem kompensowaniem braków. Drugi nurt, widzi w człowieku byt z fundamentalnym „naddatkiem” w stosunku do reszty istot żywych. Tradycyjnie naddatek ten definiowano w kategoriach rozumności. Człowiek to „animal rationale”, istota obdarzona rozumem. We współczesnej refleksji nad kulturą kategoria rozumności bywa często zastępowana kategorią symbolu. Człowiek to „animal symbolicum”, istota zdolna do ekspresji symbolicznej. Symbol stanowi klucz do kultury rozważanej w perspektywie filozoficznej. Nazwy, metafory, opowieści, wizerunki i rytuały to rozmaite ludzkie formy symbolicznej reakcji na świat.
Seminarium poświęcone jest zgłębieniu jednej z najważniejszych tradycji filozoficznej refleksji nad kultura w perspektywie symbolu. Jej głównym przedstawicielem był Ernst Cassirer. Do tradycji tej należą również prace Aby’ego Warburga na temat obrazu oraz Hansa Blumenberga swymi teoriami mitu oraz metafory.