Introduzione all'etnolingustica e all'etimologia italiana WH-KON-IntrEtnol

Wiedza – absolwent zna i rozumie:
- ma pogłębioną świadomość ewolucji języka, w szczególności zmian w warstwie semantycznej oraz w zakresie systemów gramatycznych;
- dostrzega, rozumie i potrafi wykorzystać powiązania istniejące pomiędzy filologią klasyczną i neofilologią a innymi dyscyplinami humanistycznymi (m.in. historią, archeologią, historią nauki i filozofią);
- orientuje się we współczesnym życiu kulturalnym, ze szczególnym uwrażliwieniem na obecność lub przetwarzanie elementów kultury antycznej tudzież kultury Włoch;
Umiejętności – absolwent potrafi:
- wprawnie posługiwać się uznanymi w filologii klasycznej i neofilologii, jak również w całym obszarze nauk humanistycznych, metodami, potrafi je krytycznie oceniać, modyfikować, przy czym w swojej pracy wykazuje zdolność do zachowania spójności metodologicznej;
- dysponuje znajomością języków klasycznych lub języka włoskiego, pozwalającą na poprawny przekład tekstów o różnym poziomie trudności; decyzje translatorskie potrafi uzasadnić w oparciu o posiadaną wiedzę z zakresu gramatyki i semantyki studiowanego języka lub języków;
- dla filologii klasycznej: dysponuje znajomością jednego nowożytnego języka obcego na poziomie co najmniej C1, oraz zna język włoski i/lub nowogrecki na poziomie A2; dla filologii włoskiej: zna język włoski na poziomie C2.
Kompetencje społeczne – absolwent jest gotów do:
- prawidłowego identyfikowania priorytetów związanych z wykonywaniem pracy/aktualnego zadania;
- inicjowania pracy zespołowej i pracowania w zespole, przestrzegania zasad etyki zawodowej i wymagania tego od innych;
- uznawania wartości, jakie niesie wielokulturowość i wielonarodowość.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu prowadzonego synchronicznie w trybie zdalnym są:
- obecność i aktywne uczestnictwo w zajęciach poprzez korzystanie z platformy e-learningowej Moodle oraz MS Teams;
- regularne czytanie lektur z zalecanej bibliografii oraz materiałów dostarczanych przez prowadzącego;
- samodzielna interpretacja etymologiczna wskazanych przez prowadzącego wyrażeń (case study).

Bibliografia di riferimento:
Aprile M., 2009, Dalle parole ai dizionari, Bologna: Il Mulino.
Baglioni D., 2016, L’etimologia, Roma: Carocci Editore.
Battaglia S. (a cura di) 1975, Grande dizionario della lingua italiana, Torino: Unione tipografico-editrice torinese.
Benveniste E., 1971, Problemi di linguistica generale, Milano: Il Saggiatore.
Campanile E. – De Felice E. – Gusmani R. – Lazzeroni R. – Silvestri D., 2017, Linguistica storica, Roma: Carocci Editore.
Cortelazzo M.- Zolli P. 1989, Dizionario etimologico della lingua italiana, Bologna: Zanichelli.
Malkiel Y., 1993, Etymology. Cambridge: Cambridge University Press, 1993.
Nocentini A. 2010, L’Etimologico, Vocabolario della lingua italiana con CD-rom e online, Milano: Le Monnier.
Pfister M. – Lupis A., 2001, Introduzione all’etimologia romanza, Catanzaro: Rubbettino.
Pisani V. 1967, L’Etimologia, II ed., Brescia: Paideia.
De Saussure F., 1967, Corso di linguistica generale, Bari-Roma: Laterza.

Opere facoltative:
Ernout A. - Meillet A. 1932, Dictionnaire étymologique de la langue latine. Histoire des mots, Paris.
Jucquois G. 1976, La reconstruction linguistique, Application à l’indo- européen, Louvain: Peeters.
D’Onghia L. – Tomasin L., (a cura di), 2018, Etimologia e storia delle parole, Firenze: Cesati Editore.
Pokorny J. 1949-59, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, Bern: Francke.
Szemerényi O. 1985, Introduzione alla linguistica indeuropea, Milano: Unicopli.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WH-KON-IntrEtnol w USOSweb