Problemy poprawności językowej WH-FP-SP-I-2-PoprJez

Ma uporządkowaną wiedzę na temat języka jako systemu znaków, ma świadomość złożoności języka, zna normy językowe i ich rolę w kształtowaniu stylu oralnej i pisemnej komunikacji społecznej.

Na poziomie podstawowym potrafi integrować w swym warsztacie naukowym narzędzia badawcze z zakresu różnych dziedzin: literaturoznawstwa, językoznawstwa oraz innych, których znajomość jest niezbędna przy opracowaniu zarówno tekstów autorów żyjących, jak i dzieł dawniejszych.
Potrafi zredagować na poziomie podstawowym współczesny tekst literacki, naukowy, użytkowy i inne rodzaje wypowiedzi.
Potrafi przeprowadzić na poziomie podstawowym krytykę tekstu w odniesieniu do nieskomplikowanych dzieł literatury dawniejszej (XVI-XX wiek).
Potrafi zastosować w praktyce wiedzę szczegółową z zakresu norm i zasad redagowania i opracowywania tekstu współczesnego oraz edytorstwa naukowego na poziomie podstawowym.

Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role związane z procesem redagowania tekstu, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego.

Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy wynikające z wykonywania zawodu edytora, wydawcy, redaktora.

Ocena obecności na zajęciach (maks. 2 nieobecności usprawiedliwione), ocena udziału studenta w dyskusjach i analizach w czasie konwersatorium. Zaliczenie kolokwium końcowego testowego.
1. Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który zrealizował w pełni zakładane efekty kształcenia.
2. Jeśli student nie w pełni nabył umiejętność zdobywania informacji naukowych i nie w pełni zna metody i narzędzia interpretacyjne, otrzymuje ocenę dobra.
3. Ocenę dostateczne otrzymuje student, który opanował jedynie podstawowe narzędzia badań językowych i (albo) edycyjnych, i zdobywa informacje z pomocą wykładowcy.
4. Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie ma świadomości swoich braków i konieczności doskonalenia. Nie zna metod analizy i nie umie ich stosować.

Bańko M. (red.), Polszczyzna na co dzień, Warszawa 2006.
Bańko M. (red.), Wielki słownik wyrazów bliskoznacznych PWN, Warszawa 2005.
Bańko M. (red.), Wielki słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa 2005.
Bańko M., Słownik dobrego stylu czyli wyrazy które się lubią, Warszawa 2006.
Bańko M., Słownik peryfraz, czyli wyrażeń omownych, Warszawa 2002.
Grzenia J., Słownik nazw geograficznych z wymową i odmianą, Warszawa 2008.
Jadacka H., Markowski A., Zdunkiewicz-Jedynak D., Poprawna polszczyzna. Hasła problemowe, PWN, Warszawa 2008.
Kita M., Polański E., Słownik paronimów, czyli wyrazów mylonych, Warszawa 2004.
Kultura języka polskiego: tom I – A. Markowski, Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005; tom II – H. Jadacka, Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2005; tom III – T. Karpowicz, Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa 2009.
Markowski A. (red.), Wielki słownik poprawnej polszczyzny, PWN, Warszawa 2004.
Müldner-Nieckowski P., Lekarski Poradnik Językowy, (http://lpj.pl).
Müldner-Nieckowski P., Portal Frazeologia.pl (http://frazeologia.pl).
Müldner-Nieckowski P., Wielki słownik frazeologiczny języka polskiego, Warszawa 2003, 2004, 2005.
Müldner-Nieckowski P., Wielki słownik skrótów i skrótowców, Europa, Wrocław 2007.
Podracki J., Słownik interpunkcyjny języka polskiego z zasadami przestankowania, Warszawa 2004.
Polański E. (red.), Wielki słownik ortograficzny, PWN, Warszawa 2010.
Polański E., Zasady pisowni i interpunkcji, PWN, Warszawa 2008.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WH-FP-SP-I-2-PoprJez w USOSweb