Ćwiczenia z psychoterapii WF-ZPS-TR1
Treści merytoryczne (wersja skrócona):
- diagnoza dla celów psychoterapii,
- nawiązanie kontaktu terapeutycznego,
- kontrakt terapeutyczny,
- ćwiczenie i poznawanie technik wybranych nurtów psychoterapii,
- poznawanie i rozumienie dynamiki procesu terapeutycznego.
Metody oceny:Kolokwium pisemne oparte na stworzeniu w formie zaliczeniowej epikryzy wstępnej na podstawie historii życia pacjenta ; a ponad to:
- obecność na wszystkich zajęciach - dopuszcza się 2 nieobecności w ciągu roku,
- aktywny udział w ćwiczeniach,
- czytanie wskazanej literatury.
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2018/19: | W cyklu 2019/20: | W cyklu 2020/21: | W cyklu 2021/22: |
Efekty kształcenia
Student posiada znajomość i umiejętność podstawowych zachowań terapeutycznych wobec pacjenta/klienta
Student zna techniki prowadzenia pomocy psychologicznej
Student zna zasady sprzyjające postępowi w terapii psychologicznej tj tzw czynniki leczące w procesie indywidualnym i grupowym kontaktem z klientem/pacjentem.
Student potrafi zebrać wywiad kliniczny na potrzeby rozpoczęcia procesu psychoterapi
Kryteria oceniania
Metody oceny:Kolokwium pisemne a ponad to:
- obecność na wszystkich zajęciach - dopuszcza się 2 nieobecności w ciągu roku,
- aktywny udział w ćwiczeniach,
- czytanie wskazanej literatury.
Literatura
Lektura obowiązkowa:
1. Brammer, L. M. (1984). Kontakty służące pomaganiu. Procesy i umiejętności. Warszawa: Studium Pomocy Psychologicznej Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
2. Czabała, Cz. (1997). Czynniki leczące w psychoterapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
3. Johnson, D. W. (1992). Podaj dłoń. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia i Trzeźwości.
4. Okun, B. F. (2002). Skuteczna pomoc psychologiczna. (Budowanie relacji i ustalanie celów). Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia PTP.
5. Szustrowa, T. (1991). Swobodne techniki diagnostyczne – wywiad i obserwacja. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
7. Trzebinska, E. (1994). Ogólna charakterystyka przygotowania i przebiegu procesu psychoterapii. W: L. Grzesiuk (red.), Psychoterapia.Szkoły, zjawiska, techniki i specyficzne problemy (s. 109-134), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Literatura uzupełniająca:
1. Brzeziński, J., Poznaniak, W. (red.). (1994). Etyczne problemy działalności badawczej i praktycznej psychologów. Poznań: Wydawnictwo Fundacji: Humaniora.
2. Brzeziński, J., Toeplitz – Wiśniewska, M. (red.). (2000). Etyczne dylematy psychologa. Poznań: Wydawnictwo Fundacji: Humaniora.
3. Egan, G. (2002). Kompetentne pomaganie, Poznań: Wydawnictwo Zysk i Ska (wybrane rozdziały)
4. Fengler, J. (2001). Pomaganie męczy. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
5. Gołąb, A. (1980). Normy moralne a gotowość do udzielania pomocy. W: J. Rejkowski. (red.), Osobowość a społeczne zachowanie sie ludzi.Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza.
6. Goldstein, A. (1983). Metody ulepszania kontaktów służących pomaganiu, Nowiny Psychologiczne, 10.
7. Grzesiuk, L. (red.). (1994). Psychoterapia. Szkoły, zjawiska, techniki,specyficzne problemy. Warszawa: PWN. (wybrane rozdziały)
8. Jedliński, K. (1993). Sztuka słuchania. W: J. Santorski (red.), ABC Pomocy Psychologicznej. Rezonans i Dialog (t. 8, s. 13 – 26). Warszawa:Jacek Santorski & Co Agencja.
9. Rakowska, J. M. (2000). Wymiar etyczny interwencji terapeutycznych,Nowiny psychologiczne, 1, 91 – 102.
10. Santorski, J. (red.). (1984). Nowe strategie i techniki pomocy psychologicznej. Warszawa: PTHP.
11. Sęk, H. (2001).O wieloznacznych funkcjach wsparcia społecznego. W: L.Cierpiałkowska, H. Sęk (red.), Psychologia kliniczna i psychologia zdrowia(s. 13-32). Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: