Prowadzony w cyklach: 2022/23_Z, 2023/24_Z, 2024/25_Z

Kod Erasmus: 14.4

Kod ISCED: 0313

Punkty ECTS: 2

Język: polski

Organizowany przez: Instytut Psychologii

Związany z programami studiów:

Psychologia - studia jednolite magisterskie stacjonarne

Psychologia pozytywna WF-PS-N-PZ

Zajęcia odbywają się w formie STACJONARNEJ

Psychologia pozytywna dąży zatem do zrozumienia uwarunkowań ludzkiej siły i rozwijania potencjału człowieka, a nie jedynie do minimalizowania objawów psychopatologicznych. Jednocześnie, psychologowie pozytywni opierają swe teorie na precyzyjnej operacjonalizacji badanych zjawisk i rzetelnej empirycznej weryfikacji stawianych przez siebie hipotez, przestrzegając wszelkich standardów metodologicznych psychologii jako nauki.

Podczas trwania kursu, studenci zapoznają się z historią i podstawowymi założeniami psychologii pozytywnej, spróbują zrozumieć jej relacje z innymi dziedzinami psychologii, poznają zaproponowane przez psychologię pozytywną różne rozumienia dobrego życia i jego uwarunkowania. Zapoznają się z takimi podstawowymi obszarami, które bada psychologia pozytywna jak: dobrostan, szczęście, zdrowie psychiczne, rozkwit, nadzieja, cnoty, czy wdzięczność, jak również z konstruktami towarzyszącymi, jednak również mającymi znaczenie dla dobrego życia, jak m.in.: poczucie kontroli, samoocena, pokora, nadzieja, poczucie własnej skuteczności czy sprężystość psychiczna. Jednocześnie, tematem przedmiotu będą również postulowana przez psychologię pozytywną oddziaływania na rzecz dobrego życia, w tym programy interwencyjne ukierunkowane na wzmocnienie wybranych aspektów konstytuujących szeroko pojęte dobre życie.

Cele przedmiotu powiązane z kształtowaniem wiedzy, umiejętności i kompetencji powiązanych z przedmiotowymi efektami kształcenia:

Celem przedmiotu jest zapoznanie z wiedzą na temat założeń wspołczesnej psychologii pozytywnej skoncentrowanej na zapobieganiu i przeciwdziałaniu stresu, kryzysów i konfliktów w życiu człowieka, bardziej niż na ich naprawianiu. Celem przedmiotu jest również nabycie przez studenta umiejętności dobierania odpowiednich narzędzi i technik badawczych związanych z diagnozą i pomiarem kompetencji, zdolności i umiejętności oraz innych wymiarów z zakresu psychologii pozytwnej (takich jak mocne strony, dobrostan, optymizm, itp.) oraz nabycie kompetencji niezbędnych do podejmowania i projektowania oddziaływań i szkoleń w nurcie psychologii pozytywnej.

W cyklu 2022/23_Z:

Zajęcia odbywają się w formie STACJONARNEJ

Psychologia pozytywna jest relatywnie młodą dziedziną psychologii, która zajmuje się szeroko pojętym dobrym życiem, jego uwarunkowaniami oraz sposobami jego osiągnięcia. W swoich podstawach czerpie z różnych innych dziedzin, takich jak psychologia humanistyczna czy psychologia kliniczna.
Psychologia pozytywna zakłada, że człowiek jest istotą produktywną i twórczą, zdolną do doświadczania szczęścia i radości, mimo, że oczywiście doświadcza również stresu, zaburzeń psychicznych czy negatywnych emocji. Jednocześnie, jednym z podstawowych założeń psychologii pozytywnej jest to, że nieodczuwanie i niedoświadczanie emocji negatywnych czy zaburzeń nie równa się doświadczaniu odczuć pozytywnych, dlatego też psychologowie, w tym terapeuci, powinni koncentrować się nie tylko na minimalizacji objawów negatywnych, ale wzmacnianiu w człowieku takich wymiarów jak dobrostan, optymizm, nadzieja, wdzięczność czy cnoty.
Psychologia pozytywna dąży zatem do zrozumienia uwarunkowań ludzkiej siły i rozwijania potencjału człowieka, a nie jedynie do minimalizowania objawów psychopatologicznych. Jednocześnie, psychologowie pozytywni opierają swe teorie na precyzyjnej operacjonalizacji badanych zjawisk i rzetelnej empirycznej weryfikacji stawianych przez siebie hipotez, przestrzegając wszelkich standardów metodologicznych psychologii jako nauki.
Jest to jedna z najbardziej dynamicznie rozwijających się, jak również coraz bardziej popularnych dziedzin współczesnej psychologii, która zajmuje się niezmiernie ważną sferą ludzkiego funkcjonowania. Dlatego też zapoznanie się z jej podstawami, najważniejszymi ujęciami teoretycznymi oraz metodami pomiaru zjawisk w niej rozpatrywanych powinno być uwzględnione w programie studiów psychologicznych.
Podczas trwania kursu, studenci zapoznają się z historią i podstawowymi założeniami psychologii pozytywnej, spróbują zrozumieć jej relacje z innymi dziedzinami psychologii, poznają zaproponowane przez psychologię pozytywną różne rozumienia dobrego życia i jego uwarunkowania. Zapoznają się z takimi podstawowymi obszarami, które bada psychologia pozytywna jak: dobrostan, szczęście, zdrowie psychiczne, rozkwit, nadzieja, cnoty, czy wdzięczność, jak również z konstruktami towarzyszącymi, jednak również mającymi znaczenie dla dobrego życia, jak m.in.: poczucie kontroli, samoocena, pokora, nadzieja, poczucie własnej skuteczności czy sprężystość psychiczna.
Jednocześnie, tematem przedmiotu będą również postulowana przez psychologię pozytywną oddziaływania na rzecz dobrego życia, w tym programy interwencyjne ukierunkowane na wzmocnienie wybranych aspektów konstytuujących szeroko pojęte dobre życie.

W cyklu 2023/24_Z:

Zajęcia odbywają się w formie STACJONARNEJ

Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się

psychologia

E-Learning

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych

nie dotyczy

Opis nakładu pracy studenta w ECTS

W cyklu 2023/24_Z:

Udział w wykładzie: 30 godzin Lektura tekstów do wykładu/przygotowanie do egzaminu/udział w konsultacjach: 30 godzin (60 godzin/30 = 2ECTS)

W cyklu 2024/25_Z:

Udział w wykładzie: 30 godzin Lektura tekstów do wykładu/przygotowanie do egzaminu/udział w konsultacjach: 30 godzin (60 godzin/30 = 2ECTS)

W cyklu 2022/23_Z:

Udział w wykładzie: 30 godzin Lektura tekstów do wykładu/przygotowanie do egzaminu/udział w konsultacjach: 30 godzin (60 godzin/30 = 2ECTS)

Poziom przedmiotu

podstawowy

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się

PS_W07 PS_W11 PS_W13 PS_U04 PS_K04

Typ przedmiotu

obowiązkowy

Wymagania wstępne

Zainteresowanie tematyką przedmiotu. Znajomość podstaw różnic indywidualnych oraz podstaw psychometrii.

Koordynatorzy przedmiotu

Dominika Karaś

Efekty kształcenia

PS_W07, PS_W11, PS_W13, PS_U04, PS_K04
Szczegółowy opis efektów kształcenia, tj. wiedzy, umiejętności i kompetencji powiązanych z przedmiotowymi efektami kształcenia:

Wiedza:
W1 Student zna podstawowe założenia i historię powstania nurtu, jakim jest psychologia pozytywna.
W2 Student zna podstawowe koncepcje szczęścia i dobrostanu powstałe na gruncie psychologii pozytywnej i rozumie ich miejsce w szerszym kontekście wiedzy psychologicznej
W3 Student charakteryzuje podstawowe pojęcia z zakresu psychologii pozytywnej i pojęcia towarzyszące oraz wskazuje ich miejsce w relacji ze stresem i zaburzeniami psychicznymi.
W4 Student określa i opisuje przykłady interwencji ukierunkowanych na rozwój szeroko pojętego dobrego życia i przeciwdziałających stresowi i kryzysom życia psychicznego

Umiejętności:
U1 Student potrafi wskazać różnice i podobieństwa pomiędzy różnymi zjawiskami badanymi na gruncie psychologii pozytywnej.
U2 Student potrafi zidentyfikować i wybrać adekwatne metody badania dobrostanu i innych zmiennych należących do obszaru zainteresowania psychologii pozytywnej.
U3 Student poprawnie klasyfikuje i potrafi ocenić teorie i metody stosowane w psychologii pozytywnej.

Kompetencje:
K1 Student dąży do samodzielnego zaplanowania przebiegu badania naukowego z wykorzystaniem metod proponowanych przez psychologię pozytywną.
K2 Student zachowuje ostrożność i krytycyzm wobec metod badawczych i teorii, uwzględniając możliwość empirycznej weryfikacji tez stawianych na gruncie psychologii pozytywnej
K3 Student zachowuje otwartość wobec uzupełniania wiedzy i umiejętności z zakresu psychologii pozycywnej oraz identyfikacji problemów, z jakimi psychologia pozytywna się zmaga
K4 Student wykazuje kreatywność w zakresie opracowywania i stosowania interwencji o charakterze pozytywnym.

Kryteria oceniania

WERYFIKACJA WIEDZY (W1-W4)

Na ocenę niedostateczną (2):
Student opanował mniej niż 60% wiedzy objętej programem nauczania. Podawane przez niego definicje są błędne lub niekompletne lub student nie zna podstawowych pojęć z zakresu pojęć psychologii pozytywnej, nie określa lub określa bardzo fragmentarycznie interwencji o charakterze psychologii pozytywnej.

Na ocenę dostateczną (3):
Student opanował minimum 60% wiedzy objętej programem nauczania. Operuje wiedzą ze zrozumieniem, jednak w wiedzy tej są pewne braki. Np. student zna jedynie część koncepcji z nurtu psychologii pozytywnej oraz wybrane interwencje ukierunkowane na poprawę dobrego życia czy wybrane narzędzia pomiarowe.

Na ocenę dobrą (4):
Student operuje ze zrozumieniem minimum 80% wiedzy, objętej tokiem nauczania. Potrafi wskazać główne nurty i koncepcje psychologii pozytywnej. Zna wybrane programy interwencyjne ukierunkowane na poprawę dobrego życia oraz wybrane narzędzia pomiarowe.

Na ocenę bardzo dobrą (5):
Student dysponuje w zasadzie pełnym zakresem wiedzy objętej tokiem nauczania. Potrafi w sposób wyczerpujący zaprezentować wiedzę z zakresu psychologii pozytywnej, potrafi wskazać i omówić główne nurty i koncepcje wraz z ich wzajemnymi powiązaniami, podobieństwami oraz różnicami. Potrafi przedstawić wybrane programy interwencyjne ukierunkowane na poprawę dobrego życia. Zna najważniejsze narzędzia pomiarowe w psychologii pozytywnej.

WERYFIKACJA UMIEJĘTNOŚCI (U1-U3):

Na ocenę niedostateczną (2): Student nie potrafi wskazać różnic i podobieństw między różnymi zjawiskami badanymi na gruncie psychologii pozytywnej, nie potrafi identyfikować i dobierać adekwatnie metod badania zmiennych z obszaru psychologii pozytywnej. Nie klasyfikuje lub błędnie klasyfikuje teorie i metody stosowane w psychologii pozytywnej.

Na ocenę dostateczną (3):
Student opanował minimum 60% umiejętności wskazanych w wymaganiach: wskazuje częsciowo różnice i podobieństwa między badanymi zjawiskami, potrafi do pewnego stopnia identyfikować i dobierać metody badania dobrostanu i zmiennych pokrewnych. Częściowo poprawnie klasyfikuje główne teorie psychologii pozytywnej.

Na ocenę dobrą (4):
Student opanował około 80% umiejętności zakładanych przez efekty kształcenia. Potrafi dobrze wskazywać różnice między poszczególnymi konceptami i zjawiskami badanymi na gruncie psychologii pozytywnej. Potrafi identyfikować i dobierać w większości przypadków adekwatne metody badania zmiennych z nurtu psychologii pozytywnej, popełniając niewiele błędów. Student potrafi w większości poprawnie klasyfikować i oceniać metody badawcze.

Na ocenę bardzo dobrą (5):
Student potrafi samodzielnie i bezbłędnie rozróżniać zjawiska badane w ramach psychologii pozytywnej. Trafnie identyfikuje i dobiera metody badawczo-pomiarowe do badania zmiennych z gruntu psychologii pozytywnej. Trafnie wskazuje podobieństwa i różnice między zjawiskami badanymi na gruncie psychologii pozytywnej.

WERYFIKACJA KOMPETENCJI (K1-K4)

Na ocenę niedostateczną (2):
Student nie zachowuje samodzielności w planowaniu przebiegu badań naukowych z wykorzystaniem metod proponowanych przez psychologię pozytywną. Nie zachowuje również krytycyzmu wobec prezentowanych metod badawczych i teorii, trudno mu wskazać na możliwości empirycznej weryfikacji tez stawianych na gruncie psychologii pozytywnej.

Na ocenę dopuszczającą (3):
Student zachowuje umiarkowany krytycyzm wobec prezentowanych metod badawczych i teorii, częściowo jest w stanie uzupełniać wiedzę w zakresie psychologii pozytywnej i zachowuje umiarkowaną kreatywność w zakresie opracowywania i stosowania interwencji o charakterze psychologii pozytywnej.

Na ocenę dobrą (4):
Student dąży do względnie samodzielnego procesu planowania badań naukowych oraz interwencji opartych o założenia psychologii pozytywnej. Student zachowuje uprawniony krytycyzm i ostrożność poznawczą wobec prezentowanych metod badawczych i teorii oraz wykazuje się otwartością wobec poszerzania wiedzy i umiejętności, jak również kompetencję do identyfikacji problemów, z jakimi psychologia pozytywna się zmaga. Student wykazuje kreatywność wobec stosowania i opracowywania programów interwencyjnych opartych o założenia psychologii pozytywnej.

Na ocenę bardzo dobrą (5):
Student posiadł praktycznie wszystkie kompetencje opisane w przedmiotowych efektach kształcenia: jest w stanie dążyć do samodzielnego procesu badawczego opartego o założenia psychologii pozytywnej zachowuje uzasadniony krytycyzm wobec prezentowanych teorii i dużą otwartość w sferze uzupełniania własnej wiedzy i umiejętności. Jest w stanie precyzyjnie określić problemy, z jakimi zmaga się psychologia pozytywna oraz wykazuje dużą (ale uzasadnioną) kreatywność wobec stosowania przedstawionych metod i opracowywania oraz pogłębiania programów interwencyjnych opartych o założenia psychologii pozytywnej, z uwzględnieniem najnowszej literatury i wyników badań.

Literatura

Diener, E. (2010). International differences in well-being. Oxford: Oxford University Press.
Carr, A. (2004). Positive psychology: the science of happiness and human strengths. Hove and New York: Brunner-Routledge Taylor & Francis Group.
Csikszentmihalyi M., Csikszentmihalyi, I.S. (2006). A Life Worth Living: Contributions to Positive Psychology. Oxford: Oxford University Press
Czapiński, J., red. (2004/dodruk: 2015). Psychologia pozytywna: nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.
Diener E., Biswas-Diener R., (2010). Szczęście. Odkrywanie bogactwa psychicznego. Sopot: Smak Słowa.
Karaś, D. (2019). Pojęcia i koncepcje dobrostanu. Przegląd i próba uporządkowania. Studia Psychologica: Theoria et Praxis, 19(2), 5-23.
Lopez, S.J. (2009). The encyclopedia of positive psychology. Oxford: Wiley-Blackwell.
Seligman, M.E.P. (1993 i kolejne dodruki). Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje myślenie i swoje życie. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.
Seligman, M.E.P. (2011). Pełnia życia. Nowe spojrzenie na kwestię szczęścia i dobrego życia. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.
Snyder, C.R., Lopez, S.J. (2009). Oxford handbook of positive psychology. Oxford: Oxford University Press.
Tatarkiewicz, W., (1985). O szczęściu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Naukowe.
Trzebińska, E. (2008). Psychologia pozytywna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

W cyklu 2022/23_Z:

Diener, E. (2010). International differences in well-being. Oxford: Oxford University Press.
Carr, A. (2004). Positive psychology: the science of happiness and human strengths. Hove and New York: Brunner-Routledge Taylor & Francis Group.
Csikszentmihalyi M., Csikszentmihalyi, I.S. (2006). A Life Worth Living: Contributions to Positive Psychology. Oxford: Oxford University Press
Czapiński, J., red. (2004/dodruk: 2015). Psychologia pozytywna: nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.
Diener E., Biswas-Diener R., (2010). Szczęście. Odkrywanie bogactwa psychicznego. Sopot: Smak Słowa.
Lopez, S.J. (2009). The encyclopedia of positive psychology. Oxford: Wiley-Blackwell.
Seligman, M.E.P. (1993 i kolejne dodruki). Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje myślenie i swoje życie. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.
Seligman, M.E.P. (2011). Pełnia życia. Nowe spojrzenie na kwestię szczęścia i dobrego życia. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.
Snyder, C.R., Lopez, S.J. (2009). Oxford handbook of positive psychology. Oxford: Oxford University Press.
Tatarkiewicz, W., (1985). O szczęściu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Naukowe.
Trzebińska, E. (2008). Psychologia pozytywna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

W cyklu 2023/24_Z:

Diener, E. (2010). International differences in well-being. Oxford: Oxford University Press.
Carr, A. (2004). Positive psychology: the science of happiness and human strengths. Hove and New York: Brunner-Routledge Taylor & Francis Group.
Csikszentmihalyi M., Csikszentmihalyi, I.S. (2006). A Life Worth Living: Contributions to Positive Psychology. Oxford: Oxford University Press
Czapiński, J., red. (2004/dodruk: 2015). Psychologia pozytywna: nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.
Diener E., Biswas-Diener R., (2010). Szczęście. Odkrywanie bogactwa psychicznego. Sopot: Smak Słowa.
Lopez, S.J. (2009). The encyclopedia of positive psychology. Oxford: Wiley-Blackwell.
Seligman, M.E.P. (1993 i kolejne dodruki). Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje myślenie i swoje życie. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.
Seligman, M.E.P. (2011). Pełnia życia. Nowe spojrzenie na kwestię szczęścia i dobrego życia. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.
Snyder, C.R., Lopez, S.J. (2009). Oxford handbook of positive psychology. Oxford: Oxford University Press.
Tatarkiewicz, W., (1985). O szczęściu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Naukowe.
Trzebińska, E. (2008). Psychologia pozytywna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Więcej informacji

Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:

Psychologia - studia jednolite magisterskie stacjonarne

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu WF-PS-N-PZ w USOSweb