Psychologia kliniczna i psychopatologia dzieci i młodzieży WF-PS-N-KPDM

1. Student potrafi wymienić i opisać główne zaburzenia psychiczne występujące u dzieci i młodzieży.
2. Student potrafi zdefiniować i wymieć objawy występujące w głównych zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży.
3. Student potrafi posługiwać się klasyfikacjami zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży ICD-10 i DSM-5.
4. Student potrafi wymienić przyczyny powstawania zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży, opisuje interakcje czynników ryzyka, definiuje pojęcia wieloczynnikowej etiologii i patogenezy.
5. Student potrafi opisać rozpowszechnienie, przebieg i rokowanie w głównych zaburzaniach psychicznych dzieci i młodzieży.
6. Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych skutecznych w leczeniu zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży.

1) efekt kształcenia nr 1. pn potrafi wymienić i opisać główne zaburzenia psychiczne występujące u dzieci i młodzieży;
- na ocenę 2 (nast.): nie potrafi wymienić głównych grup zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży;
- na ocenę 3 (dst.): potrafi wymienić główne grupy zaburzeń, nie potrafi wymienić typów zaburzeń występujących w obrębie
głównych grup (np. rodzaje zaburzeń lękowych, ogólnikowo opisuje poszczególne zaburzenia psychiczne);
- na ocenę 4 (db.): potrafi wymienić poszczególne zaburzenia psychiczne w obrębie głównych grup oraz nieznacznie myli
się w opisie;
- na ocenę 5 (bdb.): sprawnie opisuje poszczególne zaburzenia psychiczne.
2) efekt kształcenia nr 2 pn. student potrafi zdefiniować i wymieć objawy występujące w głównych zaburzeniach
psychicznych dzieci i młodzieży;
- na ocenę 2 (nast.): student nie potrafi zdefiniować i wymienić objawów występujących w głównych grupach zaburzeń;
- na ocenę 3 (dost.): student potrafi wymienić niektóre objawy, ale nie potrafi ich zdefiniować;
- na ocenę 4 (db.): student wymienia i definiuje większość objawów z drobnymi błędami;
- na ocenę 5 (bdb.): student wymienia i definiuje objawy zaburzeń.
3) efekt kształcenia nr 3 pn Student potrafi posługiwać się klasyfikacjami zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży ICD-10 i
DSM-5.
- na ocenę 2 (nast.): student nie potrafi posługiwać się klasyfikacjami ICD-10 i DSM-5.
- na ocenę 3 (dost.): student podaje definicje i ogólny opis klasyfikacji ICD-10 i DSM-5,
- na ocenę 4 (db.): student posługuje się klasyfikacją, umie nazwać poszczególne objawy, ale popełnia błędy dotyczące
wstępnej diagnozy zaburzenia.
- na ocenę 5 (bdb.): student swobodnie posługuje się klasyfikacją, umie odszukać opisy obserwowanych objawów i dokonać
wstępnej diagnozy zaburzeń.
4) efekt kształcenia nr 4 Student potrafi wymienić przyczyny powstawania zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży, opisuje
interakcje czynników ryzyka, definiuje pojęcia wieloczynnikowej etiologii i patogenezy.
- na ocenę 2 (nast.): Student nie potrafi opisać głównych czynników ryzyka zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży;
- na ocenę 3 (dost.): Student potrafi wymienić i opisać główne czynnika ryzyka, nie potrafi opisać ich interakcji;
- na ocenę 4 (db.): Student potrafi opisać czynniki ryzyka, ich interakcję, popełnia drobne błędy w opisie;
- na ocenę 5 (bdb.): Student potrafi opisać czynniki ryzyka, ich interakcję, definiuje takie pojęcia jak epigenetyka, odporność,
podatność. Umie podać przykłady w odniesieniu do zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży.
5) efekt kształcenia nr 5 Student potrafi opisać rozpowszechnienie, przebieg i rokowanie w głównych zaburzaniach
psychicznych dzieci i młodzieży.
- na ocenę 2 (nast.): Student nie potrafi opisać rozpowszechnienia i przebiegu omawianych zaburzeń psychicznych dzieci i
młodzieży;
- na ocenę 3 (dost.): Student potrafi opisać przebieg, nie potrafi opisać rozpowszechnienia (lub odwrotnie) omawianych
zaburzeń psychicznych;
- na ocenę 4 (db.): Student potrafi opisać przebieg i rozpowszechnienie zaburzeń psychicznych z drobnymi błędami;
- na ocenę 5 (bdb.): Student sprawnie opisuje przebieg i rozpowszechnienie omawianych zaburzeń psychicznych dzieci i
młodzieży;
6) efekt kształcenia nr 6 Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych skutecznych w leczeniu
zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży.
- na ocenę 2 (nast.): Student nie potrafi wymienić podstawowych form oddziaływań psychologicznych w zaburzeniach
psychicznych;
- na ocenę 3 (dost.): Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych w zaburzeniach
psychicznych dzieci i młodzieży, ale nie potrafi wybrać odpowiedniej metody dla określonego zaburzenia;
- na ocenę 4 (db.): Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych w zaburzeniach
psychicznych dzieci i młodzieży, potrafi wybrać odpowiednią metodę dla określonego zaburzenia, ale robi drobne błędy w
opisie jej zastosowania;
- na ocenę 5 (bdb.): Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych w zaburzeniach
psychicznych dzieci i młodzieży, potrafi wybrać i opisać odpowiednią metodę dla określonego zaburzenia,

Literatura podstawowa:
1. T. Wolańczyk, J. Komender - Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci, PZWL, Warszawa, 2013.
2. C. Cepeda - Badanie psychiatryczne dzieci i młodzieży. Podręcznik kliniczny, Elsevier Urban i Paretner, Wrocław 2012.

Literatura uzupełniająca:
1. I. Namysłowska - Psychiatria dzieci i młodzieży, Warszawa, 2004.
2. D. Marcelli - Psychopatologia wieku dziecięcego. Wrocław 2013.
3. P. C. Kendall - Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk, 2012.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WF-PS-N-KPDM w USOSweb