Filozofia przyrodoznawstwa WF-FI-123-WHLEM19
Na wykładzie zostanie najpierw zaprezentowana historia przejścia od filozofii przyrody do nauk przyrodniczych, zwłaszcza fizyki, chemii i biologii. Następnie zostaną przedstawione główne koncepcje nauk przyrodniczych, w tym kontekście zaś spór między realizmem a antyrealizmem w filozofii nauki, który ciągle się toczy i ciągle są podawane nowe argumenty za każdym z tych stanowisk. Poruszony też zostanie problem relacji między filozofią a naukami szczegółowymi.
E-Learning
W cyklu 2020/21_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2019/20_L: E-Learning |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2020/21_Z: | W cyklu 2019/20_L: |
Efekty kształcenia
FI1_W08: zna i rozumie główne kierunki i stanowiska współczesnej filozofii przyrody i przyrodoznawstwa
FI1_W11: zna ogólne zależności między kształtowaniem się idei filozoficznych dotyczących nauk przyrodniczych a zmianami w kulturze i w społeczeństwie
FI1_U11: przytacza główne tezy badanych wypowiedzi filozoficznych, stosownie do ich istotności
FI1_K08: ma świadomość znaczenia europejskiego dziedzictwa filozoficznego dla rozumienia wydarzeń społecznych i
kulturalnych
ECTS [1 ECTS = 30(25) godz.]:
- udział w wykładzie: 30 godz.
- konsultacje i lektura tekstów: 35 godz.
- przygotowanie do egzaminu: 25 godz.
Suma godzin: 90 [90/30(25)=3]
liczba ECTS: 3
Kryteria oceniania
Metody oceny: podstawą zaliczenia będą dwie prace zaliczeniowe na temat materiału przedstawionego na wykładzie wzbogaconego lekturą. Terminy oddania prac: pierwsza w połowie semestru, druga na koniec semestru. Dalsze szczegółowe kryteria oceniania zostaną podane uczestnikom w trakcie zajęć.
Literatura
Literatura:
A. Grobler, Prawda i racjonalnosc naukowa, wyd. Inter Esse,Kraków 1993.
S. Judycki, „Czy istnieja rozstrzygajace argumenty filozoficzne?”, Diametros, 2 (2004).
E. Kałuszynska, „Realizm w filozofii nauki”, Analecta Cracoviensia, XXXIII (2001).
H. Poincaré, Nauka i hipoteza, Warszawa 1908.
H. Putnam, „Czym jest realizm?”, Colloquia Communia,1–3 (1991).
R. Rodzen, Czy sukcesy nauki sa cudem?, wyd. Biblos, Tarnów 2005.
W. Sady, Racjonalna rekonstrukcja odkryc naukowych, wyd. UMCS, Lublin 1990.
W. Sady, Spór o racjonalność naukową. Od Poincarégo do Laudana, Wrocław 2000.
T. Sierotowicz, „Realizm w kontekście nauki”, Filozofia Nauki, 1 (1997).
M. Kotowski: Realizm zreformowany: Filozofia Iana Hackinga a spór o status poznawczy wiedzy naukowej. Wrocław: Oficyna Naukowa PFF, 2016.
A.F. Chalmers: Czym jest to co zwiemy nauką?. Wydawnictwo Siedmioróg, 1993.
M. Sikora: Realizm wobec wyzwań antyrealizmu: multidyscyplinarny przegląd stanowisk. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2011.
S. Judycki, „Twardy problem realizmu metafizycznego i współczesny antyrealizm, Roczniki Filozoficzne Tom LVII, numer 1 – 2009.
Carnap R., 2000, Wprowadzenie do filozofii nauki, Warszawa.
Dummett M., 1998, Logiczna podstawa metafizyki, Warszawa.
Feyerabend P.K., 1979, Jak być dobrym empirystą, Warszawa.
Giza P., 1990, Realizm Iana Hackinga a konstruktywny empiryzm B.C. van Fraassena, Lublin.
Goodman N., 1997, Jak tworzymy świat, Warszawa.
Kuhn T. 1968, Struktura rewolucji naukowych, Warszawa.
Nagel E., 1970, Struktura nauki, Warszawa.
Popper K.R., 1992, Wiedza obiektywna, Warszawa.
Putnam H., 1998, Wiele twarzy realizmu i inne eseje, Warszawa.
Quine W.V.O, 1986, Granice wiedzy i inne eseje filozoficzne, Warszawa.
Szubka T., 2001, Antyrealizm semantyczny, Lublin.
Woleński J., 2003, Epistemologia. Tom III – Prawda i realizm, Kraków.
Zeidler P., 1993, Spór o status poznawczy teorii, Poznań.
Cartwright N., 1981, How the Laws of Physics Lie, Oxford.
Devitt M., 1984, Realism and Truth, London.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: