Historia filozofii nowożytnej WF-FI-12-HFILN
Podstawowym celem zajęć wykładowych jest prezentacja wybranych koncepcji filozoficznych okresu nowożytnego. Na zajęciach przyjmuje się zatem połączenie perspektyw historycznej z problemową. Obszerność materiału uniemożliwia oczywiście prezentację wyczerpującej perspektywy na filozofię nowożytną. Dlatego prezentacja materiałów na wykładzie na z zasady charakter wprowadzający i szkicowy. Zakłada się wiedzę na temat historii filozofii starożytnej i średniowiecznej. Dalszym celem tych zajęć jest wskazywanie prefiguracji teorii, które później doczekały się rozwinięcia współcześnie. Kurs wykładowy będzie obejmował myśl filozoficzną filozofów, którzy są już uznanymi „klasykami”, ale także przedstawiał koncepcje filozofów, którzy nie należą do pierwszego szeregu filozofów (np. Bolzano). Teksty i zagadnienia, które nie będą przedstawione za wykładzie – zostaną uzupełnione przez zajęcia ćwiczeniowe. Celem ćwiczeń jest zapoznanie z fragmentami tekstów źródłowych oraz dyskusja nad nimi.
E-Learning
W cyklu 2020/21_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2019/20_Z: E-Learning |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2020/21_Z: | W cyklu 2019/20_Z: |
Efekty kształcenia
Wiedza:
student wie czym jest dyscyplina historii filozofii nowożytnej, jak się kształtowała, zna główne jej nurty oraz zasady jej uprawiania, jak też ich przedstawicieli. Student zna zasady interpretacji tekstów z historii filozofii.
Umiejętności:
student czyta i interpretuje teksty filozoficzne z zakresu historii filozofii, słucha ze zrozumieniem ustnej prezentacji idei i argumentów filozoficznych, potrafi ocenić ich wartość poznawczą. Umie uzasadnić znaczenie zajmowania się nowożytna historią filozofii.
Kompetencje:
jest otwarty na racjonalne interpretacje dziejów problemów filozoficznych nowożytności.
ECTS:
udział w wykładzie: 60
przygotowanie do wykładu i lektura tekstów: 30
konsultacje: 10
przygotowanie do egzaminu: 20
SUMA GODZIN: 120 [120 : 30 (25) = 4]
LICZBA ECTS: 4
Kryteria oceniania
Weryfikacja wiedzy i umiejętności zdobytych podczas kursu odbywa się w formie egzaminu pisemnego (pytania testowe) z zakresu materiału prezentowanego na wykładzie.
Przewiduje się następującą skalę ocen za egzamin pisemny:
5,0 - 100 - 91% punktów
4,5 - 90 - 81% punktów
4,0 - 80 - 71% punktów
3,5 - 70 - 61% punktów
3,0 - 60 - 51% punktów
2,0 - 0 - 50 % punktów
W przypadku zajęć ćwiczeniowych: praca z tekstem oraz metody aktywizacyjne: pogadanka, praca w grupach. W ramach zajęć na kolejnych zajęciach studenci zapoznają się z kolejnymi istotnymi dla zrozumienia przemian filozofii współczesnej tekstami. Praca z tekstem polega na identyfikacji głównych pojęć dla danego nurtu filozoficznego lub autora, wskazaniu na podstawowe rysy stosowanej metody oraz ewentualnym streszczaniu wybranych fragmentów omawianych prac.
Na ocenę końcową zajęć ćwiczeniowych mają wpływ dwa elementy:
1) Obecność.
2) Ocena z kolokwium pisemnego.
W przypadku obecności (poświadczonej wpisem na listę obecności) obowiązuje następująca skala:
14 obecności - 5,0
13 obecności - 4,5
12 obecności - 4,0
11 obecności - 3,5
10 obecności - 3,0
0-9 obecności - 2,0
Zajęcia ćwiczeniowe kończą się zaliczeniem pisemnym w postaci kolokwium. Pytania zamknięte (80 proc.) i otwarte (20 proc.) dotyczą zagadnień poruszanych na zajęciach oraz tekstów przerabianych podczas kursu.
Ostateczna ocena jest średnią obu ocen, przy czym ze obecność jest to 1/4 wartości ostatecznej oceny, zaś za kolokwium 3/4.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy
Literatura
Teksty źródłowe:
1. "Filozofia włoskiego odrodzenia", Warszawa 1967, fragmenty.
2. F. Bacon, "Novum organum", tł. J. Wikarjak, Warszawa 1955, fragmenty.
3. N. Machiavelli, "Książę", różne wydania, fragmenty.
4. Kartezjusz, "Medytacje o filozofii pierwszej", różne wydania.
5. Kartezjusz, "Zasady filozofii", Warszawa 1960, fragmenty.
6. G.W. Leibniz, "Teodycea. O dobroci Boga, wolności człowieka i pochodzeniu zła", przeł. M. Frankiewicz, Warszawa 2001.
7. D. Hume, "Traktat o naturze ludzkiej", Warszawa 1951, s. 151-121.
8. D. Hume, "Badania dotyczące rozumu ludzkiego", Warszawa 1977, s. 33-38, 53-57.
9. J. Locke, "List o tolerancji", Warszawa 1963, fragmenty.
10. J.-J. Rousseau, "Rozprawa o nierówności", w: tenże, "Trzy rozprawy z filozofii społecznej, Warszawa 1956.
11. I. Kant, "Krytyka czystego rozumu", przeł. R. Ingarden, różne wydania, fragmenty.
12. G.W.F. Hegel, "Fenomenologia ducha", różne wydania, fragmenty.
13. G.W.F. Hegel, "Wykłady z historii filozofii", t. 1, Warszawa 1994, fragmenty.
14. A. Schopenhauer, "O wolności ludzkiej woli", rózne wydania, fragmenty.
15. S. Kierkegaard, "Bojaźń i drżenie", przeł. J. Iwaszkiewicz, Łódź 1972.
16. M. Stirner, "Jedyny i jego własność", Warszawa 1995, fragmenty.
17. B. Bolzano, "Podstawy logiki", Kęty 2010, fragmenty.
18. A. Comte, "Rozprawa o duchu filozofii pozytywnej. Rozprawa o całokształcie pozytywizmu", przekł. B. Skarga, Warszawa 1973, s. 138-152.
19. W.V.O. Quine, "Dwa dogmaty empiryzmu", w: tenże, "Z punktu widzenia logiki. Dziewięć esejów logiczno-filozoficznych", przeł. B. Stanosz, Warszawa 1996, s. 49-75.
20. F. Brentano, Psychologia z empirycznego punktu widzenia, Warszawa 1999.
Podręczniki:
1. F. Copleston, "Historia filozofii", różne wydania.
2. W. Tatarkiewicz, "Historia filozofii", 3 tomy, różne wydanie.
3. J. Migasiński, "Filozofia nowożytna. Postacie / Idee / Problemy", Warszawa 2011.
4. T. Płużański, "Pascal", Warszawa 1974.
5. M. Maneli, "Machiavelli", Warszawa 1968.
6. Z. Kuderowicz, "Fichte", Warszawa 1963.
7. T. Kroński, "Hegel", Warszawa 1966.
8. B. Skarga, "Comte", Warszawa 1966.
9. Z. Kuderowicz, "Filozofia nowożytnej Europy", Warszawa 2013.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: