Etyka ogólna SP-KSP-E-EO

Etyka jest nauką filozoficzną, dzięki której można w sposób racjonalny określać moralną wartość ludzkich czynów. Zajęcia stanowią próbę wyjaśnienia, na czym polega moralna interpretacja ludzkich postaw, działań, zachowań, tzn. jakie są kryteria oceny ludzkich czynów jako dobrych lub złych. Refleksja etyczna określa to, co człowiek powinien czynić i do czego powinien dążyć.

Przedmiotem materialnym etyki są „czyny ludzkie”. Czynem nazywamy wyłącznie świadome działanie człowieka. W zachodniej tradycji filozoficznej odpowiednikiem polskiego „czynu” jest łacińskie określenie „actus humanus". Czyn to tyle, co działanie właściwe człowiekowi jako osobie. Działanie to musi być świadome i wolne. Czyny ludzkie są przejawem świadomego i wolnego działania osoby.

Czymś zupełnie odmiennym jest „czyn człowieka”, czyli „actus hominis", który się w nas po prostu wydarza. Przykładem takiego „czynu człowieka” jest chociażby krążenie krwi w naszym organizmie czy też rozwój fizyczny. W tym przypadku człowiek ma świadomość tego, że coś się w nim wydarza, ale nie ma na to wpływu. „Actus hominis" nie jest owocem działania wolnej woli człowieka. W konsekwencji taki „czyn człowieka” nie może być przedmiotem materialnym etyki.

Natomiast przedmiotem formalnym etyki jest moralność ludzkich działań. Pod pojęciem „moralności” rozumie się zasadniczo dobro bądź zło ludzkich zachowań jako takich. Etyka nie interesuje się doskonałością czy też skutecznością naszych działań, ale zmierza do ustalenia ich wartości moralnej, pyta czy są dobre czy też złe.