Etyka środowiskowa SP-KSP-E-EŚ

Cele przedmiotu: Zapoznanie z problematyką etyki środowiskowej i jej głównymi nurtami.

Efekty kształcenia:
Wiedza: Student definiuje przedmiot oraz podstawowe pojęcia z zakresu etyki środowiskowej. Student wymienia, klasyfikuje oraz przedstawia najważniejsze zagadnienia i problemy oraz stanowiska etyki środowiskowej, rozróżnia reprezentatywnych autorów i prezentuje ich poglądy. Student ocenia i uzasadnia, który z poglądów na dany temat jest dla niego najbardziej przekonujący. Student rozpoznaje rolę i znaczenie środowiska przyrodniczego dla funkcjonowania człowieka oraz rozumie związki między środowiskiem i zdrowiem człowieka, kulturą i uwarunkowaniami prawno-ekonomicznymi. Student postrzega, opisuje i interpretuje przyrodę jako zbiór różnorodnych wartości: witalnych, utylitarnych, poznawczych, estetycznych i etycznych, wskazuje i wiąże ze sobą problemy etyczne pojawiające się wraz z rozwojem nauki i cywilizacji ludzkiej.

Umiejętności: Student czyta teksty dotyczące problematyki etycznej, posługuje się słownictwem etycznym, słucha ze zrozumieniem ustnej prezentacji idei etycznych i broniących ich argumentów filozoficznych. Student ocenia i umie uzasadnić wartość różnorodnych sposobów uzasadniania stanowisk etycznych. Student potrafi ujmować postępowanie własne i innych osób wobec środowiska przyrodniczego w kategoriach moralnych. Student rozpoznaje problemy etyczne w życiu codziennym własnym i w wymiarze społecznym, przewiduje skutki nieetycznych działań. Student potrafi posługiwać się wiedzą z etyki w działalności związanej z ochroną środowiska.

Kompetencje: Student słucha, dyskutuje i poprawnie argumentuje, broni własnej opinii. Student uogólnia fakty, dokonuje analizy i syntezy, ocenia i wyjaśnia najważniejsze zagadnienia i problemy etyki środowiskowej. Student wykazuje ostrożność i krytycyzm w przyjmowaniu informacji, szczególnie potocznych, pochodzących z mass mediów, Internetu, także z literatury naukowej, dotyczących problemów ochrony życia na Ziemi i środowiska. Student wyraża potrzebę osobistej promocji zasad ochrony środowiska, docenia rolę edukacji ekologicznej i zdrowotnej, podejmuje działania w tym zakresie. Student wykazuje zrozumienie dla potrzeb innych ludzi i łączy je ze świadomością konieczności samoograniczania własnych potrzeb na rzecz oszczędnego, zrównoważonego gospodarowania zasobami naturalnymi Ziemi, dlatego broni konieczności kierowania się zasadami zrównoważonego rozwoju, w tym racjonalnego gospodarowania zasobami środowiskowymi w skali lokalnej, regionalnej i globalnej. Student rozumie ograniczoność posiadanej wiedzy i nabytych umiejętności oraz potrzebę ciągłego ich rozwijania.

Ocena zostanie wystawiona na podstawie udziału i uczestniczenia w ćwiczeniach oraz na oceny z testu (wykład).

1. Bonenberg M. M., Etyka środowiskowa. Założenia i kierunki, Kraków 1992.
2. Piątek Z., Etyka środowiskowa. Nowe spojrzenie na miejsce człowieka w przyrodzie, Kraków 1998.
3. Tyburski Włodzimierz, Dyscypliny humanistyczne i ekologia, Wydawnictwo UMK, Toruń 2013.
4. Tyburski Włodzimierz, Etyka środowiskowa. Teoretyczne i praktyczne implikacje, PKE, Toruń 1998.
5. Tyburski Włodzimierz, Główne kierunki i zasady etyki środowiskowej, w: A. Papuziński (red.) Wprowadzenie do filozoficznych problemów ekologii, Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1999, s. 97-132.
6. Dzwonkowska Dominika, Environmental Ethics in Poland, „Journal of Agricultural and Environmental Ethics”, 30(2017)1, s. 135–15, doi: 10.1007/s10806-017-9659-6
7. Dzwonkowska Dominika, Etyka cnót wobec kryzysu ekologicznego, „Przegląd Filozoficzny”, 25(2016)2, s. 57-67.
8. Dzwonkowska Dominika, Etyka cnót środowiskowych, Wydawnictwo UKSW, Warszawa 2019.
9. Sandler Ronald, Environmental Ethics. Theory in Practice, Oxford University Press, Nowy Jork 2018.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu SP-KSP-E-EŚ w USOSweb