Metoda analizy epistolarnej WT-SST-RNT
Celem przedmiotu jest przygotowanie studenta do wykorzystywania wiedzy na temat starożytnych zasad epistolografii oraz jej współczesnych ujęć z perspektywy teorii komunikacji jako narzędzia analitycznego w egzegezie tekstów biblijnych. Student zapoznaje się z podstawami epistolografii antycznej (epistolograficzną tradycją aramejską i grecką) jako formą komunikacji i kompozycji literackiej oraz z metodami analizy tekstów epistolarnych zarówno w ujęciu diachronicznym, jak i synchronicznym.
Celem zajęć jest praktyczne zdobycie umiejętności wykorzystywania zasad epistolografii jako narzędzia analizy egzegetycznej. Podczas zajęć student wykonuje ćwiczenia, utrwalające umiejętność rozpoznawania elementów kompozycji epistolarnej i sposobów przekształceń formuł listowych, umiejętność oceny funkcji perswazyjnych elementów kompozycyjnych listów, zdolność do rozpoznawania gatunków listowych i powiązanego z gatunkiem stylu oraz funkcji tekstów epistolarnych w tekstach narracyjnych.
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Punkty ECTS
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Absolwent ma pogłębioną wiedzę w zakresie epistolografii antycznej i biblijnej. Potrafi zastosować twórczo tę wiedzę do analizowania tekstów teologicznych.
Absolwent poprawnie posługuje się terminologią z zakresu epistolografii, zna zarówno starożytne, jak i współczesne teorie z zakresu epistolografii jako narzędzia analizy i interpretacji tekstów. Potrafi odtworzyć strukturę epistolarną tekstu, rozpoznać podgatunek epistolarny i ocenić jego wartość perswazyjną, scharakteryzować poszczególne elementy struktury, dokonać oceny stylu i jego funkcji, odtworzyć potencjalną sytuację epistolarną, scharakteryzować tekst epistolarny i jego funkcje w większej jednostce tekstualnej.
Absolwent rozumie różnice w stosowaniu zasad kompozycji epistolarnej jako metody w badaniach synchronicznych i diachronicznych oraz miejsce tej metody w badaniach nad Biblią i literaturą wczesnochrześcijańską.
Absolwent jest gotowy do wykorzystywania wiedzy i umiejętności z zakresu analizy epistolarnej w celach badawczych i edukacyjnych.
Kryteria oceniania
Student do zaliczenia ćwiczeń zobowiązany jest do:
- aktywnego uczestnictwa w zajęciach i zaliczenia wszystkich zleconych podczas zajęć ćwiczeń.
- przygotowania pisemnie oraz zaprezentowania wyników swojej pracy podczas zajęć analizy dowolnie wybranego tekstu biblijnego z wykorzystaniem wiedzy z zakresu epistolografii jako narzędzia egzegetycznego.
W ocenie końcowej będą uwzględniane w szczególności takie elementy jak: prawidłowe posługiwanie się terminologią dotyczącą kompozycji epistolarnej, umiejętność zastosowania w praktyce wiedzy z zakresu epistolografii starożytnej i współczesnych definicji listu jako specyficznej formy komunikatu w analizie adresowanych tekstów teologicznych (zdolność rozpoznania gatunku listowego i scharakteryzowania go co do celu i wartości perswazyjnej, umiejętność odtworzenia struktury epistolarnej tekstu, wskazanie na występujące formuły epistolarne, charakteryzowanie poszczególnych elementów struktury listu, rozpoznawania i charakteryzowanie zjawisk takich jak narracja lub elementy poetyckie w obrębie listu, dokonywanie oceny stylu i jego funkcji oraz zdolność wnioskowania o autorze i adresatach na podstawie stylu komunikatu, odtwarzanie potencjalnej sytuacji epistolarnej, charakteryzowanie tekstu epistolarnego i jego funkcji w większej jednostce tekstualnej), umiejętność rozróżniania możliwości zastosowania teorii epistolografii w podejściu diachronicznym i synchronicznym, prezentowania wyników przeprowadzonych samodzielnie analiz i dyskusji z innymi uczestnikami zajęć.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Literatura ogólna
Schnayder Jerzy, List antyczny. Antologia, Wrocław: Ossolineum 2006 (lub inne wydania).
Całek Anita, Nowa teoria listu, Bibliotheca Jagiellonica. Fontes et Studia 34, Kraków: Księgarnia Akademicka 2019.
Doering Lutz, Ancient Jewish Letters and the Beginnings of Christian Epistolography, Tuebingen: Mohr Siebeck 2012.
Doty W., The Classification of Epistolary Literature, CBQ 31 (1969), 183-199.
Malherbe A., Ancient Epistolary Theorists, Atlanta: Scholars Press 1988.
Marquis E., Epistolary Fiction in Ancient Greek Literature, Berlin-Boston: De Gruyter 2023.
Porter S., A. A. Adams, eds., Paul and the Ancient Letter Form, Leiden: Brill 2010.
Richards E. R., Paul and First-Century Letter Writing. Secretary, Composition and Collection, Downers Grove: Inter Varsity Press 2004.
Stowers S.K., Letter Writing in Greco-Roman Antiquity, The Westminster Press: Philadelphia 1989.
W cyklu 2023/24_Z:
Literatura uzupełniająca: Altman J. G., Epistolarity. Approaches to a Form, Columbus: Ohio State University Press 1982. Hodkinson O., P. A. Rosenmeyer, and E. Bracke, eds., Epistolary Narratives in Ancient Greek Literature, Leiden: Brill 2013. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: