Podstawy buddyzmu WT-SST-PBU
Tematyka zajęć
1. Założyciel buddyzmu
1.1. Narodziny i młodość Buddy
1.2. Droga do Oświecenia
1.3. Działalność nauczycielska
1.4. Teksty buddyjskie
2. Przesłanie duchowe Buddy
2.1. Cztery Szlachetne Prawdy
2.2. „Nie-ja” (anatta)
2.3. Prawo Współzależnego Powstawania (pratityasamutpada)
3. Ostateczna rzeczywistość
3.1. Koncepcja pustki (siunjata)
3.2. Doktryna Trzech Ciał Buddy
4. Droga zbawienia
4.1. Własny wysiłek (hinajana)
4.2. Pomoc z zewnątrz (mahajana)
5. Soteriologiczny cel wyzwolenia
5.1. Koncepcja nirwany
5.2. Zbawienie w nirwanie
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Punkty ECTS
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
Student:
- ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej teologii, w szczególności w zakresie studiowanej specjalności teologicznej; jest w stanie rozwijać tę wiedzę i twórczo stosować ją w działalności edukacyjnej i środowiskowej;
- ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę, obejmującą teorie i metody studiowanej specjalizacji teologicznej;
- zna główne zasady działalności ewangelizacyjnej, pastoralnej, katechetycznej i charytatywnej Kościoła katolickiego, dialogu ekumenicznego i międzyreligijnego;
- ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach teologii z innymi dziedzinami nauki, zwłaszcza z naukami humanistycznymi i społecznymi;
- zna procesy i uwarunkowania rozwoju religijno‐duchowego oraz jego zagrożenia;
- rozumie kulturotwórczą rolę Kościoła i teologii, zarówno w aspekcie historycznym, jak i społecznym.
Umiejętności
Student:
- potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy z wykorzystaniem ogólnej wiedzy teologicznej;
- umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własnym rozwojem osobowym i karierą zawodową;
- posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin, zwłaszcza w zakresie nauk humanistycznych i społecznych;
- umie prowadzić dialog światopoglądowy, ekumeniczny i międzyreligijny, szczególnie w ramach interpretacji Biblii;
- potrafi nawiązywać współpracę z różnymi podmiotami działalności edukacyjno‐wychowawczej, kulturalnej, społecznej i charytatywnej;
- potrafi twórczo włączyć się w różne formy działalności ewangelizacyjnej, pastoralnej, katechetycznej i charytatywnej Kościoła katolickiego.
Kompetencje społeczne
Student:
- ma krytyczną świadomość poziomu własnej dojrzałości osobowej, nabytej wiedzy i umiejętności;
- rozumie potrzebę intelektualnego oraz religijno‐duchowego formowania się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces kształcenia innych osób oraz potrafi samodzielnie i krytycznie uzupełniać wiedzę i umiejętności, rozszerzone o wymiar interdyscyplinarny;
- potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania i potrafi przewidywać wielokierunkowe skutki swojej działalności;
- ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywanych problemów;
- identyfikuje i rozstrzyga dylematy, zwłaszcza doktrynalne i etyczno‐moralne, związane z życiem indywidualnym i społecznym;
- ma świadomość własnej, indywidualnej odpowiedzialności za kształt życia społecznego, kultury, dziedzictwa chrześcijańskiego;
- uczestniczy w życiu kulturalnym i interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi.
Kryteria oceniania
Ocena końcowa obejmuje:
- aktywne uczestnictwo w zajęciach;
- rozmowę lub pracę pisemną śródsemestralną;
- zaliczenie w postaci krótkiej rozmowy.
Literatura
Carus P., Nauka Buddy, Wałbrzych 1991.
Dajczer T., Buddyzm w swej specyfice i odrębności wobec chrześcijaństwa, Warszawa 1993.
Fic L., Zbawienie w buddyzmie, Lublin 2016.
Gethin R., Podstawy buddyzmu, Kraków 2010.
Gira D., Budda i narodziny buddyzmu, w: Encyklopedia religii świata. Historia,
Warszawa 2002, s. 947-968.
Keown D., Buddyzm, Warszawa 1997.
Khân G.M., Budda. Oświecony, Warszawa 2003.
Kohn S.Ch., Życie Buddy. Droga do wolności umysłu, Gdańsk 2005.
Kosior K., Budda, Kraków 2007.
Mejor M., Buddyzm. Zarys historii buddyzmu w Indiach, wyd. 2, Warszawa 2001.
Oldenberg H., Budda. Życie, nauczanie i wspólnota, wyd. 2, Kraków 1999.
Sangharakszita, Czym jest Dharma? Podstawy nauki Buddy, Kraków 2005.
Sangharakszita, Kim jest Budda?, Kraków 2004.
Schlingloff D., Buddyzm. Monastyczna i świecka droga zbawienia, Warszawa 2004.
Schweer T., Buddyzm. Powstanie – dzieje – nauka, Warszawa 2003.
Uhlig H., Budda. Ścieżki Oświeconego, Warszawa 2002.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: