Antropologia filozoficzna-Struktura człowieka; Metafizyka działania WT-SPL-AFSD
Charakter i znaczenie antropologii filozoficznej; min. zagadnienie błędu
antropologicznego. Fakt ludzki i ważniejsze jego interpretacje. Podstawowe doświadczenie siebie jako osoby (transcendencja i immanencja „ja” wobec „moje”). Koncepcja osoby ludzkiej. Niematerialność osobowych działań człowieka podstawą uznania istnienia duszy jako właściwego ich źródła. Sposób istnienia duszy ludzkiej. Podstawowe cechy natury duszy ludzkiej (min. sposób ich poznania, dusza jako forma, komensuratia). Status ontyczny ciała ludzkiego; zagadnienie płciowości, odniesienie do ideologii Gender. Geneza człowieka (pochodzenie duszy). Istnienie człowieka od poczęcia. Ontyczne podstawy nieśmiertelności duszy ludzkiej. Możliwość filozoficznej interpretacji życia pozagrobowego: metoda, ważniejsze ustalenia. Filozoficzna interpretacja śmierci człowieka. Reinkarnacja w świetle obiektywnej prawdy o człowieku. Argumenty poza metafizyczne za istnieniem duszy: podział, ocena. Rozwój osobowy jako obiektywny sens życia człowieka.
Poznanie obiektywnej i ostatecznej prawdy jako wypełnienie możliwości poznawczych człowieka. Wybór rzeczywistego dobra jako wyraz prawdziwej wolności. Doświadczenie piękna jako zwieńczenie pojetycznych możliwości człowieka. Miłość do osoby jako właściwe wykorzystanie dyspozycji do działań bezinteresownych (samodarowanie).
Podstawowe obszary egzystencji człowieka: relacja wobec natury. Rola kultury w osobowym rozwoju człowieka; problem kryzysu kultury. Miłość oblubieńcza i jej wypełnienie w małżeństwie i rodzinie. Rola narodu w osobowym rozwoju człowieka. Polityka jako wyraz racjonalnej troski o dobro wspólne; realistyczna koncepcja państwa.
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Punkty ECTS
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Umiejętność odczytania osobowej istoty człowieka i ostatecznych racji istnienia
Kryteria oceniania
Bardzo dobra: Pełne i rzeczowe ukazanie osobowego istnienia człowieka i wskazanie ostatecznych racji we właściwej mu strukturze bytowej
Dobra: Ogólne rozumienie osobowego istnienia i właściwych mu racji
Dostateczne: podstawowe rozumienie osobowego istnienia i właściwych mu racji
Literatura
Krąpiec M.A., Ja - człowiek. Zarys antropologii filozoficznej, Lublin 1979
Krąpiec M.A., Człowiek w kulturze, Warszawa 1996
Kowalczyk S., Zarys filozofii człowieka, Sandomierz 1990
Wojtyła K., Osoba i czyn /wydanie dowolne/
Wojtyła K., Miłość i odpowiedzialność, Lublin 1982
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: