Media i nauka WT-R-MIN
Wykład dot. zagadnień związanych ze współczesną komunikacją naukową, funkcjonowaniem instytucji nauki oraz znaczeniem audytoriów we współtworzeniu osiągnięć naukowych. Istotna jest publiczna świadomość nauki. Coraz większą rolę odgrywa udział społeczności w tworzeniu obywatelskiej nauki oraz rosnąca liczba otwartych zasobów cyfrowych. Ugruntowane miejsce w tych procesach ma nadal dziennikarstwo naukowe, popularyzatorzy i media naukowe.
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Punkty ECTS
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
KOD DOSTĘPU DO PRZEDMIOTU NA MS TEAMS: 9drbihr
EK nr 1 - wiedza - ma pogłębioną wiedzę dotyczącą współczesnej nauki i jej roli w społeczeństwie, ze szczególnym uwzględnieniem nauk o komunikacji społecznej i mediach
EK nr 2 - wiedza - ma pogłębioną wiedzę o współczesnych instytucjonalnych i medialnych formach komunikacji naukowej
EK nr 3 - umiejętności - potrafi krytycznie interpretować medialne przekazy popularnonaukowe
EK nr 4 - kompetencje - uczestniczy we współczesnej komunikacji naukowej interesując się aktualnymi osiągnięciami naukowymi
Nakład pracy studenta/studentki
30 godz. - aktywne uczestnictwo w wykładzie
2 godz. - konsultacje z prowadzącym wykład
3 godz. - bezpośrednie przygotowanie studenta do wykładu
30 godz. – przygotowanie do egzaminu, osobiste lektury
25 godz. – popularnonaukowe audycje telewizyjne i strony internetowe
90 godz. – razem
3 punkty ECTS
Kryteria oceniania
EK nr 1, nr 2, nr 3 i nr 4 realizowane metodą wykładu problemowego, a weryfikowane uczestnictwem w zajęciach i egzaminem końcowym.
EK nr 1
na ocenę 2 - nie ma wiedzy o współczesnej nauce i jej roli w społeczeństwie, nie ma wiedzy o naukach o komunikacji społecznej i mediach
na ocenę 3 - wie czym jest nauka, czym zajmują się nauki o komunikacji społecznej i mediach, ale nie rozumie ich znaczenia w społeczeństwie
na ocenę 4 - ma wiedzę o współczesnej nauce i jej roli w społeczeństwie, w tym o naukach o komunikacji społecznej i mediach
na ocenę 5 - wyróżnia się wiedzą z zakresu społecznej roli nauki, w tym nauk o komunikacji społecznej i mediach popartą osobistym doświadczeniem i twórczością
EK nr 2
na ocenę 2 - nie ma wiedzy z zakresu komunikacji naukowej
na ocenę 3 - wie czym jest komunikacja naukowa, ale nie potrafi wskazywać na jej instytucjonalne i medialne formy
na ocenę 4 - ma wiedzę o instytucjonalnych i medialnych formach komunikacji naukowej popartą argumentami i przykładami
na ocenę 5 - wyróżnia się wiedzą z zakresu współczesnej komunikacji naukowej popartą osobistym doświadczeniem i zaangażowaniem
EK nr 3
na ocenę 2 - nie potrafi odnieść się do przekazów popularnonaukowych, nie jest ich odbiorcą
na ocenę 3 - potrafi interpretować medialne przekazy popularnonaukowe, ma jednak trudności z ich krytyczną oceną
na ocenę 4 - potrafi krytycznie oceniać medialne przekazy popularnonaukowe
na ocenę 5 - wyróżnia się krytyczną postawą względem przekazów popularnonaukowych popartą osobistą twórczością
EK nr 4
na ocenę 2 - nie uczestniczy w komunikacji naukowej, nie interesuje się aktualnymi osiągnięciami naukowymi
na ocenę 3 - biernie obserwuje komunikację naukową, nie potrafi wskazać przykładów osiągnięć naukowych
na ocenę 4 - czynnie uczestniczy we współczesnej komunikacji naukowej, wskazuje na przykłady aktualnych osiągnięć nauki
na ocenę 5 - wyróżnia się uczestnictwem we współczesnej komunikacji naukowej, doskonale orientuje się we współczesnych osiągnięciach naukowych
Zajęcia są obowiązkowe. Dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach. Warunkiem zaliczenia jest pozytywna ocena przeprowadzonego w formie testu online egzaminu końcowego. Konsultacje online poniedziałek 17.30-18.30.
Literatura
Adamski A., Gawroński S., Szewczyk M. (red.), 2017, Nauki o mediach i komunikacji społecznej. Krystalizacja dyscypliny w Polsce, tradycje, nurty, problemy, rezultaty, Warszawa.
Brake M., 2020, Teoria Teorii wielkiego podrywu. Czego ulubiony serial może nas nauczyć o fizyce, flagach i dziwactwach naukowców, J. Konieczny (tłum.), Kraków.
Bynum W., 2016, Krótka historia nauki, K. Skawran (tłum.), Warszawa.
Grodecka K., Śliwowski K., 2014, Przewodnik po otwartych zasobach edukacyjnych, Warszawa, http://koed.org.pl/wp-content/uploads/2014/05/OER_handbook_v5_online1.pdf (dostęp: 16 września 2020).
Osica N., Niedzicki W., 2017, Sztuka promocji nauki. Praktyczny przewodnik dla naukowców, Warszawa, http://www.iopan.gda.pl/Sztuka-promocji-nauki-maly.pdf (dostęp: 16 września 2020).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: