Duchowość słowa Bożego (Lectio Divina) WT-R-DSB
1. Istota duchowości lectio divina.
2. Podstawowe założenia właściwego czytania słowa Bożego.
3. Przygotowanie dalsze i bliższe w lectio divina.
4. Lectio continua i jego znaczenie dla duchowości słowa Bożego.
5. Narzędzia pomocne w praktykowaniu lectio divina.
6. Konsekwencje obcowania z żywym słowem Boga.
7. Sposoby pomocne w głębszym wnikaniu w istotę słowa Bożego.
8. Modlitwa myślna jako integralna część duchowości słowa Bożego.
9. Etapy modlitwy myślnej.
10. Trudności w praktykowaniu lectio divina.
11. Lectio.
12. Meditatio.
13. Oratio.
14. Contemplatio.
15. Metody lectio divina według różnych szkół duchowości.
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Punkty ECTS
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Kod dostępu do platformy MS Teams: qs43q67
Na płaszczyźnie wiedzy:
Student wie czym jest duchowość słowa Bożego (lectio divina); wymienia podstawowe założenia właściwego czytania słowa Bożego; zna dynamikę rozwoju modlitwy słowem Bożym według Gwidona Kartuza; .
Na płaszczyźnie umiejętności:
Student umie dokonać analizy fenomenu duchowości słowa Bożego na przykładzie konkretnych szkół praktykowania lectio divina; potrafi scharakteryzować czym jest lectio divina; potrafi precyzyjnie rozróżnić poszczególne etapy lectio divina składające się na dynamikę rozwoju duchowości słowa Bożego; potrafi omówić różne sposoby pomocne w głębszym wnikaniu w istotę słowa Bożego.
Na płaszczyźnie kompetencji:
Student może podjąć twórczy dialog na temat lectio divina jako istotnego środka rozwoju duchowości chrześcijanina; jest w stanie wykazać na czym polega prawidłowo przeprowadzone lectio divina oparte na tekstach Pisma świętego; potrafi kompetentnie posługiwać się narzędziami pomocnymi w praktykowaniu lectio divina.
Kryteria oceniania
Bardzo dobry (5): student posiada umiejętność łączenia zdobytej wiedzy z praktyką życia chrześcijańskiego; swobodnie korzystając z posiadanych wiadomości potrafi wejść w debatę interdyscyplinarną, której tematyka łączy się z zagadnieniami lectio divina jako specyficznego dla duchowości środka rozwoju świętości; biegle posługuje się pojęciami związanymi z lectio divina; posiada poszerzoną wiedzę na temat dynamiki rozwoju modlitwy myślnej jako integralnej części praktykowania lectio divina; prawidłowo wymienia i charakteryzuje etapy lectio divina opracowane według klasycznego podziału Gwidona Kartuza.
Dobry (4): student potrafi precyzyjnie określić terminy odnoszące się do zagadnienia lectio divina i scharakteryzować je; poprawnie definiuje poszczególne etapy modlitwy myślnej, które mają bezpośredni związek z rozwojem duchowości słowa Bożego; postrzega zagadnienie lectio divina jako istotny środek dynamizujący drogę duchową chrześcijanina; potrafi posługiwać się zdobytą wiedzą w pracy z tekstami twórców duchowych zajmujących się problematyką lectio divina.
Dostateczny (3): student posiada wystarczającą wiedzę z zakresu rozumienia problematyki duchowości słowa Bożego; zna podstawowe pojęcia odnoszące się do praktykowania lectio divina; potrafi podać ogólne przykłady jak lectio divina zostało zaaplikowane w poszczególnych szkołach duchowości na przestrzeni historii duchowości.
Niedostateczny (2): student nie wie czym jest lectio divina; nie potrafi określić podstawowych założeń właściwego czytania słowa Bożego jako kryterium rozwoju duchowości; ma trudności z określenie roli narzędzia pomocnych w praktykowaniu lectio divina; nie potrafi wskazać różnicy pomiędzy poszczególnymi stopniami prawidłowo przeprowadzonego lectio divina.
Metody weryfikacji efektów kształcenia:
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest osiągnięcie założonych celów kształcenia.
- O ocenie pozytywnej z przedmiotu decyduje liczba uzyskanych punktów z:
- zaliczenia: dst-dst plus 50-60%, db - db plus 60-85%, bdb 85-100%
- obecności na zajęciach: dst- od 65%; db- 65-95%, bdb - 95-100%
Metody dydaktyczne:
Wykład lub wykład z prezentacją multimedialną; praca w grupach połączona z analizą tekstów biblijnych, będących fundamentem praktykowania lectio divina; praca osobista studenta związana z wyłożonym materiałem oraz zagadnieniami uzupełniającymi w postaci zadanej lektury, filmów formacyjnych lub opracowań z zakresu lectio divina.
Literatura
1. Ch. Benke, Historia duchowości chrześcijańskiej, Kielce 2009 r.
2. L. Bouyer, Wprowadzenie do życia duchowego, Warszawa 2014 r.
3. S. Urbański, Teologia życia mistycznego, Warszawa 1992 r.
4. J.W. Gogola, Teologia komunii z Bogiem, Kraków 2001 r.
5. M. Zawada, Droga do Boskiej kontemplacji, Kraków 2002 r.
6. J. Aumann, Zarys historii duchowości, Kielce 2007 r.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: