Dialog międzyreligijny WT-R-DMIE
1. Zagadnienia wprowadzające („schemat” wykładów, podstawowa bibliografia – prezentacja i omówienie);
2. Pojęcia: dialog, dialog religijny, dialog międzyreligijny;
3. Partnerzy, przedmiot, cel i metoda dialogu międzyreligijnego;
4. Język komunikacji interreligijnej;
5. „Miejsce” Boga w dialogu między religiami;
6. Dialog międzyreligijny a misje;
7. Biblijno-patrystyczne podstawy dialogu międzyreligijnego (część I);
8. Biblijno-patrystyczne podstawy dialogu międzyreligijnego (część II);
9. Biblijno-patrystyczne podstawy dialogu międzyreligijnego (część III);
10. Dialog międzyreligijny w teologii dokumentów Soboru Watykańskiego II (część I);
11. Dialog międzyreligijny w teologii dokumentów Soboru Watykańskiego II (część II);
12. Kościół a Żydzi i judaizm.
13. Kościół a muzułmanie i islam.
14. Kościół a wyznawcy religii Dalekiego Wschodu i Indii.
15. Kościół a wyznawcy religii Chin i Japonii.
16. Antropologiczne podstawy dialogu (część I);
17. Antropologiczne podstawy dialogu (część II);
18. Patrylogiczne postawy dialogu – refleksja o Bogu Ojcu i dialogu (część I);
19. Patrylogiczne postawy dialogu – refleksja o Bogu Ojcu i dialogu (część II);
20. Krzyż w religiach niechrześcijańskich;
21. Chrystologiczne podstawy dialogu (część I);
22. Chrystologiczne podstawy dialogu (część II);
23. Pneumatologiczne podstawy dialogu (część I);
24. Pneumatologiczne podstawy dialogu (część II);
25. Eklezjologiczne podstawy dialogu (część I);
26. Eklezjologiczne podstawy dialogu (część II);
27. Formy dialogu (część I):
a) dialog życia,
b) dialog doktrynalny,
c) dialog dzieł czyli współdziałania;
28. Formy dialogu (część II):
a) dialog modlitwy czyli doświadczenia religijnego,
b) dialog intermonastyczny;
29. Dialog z ludźmi przynależącymi do ruchów parareligijnych, pseudoreligijnych i antyreligijnych (sekty, nowe ruchy religijne i kulty);
30. Anonimowi chrześcijanie i kontestatorzy dialogu interreligijnego.
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Punkty ECTS
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
KOD: 9v4k38q
KU2_W03 – zna na poziomie rozszerzonym terminologię nauk humanistycznych w odniesieniu do dyscyplin teologii oraz studiowanych specjalności
KU2_W13 – posiada uporządkowaną wiedzę na temat podstaw dialogu międyreligijnegoi
KU2_U13 – potrafi w oryginalnej perspektywie dokonywać krytycznej analizy oraz interpretacji różnych religii, stosując metody typowe oraz innowacyjnie właściwe dla samodzielnych działań badawczych
KU2_U13 – posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów własnych oraz innych autorów
KU2_K01 – rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie
KU2_K07 – ma świadomość własnej i wspólnej odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa własnej religii i konieczności prowadzenia dialogu międzyreligijnego
Literatura
W. Chrostowski, R. Rubinkiewicz (red.), Żydzi i judaizm w dokumentach
Kościoła i nauczaniu Jana Pawła II (1965-1989), Warszawa 1990;
W. Chrostowski (red.), Żydzi i judaizm w nauczaniu Jana Pawła II 1978-2005,
Warszawa 2005;
E. Sakowicz (red.), Islam w dokumentach Kościoła i nauczaniu Jana Pawła II
(1965-1996), Warszawa 1997;
S. Lach, Z. J. Kjas (red.), Buddyzm i hinduizm w nauczaniu Jana Pawła II
(1978-1999), Kraków 2000.
*
Dialog – zadanie na nowy wiek, „Biuletyn Ekumeniczny” 33(2004) nr 1,
s. 94-110.
E. Sakowicz, Współczesny język dialogu międzyreligijnego, „Biuletyn
Ekumeniczny” 34(2005) nr 1, s. 59-69.
E. Sakowicz, Rozmowy o islamie i dialogu, Lublin 2007.
E. Sakowicz, Duchowość dialogu międzyreligijnego, w: S. Urbański (red.), Duchowość współczesnego Kościoła. Materiały z sympozjum z racji 185 rocznicy Wydziału Teologicznego. 16. 05. 1002 roku, Warszawa 2002, s. 39-52.
E. Sakowicz (red.). Jan Paweł II. Encyklopedia dialogu i ekumenizmu,
Radom 2006.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: