Kierownictwo duchowe na drodze życia konsekrowanego WT-P-FW-KDK3
Kierownictwo duchowe należy do zewnętrznych środków uświęcających chrześcijanina. Jest to pomoc doradcza, którą podejmuje kierownik duchowy wobec osoby pragnącej rozwijać swoje życie wewnętrzne w kierunku zjednoczenia z Bogiem. Kościół nieustannie zalecał i dziś nadal zaleca praktykowanie kierownictwa duchowego — zwłaszcza tym, którzy pragną w bliskości podążać za Panem na drodze życia konsekrowanego.
Wykład obejmuje następujące tematy:
Natura i specyfika życia konsekrowanego
Współczesne nauczanie Kościoła na temat życia konsekrowanego
Wskazania pomocne dla kierownictwa duchowego osób konsekrowanych
Kierownictwo duchowe sióstr zakonnych - rysy psychiki i osobowości kobiecej
Zagrożenia i wypaczenia w kierownictwie duchowym osób konsekrowanych
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Obecność na wykładach, aktywność oraz zaliczenie na podstawie pracy pisemnej
Literatura
Ballestrero A., Konsekracja, tłum. E. Dobrzelecka, Kraków 2000.
Barry W. A., Connolly W. J., Kierownictwo duchowe w praktyce, tłum. P. Samerek, J. Oniszczuk, Kraków 1992.
Cabra P. G., Krótka medytacja o ślubach, tłum. H. Ćmiel, Kraków 2001.
Cabra P. G., Życie braterskie, tłum. B. Hylla, Kraków 2001.
Carvajal F. F., Kierownictwo duchowe; tłum. A. Kajzerek, Warszawa 1996.
Franciszek, List apostolski do zakonnic i zakonników na rozpoczęcie Roku Życia Konsekrowanego: Świadkowie radości, Watykan 2014.
Gogola W., Kierownictwo duchowe, Kraków 1999.
Grzywocz K., Sztuka słuchania , „Zeszyty Formacji Duchowej” 67(2015).
Hiżycki Sz., Kierownictwo duchowe według Ojców Pustyni: antologia i komentarz, Kraków 2012.
Jalics F., Towarzyszenie duchowe, tłum. A. Ziernicki, Kraków 2017.
Jan Paweł II, Adhortacja Redemptionis donum, Watykan 1984.
Jan Paweł II, Adhortacja Vita consecrata, Watykan 1996.
Kierownictwo duchowe według św. Ignacego Loyoli, red. W. Królikowski SJ, Kraków 2013.
Królikowski W., Dynamika Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli, Kraków 1998.
Królikowski W., Rozeznawanie woli Bożej według Ignacego Loyoli, „Polonia Sacra” 3(2020), s. 5-24.
Lassus de D., Zagrożenia i wypaczenia życia zakonnego, tłum. A. Kuryś, Kraków 2022.
Louf A., Łaska może więcej: towarzyszenie duchowe, tłum. A. Frej, Warszawa 1999.
Louf A., Towarzyszenie duchowe, tłum. L. Rutowska, Kraków 1994.
Pagacz M., Życie konsekrowane znakiem nadziei dla współczesnego świata w nauczaniu Kościoła od Soboru Watykańskiego II, Kraków 2018.
Rostworowski P., Kierownictwo duchowe, Kraków 2001.
Scherer L. SJ, Jeśli mi nikt nie wyjaśni... : kierownictwo duchowe według różnych tradycji; tł. J. Zakrzewski SJ, Warszawa 1992.
Stinissen W., Terapia duchowa, tłum. J. Iwaszkiewicz, Poznań 2001.
Sztuka kierownictwa duchowego: poradnik dla księży, red. J. Augustyn, J. Kołacz, Kraków 2007.
„To jest droga, idźcie nią!” (Iz 30, 31). Z zagadnień kierownictwa duchowego, red. P. Gwiazda, M. Tatar, Warszawa 2011.
W kręgu kierownictwa duchowego, red. M. Wolańczyk, Kraków 1994.
Życie konsekrowane w nauczanie Jana Pawła II, red. Cz. Drążek, Kraków 1996.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: