Duszpasterstwo osób chorych i starych WT-P-FW-D
1. Zagadnienia wprowadzające.
2. Podstawy biblijno-teologiczne oraz pozateologiczne duszpasterskiej posługi Kościoła wobec osób chorych.
3. Podstawy biblijno-teologiczne oraz pozateologiczne duszpasterskiej posługi Kościoła wobec osób starych.
4. Kościół katolicki wobec osób chorych i w podeszłym wieku w historii.
5. 6. Sakramentalne i pozasakramentalne metody i formy duszpasterstwa osób chorych i starych, ich bliskich oraz służby zdrowia.
7. Duszpasterstwo osób chorych i starych jako przestrzeń współpracy duchownych i świeckich.
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student po zakończeniu zajęć w zakresie:
WIEDZY
ma pogłębioną wiedzę na temat biblijno-teologicznych i pozateologicznych podstaw duszpasterstwa osób chorych i starych oraz zasad jego prowadzenia (EK 1; EK 2);
UMIEJĘTNOŚCI
posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnorodnych dyscyplin teologicznych i pozateologicznych, potrafi odnajdywać ich powiązania w kontekście duszpasterstwa osób chorych i starych (EK 3; EK 4);
potrafi, właściwie interpretując zachodzące procesy i dokonując prognoz, budować teologiczny model duszpasterstwa osób chorych i starych (EK 5);
KOMPETENCJI
potrafi wcielać w życie teologiczny model duszpasterstwa osób chorych i starych, współpracując z różnymi podmiotami życia społecznego, dokonując jego ewaluacji (EK 6; EK 7).
EK 1; EK 2.
Student na ocenę:
ndst (2) - nie ma wiedzy na temat biblijno-teologicznych i pozateologicznych podstaw duszpasterstwa osób chorych i starych oraz zasad jego prowadzenia;
dst (3) – w ograniczonym stopniu posiada wiedzę na temat biblijno-teologicznych i pozateologicznych podstaw duszpasterstwa osób chorych i starych oraz zasad jego prowadzenia;
db (4) - poprawnie przedstawia, nawiązując do Pisma św. i dokumentów Magisterium, jak też wskazań nauk pozateologicznych, podstawy duszpasterstwa osób chorych i starych oraz zasad jego prowadzenia;
bdb (5) – wykazuje się bardzo dużą wiedzą dotyczącą biblijno-teologicznych i pozateologicznych podstaw duszpasterstwa ośób chorych i starych oraz zasad jego prowadzenia, twórczo interpretując nauczanie Magisterium i wskazania nauk pozateologicznych odnośnie wspomnianej problematyki.
EK 3; EK 4.
Student na ocenę:
ndst (2) - nie posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnorodnych dyscyplin teologicznych i pozateologicznych;
dst (3) – w ograniczonym stopniu posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnorodnych dyscyplin teologicznych i pozateologicznych odnajdując ich powiązania w kontekście duszpasterstwa osób chorych i starych;
db (4) - w dobrym stopniu posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnorodnych dyscyplin teologicznych i pozateologicznych, harmonijnie je łącząc w kontekście duszpasterstwa osób chorych i starych;
bdb (5) – posiada bardzo dobre umiejętność integrowania wiedzy z różnorodnych dyscyplin teologicznych i pozateologicznych, harmonijnie je łącząc w kontekście duszpasterstwa osób chorych i starych, biorąc pod uwagę pojawiające się "znaki czasu".
EK 5.
Student na ocenę:
ndst (2) – nie potrafi przygotować jakichkolwiek propozycji działań duszpasterstwa osób chorych i starych, ujmując ich w prostym modelu pastoralnym;
dst (3) - tworzy prostą, ujętą w modelu pastoralnym, propozycję duszpasterstwa osób chorych i starych;
db (4) - przygotowuje w miarę pełną propozycję duszpasterstwa osób chorych i starych, ujmując ją ramach modelu pastoralnego uwzględniającego nauczanie Magisterium i wskazania nauk pozateologicznych oraz wyniki badań empirycznych;
bdb (5) – przygotowuje kreatywną propozycję duszpasterstwa osób chorych i starych, ujmując ją w ramach modelu pastoralnego uwzględniającego nauczanie Magisterium oraz refleksję nauk pozateologicznych i wyniki badań empirycznych, zawierającym także prognozę zachodzących zmian.
EK 6; EK 7.
Student na ocenę:
ndst (2) – nie potrafi potrafi wcielać w życie teologicznego modelu duszpasterstwa osób chorych i starych;
dst (3) - w ograniczonym stopniu potrafi wcielać w życie teologiczny model duszpasterstwa osób chorych i starych;
db (4) – w dosyć dobrym stopniu potrafi wcielać w życie teologiczny model duszpasterstwa osób chorych i starych, współpracując z różnymi podmiotami życia społecznego;
bdb (5) - twórczo potrafi wcielać w życie teologiczny model duszpasterstwa osób chorych i starych, współpracując z różnymi podmiotami życia społecznego, dokonując jego ewaluacji i wprowadzając w nim zmiany uwzględniające pojawiające się "znaki czasu".
Kryteria oceniania
Opis punktów ECTS:
Aktywny udział w wykładach: 15 godzin
Samodzielna analiza materiałów źródłowych: 20 godzin
Przygotowanie pracy kontrolnej: 20 godzin
Konsultacje z prowadzącym: 5 godzin
Razem 60 h = 2 ETCS
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest aktywna i obowiązkowa obecność w prowadzonych zajęciach oraz napisanie pracy kontrolnej na wybrany przez studenta i uzgodniony z wykładowcą temat dotyczący wybranych wymiarów duszpasterstwa osób chorych i starych.
W pracy powinny znaleźć się dwa wymiary: normatywny, obejmujący odniesienie do Magisterium Kościoła, jak też praktyczny, wskazujący na to, jak to nauczanie jest i może być realizowane w codziennej praktyce duszpasterskiej.
Opracowanie: 5-10 stron (Times Roman, czcionka 12, odstęp 1,5) powinno mieć charakter naukowy zawierając: przejrzysty podział – plan podany na początku opracowania; bibliografię podaną na końcu opracowania; przypisy.
Opracowanie należy przesłać wykładowcy do 3 V 2025. (t.wielebski@uksw.edu.pl).
Literatura
Literatura podstawowa:
Jan Paweł II, List apostolski "Salvifici doloris" o chrześcijańskim sensie ludzkiego cierpienia, Watykan 1984.
Jan Paweł II, List do moich braci i sióstr-ludzi w podeszłym wieku, Watykan 1999.
Papieskie Orędzia na Światowy Dzień Chorego 1993-2024.
Papieska Rada ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, Nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia, Katowice 2017.
Papieska Rada ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, Światowy Dzień Chorego. Dlaczego i jak obchodzić?, Watykan 1992.
Papieska Rada ds. Świeckich, Godność i posłannictwo ludzi starszych w Kościele i świecie, Watykan 1998.
Sakramenty chorych. Obrzędy i duszpasterstwo, Katowice 2021.
Instrukcja Konferencji Episkopatu Polski dotycząca posługiwania chorym i umierającym, Zakopane 2017.
Krakowiak P., Krzyżanowski D., Modlińska A. (red.), Przewlekle chory w domu, Gdańsk 2011.
Pełnia życia w starości: cały numer "Ateneum Kapłańskiego" 2011 nr 614.
Starość I: cały numer „Ateneum Kapłańskiego” 2019 nr 661.
Starość II: cały numer „Ateneum Kapłańskiego” 2019 nr 662.
Taylor E., Co powiedzieć? Jak rozmawiać z chorymi o duchowości?, Kraków 2008.
Tutak M. J., Wielebski T. (red.), Seniorzy wyzwaniem dla Kościoła w Polsce, Warszawa 2019.
Wielebski T., Duszpasterstwo chorych w Polsce. Między teorią a praktyką, "Teologia Praktyczna" 16:2015, s. 43-77;
Wielebski T., Wokół duszpasterskiej posługi kapelanów szpitalnych w Polsce, w: J. Brusiło (red.), Człowiek-duszpasterstwo-Kościół. Od pielgrzymki do ekologii, Kraków 2022, s. 315-366.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: