Teologia dogmatyczna - Łaska WT-FW-L
1. Pojęcie łaski
2. Łaska w objawieniu biblijnym
3. Nauka o łasce u Ojców i Doktorów Kościoła
4. Pelagianizm i semipelagianizm
5. Teologia łaski św. Augustyna
6. Orzeczenia Kościoła - synody w Kartaginie i Orange, Indiculus
7. Łaska w teologii scholastycznej - Piotr Lombard, Aleksander z Hales
8. Wkład św. Tomasza z Akwinu w usystematyzowanie teologii łaski
9. Relacja darów hierarchicznych i charyzmatycznych - List "Iuvenescit Ecclesia"
10. Późne średniowiecze - poglądy Dunsa Szkota
11. Błędy beduardów i beginek
12. Sobór w Konstancji o łasce
13. Poglądy Marcina Lutra na temat usprawiedliwienia
14. Sobór Trydencki - Dekret o usprawiedliwieniu
15. Wspólna deklaracja w sprawie nauki o usprawiedliwieniu z 31.X. 1999r.
16. Spór o łaskę wystarczającą i skuteczną - Banez/Molina
17. Jansenizm i reakcja Kościoła katolickiego na te poglądy
18. Kwietyzm i reakcja Kościoła katolickiego
19. XX-wieczne kierunki teologii łaski - Mystici corporis, Vaticanum II, KKK, tendencje w teologii
20. Łaska w nauczaniu św. Jana Pawła II i Benedykta XVI
21. Łaski pełna. Biblijne wzorce działania łaski
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
Wdrożenie w zagadnienia związane z usprawiedliwieniem człowieka grzesznego oraz obdarowania go darami nadprzyrodzonymi, zwłaszcza łaską uświęcającą, darami Ducha Świętego i cnotami teologlnymi.
Opis ECTS
Aktywny udział w wykładach - 30 godz.; praca własna studenta: 20 godz.; Konsultacje z prowadzącym: 10 godz.; przygotowanie do egzaminu - 20 godz. Razem: 60 godz. = 3 ECTS
Kryteria oceniania
Metody oceny:
Egzamin ustny na podstawie wcześniej podanych tez obejmujących wyłożone treści, oraz uwzględniający aktywność podczas wykładów opartą na znajomości literatury przedmiotu. Oceny: bdb - pełna znajomość treści wykładów prezentowana w sposób logiczny, ze swobodnym posługiwaniem się terminologią naukową; db - dobra znajomość traktatu, wyczerpujące omawianie poruszanych zagadnień; dst - znajomość większości podanego materiału, zagadnienia są relacjonowane poprawnie, na poziomie uniwersyteckim; ndst - brak dostatecznej znajomości lub poważne błędy w wypowiedzi, w tym językowe, brak zrozumienia pojęć teologicznych, błędy rzeczowe, odpowiedź nie na temat.
Praktyki zawodowe
Współcześnie społeczeństwa Europy chylą się ku upadkowi, ponieważ od wielu lat konsekwentnie wykorzeniają się z swojej bogatej gleby chrześcijańskiej tradycji. Starając się w jakimś stopniu przeciwdziałać temu procesowi, praktyki zawodowe związane z wykładem o lasce Bożej ukazują, że nauka Księgi Rodzaju, pogłębiona przez Jezusa Chrystusa w perspektywie nowotestamentowej, zawiera klucz do zrozumienia i uznania osobowej wartości człowieka w społeczności, otwartego na perspektywę nadprzyrodzoną, a więc przyjmującego łaskę Bożą oraz dary zbawczej wiary, nadziei i miłości. Dzięki temu otwarciu może on najpełniej wyrażać się jako osoba i równocześnie coraz lepiej widzieć sens życia własnego i innych. Praktyki starają się wyczerpująco odpowiadać na wezwanie papieży doby posoborowej i całego współczesnego Kościoła, aby nowa ewangelizacja niezmiennie koncentrowała się na antropologicznej nowości chrześcijaństwa. Ta wciąż aktualna nowość zajmuje centralne miejsce w nauczaniu Kościoła, począwszy
Literatura
Literatura podstawowa
- W. Granat, Dogmatyka katolicka, t. V: O łasce Bożej udzielonej przez Chrystusa Odkupiciela, Lublin 1959;
- C. Baumgartner, Łaska Chrystusowa, w: Tajemnica Chrystusa, red. B. Bejze, Poznań-Warszawa-Lublin 1969, s. 311-566;
- R. Guardini, Świat i osoba: próby ujęcia chrześcijańskiej nauki o człowieku, Znak, Kraków 1969;
- Augustyn św., Łaska, wiara, przeznaczenie, przeł. i oprac. W. Eborowicz, Księarnia św. Wojciecha, Poznań; Warszawa; Lublin 1971;
- Z. Kijas, Łaska, w: Dogmatyka, t. IV, red. E. Adamiak, A. Czaja, J. Majewski, wyd. Więź, Warszawa 2007, s. 463-514;
- A. Zuberbier, Relacja natura-nadprzyrodzoność, Warszawa 1973;
- R. Kostecki, Tajemnica życia nadprzyrodzonego: zagadnienie łaski uświęcającej, PAX, Warszawa 1975;
- H. de Lubac, O naturze i łasce, Kraków 1986;
- A. Santorski, Dar łaski, Warszawa 2011;
- A. Santorski, Tajemnica łaski, Warszawa 1988;
- Wspólna deklaracji na temat nauki o usprawiedliwieniu Kościoła katolickiego i Światowej Federacji Luterańskiej, 28 października 1999 r;
- Św. Tomasz z Akwinu, Suma teologiczna, Łaska I-II, q 109 - 114.
Literatura uzupełniająca
- R. Guardini, Wolność, łaska, los. Rozważania o sensie istnienia, Kraków 1995;
- D. Oko, Łaska i wolność. Łaska w Biblii, nauczaniu Kościoła i teologii współczesnej, Kraków 1997;
- S. C. Napiórkowski, Usprawiedliwienie grzesznika, Kraków 1998;
- G. Kraus, Nauka o łasce - zbawienie jako łaska, Kraków 1999;
- Ph. Yancey, Zaskoczeni łaską, Wyd. Credo, Katowice 2003;
- W. Wołyniec, Personalistyczna interpretacja łaski na przykładzie teologii Macieja Józefa Scheebena i niemieckiej charytologii XIX wieku, PWT, Wrocław 2003;
- G. Greshake, Wprowadzenie do nauki o łasce, Wyd. WAM, Kraków 2005;
- B. Wójcik, Charyzmat i łaska w życiu, dziele i pismach bł. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, UW-M, Olsztyn 2008;
- M. Kowalczyk, Błogosławiona Matka Teresa z Kalkuty: Święta od nocy ciemnej, Communio 29 (2009), nr 4
- M. Kowalczyk, Słowo Boże jako przejaw refleksji nad wiarą Kościoła, w: Apostolat Słowa Bożego, red. M. Kowalczyk, wyd. UKSW, Warszawa 2010, s. 116-134.
- Kongregacja Nauki Wiary, List "Iuvenescit Ecclesia", 15. 05. 2016.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: