Misjologia: Współczesna posługa ewangelizacyjna w Afryce WT-FW-CWA
Pełny opis:
Treści merytoryczne:
Na kontynencie Afrykańskim od XX wieku pracuje coraz więcej misjonarzy i misjonarek. To właśnie tu od wielu lat swoją posługę prowadzą fideoniści, zakony, osoby życia konsekrowanego oraz osoby świeckie. Przyczynili się do powstania pierwszych wspólnot afrochrześcijańskich, które przyczyniają się do rozwoju chrześcijaństwa w całej Afryce. Powstały parafie z całym zapleczem, ośrodki zdrowia, szkoły zapewniające nie tylko edukację ale i znalezienie pracy dla dzieci i młodzieży, a przede wszystkim miejsca, w których mogą dojrzewać rodzime powołania do służby w Kościele. Na wykładzie zostaną wyjaśnione wyżej zasygnalizowane aspekty działalności ewangelizacyjnej w Afryce.
1. Początek działalności misyjnej w Afryce.
2. Ogólny wprowadzenie w charakterystykę chrześcijaństwa w Afryce.
3. Funkcjonowanie wspólnoty afrochrześcijańskiej.
4. Działalność ewangelizacyjna instytutów zakonnych.
5. Działalność ewangelizacyjna kapłanów diecezjalnych – fideonistów.
6. Działalność ewangelizacyjna misjonarzy świeckich – wolontariat misyjny.
7. Najpoważniejsze problemy i trudności w prowadzeniu misji w Afryce.
8. Zakładanie i funkcjonowanie placówek służby zdrowia.
9. Powstawanie szkół i przedszkoli.
10. Funkcjonowanie szkół zawodowych dla młodzieży.
11. Funkcjonowanie diecezji i prowincji zakonnych w Afryce.
12. Muzyka i śpiew we wspólnocie afrochrześcijańskiej.
13. Charakterystyka typowych kościołów i kaplic w Afryce.
14. Ośrodki ewangelizacyjne w Afryce.
15. Pomoc w działalności misyjnej kierowana z zewnątrz.
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu zajęć student w zakresie wiedzy:
Posiada podstawowy zasób wiedzy dotyczący działalności misyjnej na kontynencie Afrykańskim na przełomie XX i XXI wieku.
w zakresie umiejętności:
Potrafi wymienić, ale również scharakteryzować poszczególne metody prowadzenia misji ewangelizacyjnej przez fideistów, poszczególne zakony, osoby życia konsekrowanego oraz osoby świeckie.
w zakresie kompetencji społecznych:
Ma świadomość, że rzeczywistość misyjna w Afryce była i jest nadal bardzo zróżnicowana, co wymaga szczególnej wrażliwości, ale na bazie solidnej wiedzy, aby nie powielać przestarzałych schematów, które ciągle jeszcze są w powszechnym obiegu.
Kryteria oceniania
Metoda oceny: Ocena z kolokwium końcowego.
Kryteria oceniania:
EK nr 1 określany jako posiada szeroki zasób wiedzy dotyczący działalności misyjnej w Afryce.
Na ocenę:
Ndst (2): Nie orientuje się w tematyce ewangelizacji Tanzanii.
Dst (3): Orientuje się bardzo ogólnie w problematyce ewangelizacji Tanzanii.
Db (4): Posiada dostatecznie bogatą wiedzę na temat ewangelizacji Tanzanii.
Bdb (5): Posiada rozbudowaną wiedzę i dysponuje wieloma informacjami w zakresie ewangelizacji Afryce.
EK nr 2 określany jako potrafi nie tylko wymienić, ale również scharakteryzować główne działania ewangelizacyjne.
Na ocenę:
Ndst (2): Nie potrafi wymienić żadnych metod i działań ewangelizacyjnych w Tanzanii.
Dst (3): W ograniczonym zakresie nazywa poszczególne metody i działania ewangelizacyjne w Afryce.
Db (4): Wymienia i charakteryzuje poszczególne metody i działania ewangelizacyjne w Afryce.
Bdb (5): Wykazuje rzetelną wiedzę na temat metod i działań ewangelizacyjnych w Afryce.
EK nr 3 określany jako ma świadomość, że rzeczywistość misyjna w Afryce jest wciąż dynamiczna i potrzeba nieustannego wspierania tego dzieła.
Na ocenę:
Ndst (2): Nie wskazuje inności i zasadniczych nawet różnić w Afryce.
Dst (3): W niewielkim stopniu wskazuje różnice i rozsądnie o nich mówi.
Db (4): Jest świadom występujących różnic i potrafi w sposób rozsądny o nich mówić i je niuansować.
Bdb (5): Z wielki szacunkiem i rzeczowością wypowiada się na temat występujących różnic o występujących różnicach, które potrafi uszanować i dowartościować.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest osiągnięcie wszystkich założonych efektów kształcenia.
Metoda weryfikacji efektów kształcenia: ocena prezentacji wybranego zagadnienia podczas zajęć.
Literatura
1. „Ewangelia między tradycją, a współczesnością afrykańską. Ewangelia wczoraj i dziś”, J. Różański, P. Szuppe, Warszawa 2003 r.
2. „Misje, a promocja ludzka”, J. Różański, Warszawa 2001 r.
3. „Afryka: przylądek polskiej nadziei”, E. Osyko, Warszawa 2012 r.
4. „Czarna Afryka wczoraj i dziś”, A. Zajączkowski, Warszawa 1980 r.
5. „Czarna Afryka od środka”, W. Prandota, Warszawa 1984 r.
6. „Afryka i Europa: od piramid egipskich do Polaków w Afryce Wschodniej”, H. Zins, Warszawa 2001 r.
7. „Afryka to ludzie”, P. Jakubowski, R. Koschany, Poznań 2010 r.
8. „Misje? A co to takiego?”, B. Kant, Warszawa 2006 r.
9. „Odpowiedzialność laikatu za misje na łamach dwumiesięcznika "Papieskie Intencje Misyjne"”, M. Kostrzewa, Łódź, Warszawa 2001 r.
10. „Świeccy a misje : akta sympozjum naukowego zorganizowanego w roku 50-lecia Komisji Episkopatu Polski ds. Misji na UKSW, Warszawa 21 czerwca 2017 r. / Komisja Episkopatu Polski ds. Misji”, Z. Sobolewski, Warszawa, 2017 r.
11. „Misje odnawiają Kościół”, K. Czermak, Tarnów 1996 r.
12. „Odpowiedzi na 101 pytań o misje”, J. Górski, Kraków 2005 r.
13. „Motywy i cele wyjazdu osób świeckich na misje”, W. Mironiuk, Warszawa 2007 r.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: