Emisja i higiena głosu WT-FG-EHG
Treści merytoryczne:
Treści programowe:
1. Człowiek istotą mówiącą. Rozważania antropologiczne, dotyczące mowy ludzkiej.
2. Mechanizm oddychania: fizjologiczne podstawy oddychania, specyfika oddychania przy mówieniu, różne typy oddychania, zaburzenia oddychania i ich konsekwencje dla mówienia.
3. Ćwiczenia relaksacyjne jako przygotowanie do ćwiczeń oddechowych; ćwiczenia wzmacniające mięśnie brzucha oraz ćwiczenia oddechowe.
4. Mechanizm powstawania głosu. Fizjologiczne podstawy fonacji i jej zaburzeń.
5. Ćwiczenie się w rozróżnianiu miękkiego i twardego ataku; uświadomienie pracy rezonatorów; rozwijanie umiejętności świadomego posługiwania się głosem; wyrabianie podparcia oddechowego tak, by powstający dźwięk wspomagany był przez oddech.
6. Mechanizm artykulacji. Budowa i rola narządów mowy.
7. Ćwiczenia artykulacyjne; ćwiczenie wyrazistego wymawiania samogłosek i spółgłosek; ćwiczenia na tekstach; ćwiczenie odpowiedniego tempa mowy.
8. Zasady higieny pracy głosem i umiejętna praca głosem, który mimo wszystko odmówi posłuszeństwa.
9. Prawidła komunikacji werbalnej i niewerbalnej.
10. Ćwiczenia, stosujące techniki publicznych wystąpień.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
Student ma poszerzoną wiedzę na temat problematyki emisji i higieny głosu oraz z zakresu anatomii i fizjologii narządu głosu.
Potrafi w praktyce wzmacniać prawidłowość oddechu, fonacji i artykulacji.
Zna zjawisko rezonansu i umie wykorzystywać rezonator górny, środkowy i dolny.
Ma wiedzę o zaburzeniach głosu i korzysta ze znajomości zasad higieny pracy głosem.
Kryteria oceniania
Metody oceny:
Na ostateczną ocenę z egzaminu, wieńczącego cykl wykładów z zakresu emisji i higieny mowy, złożą się następujące kryteria:
1. Obecność.
2. Przygotowanie zestawu ćwiczeń.
3. Prezentacja wystąpienia.
4. Sprawdzenie znajomości mechanizmów oddychania, fonacji i artykulacji.
Literatura
Wybrana literatura przedmiotu:
1. Bednarek J.D., Ćwiczenia wyrazistości mowy, Wrocław 2000.
2. Chaciński J., Chacińska K., Podstawy emisji głosu w procesie kształcenia nauczycieli muzyki, Wyd. WSP, Słupsk 1999.
3. Gawrońska M., Podstawy wymowy i impostacji głosu, Wrocław 2001. 4. Gałkowski T., Jarzębowska G., Logopedia. Pytania i odpowiedzi, Opole 1998.
5. Jaroszyński Cz., Jaroszyński P., Kultura słowa. Podstawy retoryki klasycznej, Wyd. Fundacja „Nasza Przyszłość”, Szczecinek 2008.
6. Komornicka E., Uczymy się poprawnie mówić, Warszawa 1999.
7. Kotlarczyk M., Podstawy sztuki żywego słowa (instrument – dykcja – ekspresja), Rzym 1975.
8. Kram J., Gawędy o żywym słowie¸ Warszawa 1976.
9. Legieć-Matosiuk A., Chaciński J., Emisja głosu-skrypt dla studentów, Wyd. WSP, Słupsk 1994.
10. Lombardo M., Przewodnik po starannej polszczyźnie z ćwiczeniami, Warszawa 1988.
11. Łasiński G., Sztuka prezentacji, Poznań 2000.
12. Łastik A., Poznaj swój głos, Wyd. Studio Emka, Warszawa 2002.
13. Mierzejewska H., Przbysz-Piwkowa M., Zaburzenia głosu-badanie-diagnozowanie-metody usprawniania, Wyd. DIG, Warszawa 1998.
14. Minczakiewicz E. M., Mowa rozwój-zaburzenia, terapia, Wyd. AP, Kraków 1997.
15. Mitrinowicz-Modrzejewska A., Fizjologia i patologia głosu, słuchu i mowy, PZWL, Warszawa 1963.
16. Pruszewicz A., Foniatria kliniczna, PZWL, Warszawa 1992.
17. Skrzynecka G., Uczymy się poprawnie mówić. Poradnik logopedyczny z ćwiczeniami WSiP, Warszawa 1999. 18. Styczek I., Logopedia, PWN, Warszawa 1980.
19. Tadeusiewicz R., Sygnał mowy, KiŁ, Warszawa 1988. 20. Tarasiewicz B., Mówię i śpiewam świadomie, podręcznik do nauki emisji głosu, Kraków 2003.
21. Toczyska B., Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańsk 2000.
22. Toczyska B., Sarabanda w chaszczach, Gdańsk 1997.
23. Toczyska B., Łamańce z dedykacją, Gdańsk 2003.
24. Zielińska H., Kształcenie głosu, Lublin 1996.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: