Teologia dogmatyczna - Bóg Jedyny, Trójca Święta, stworzenie WT-EM-TDB

Treści merytoryczne:
1. Tajemnica istnienia Boga: Naturalna poznawalność Boga (Pismo św., Sobór Watykański I).
2. Możliwość udowodnienia istnienia Pana Boga (Uwagi na temat pięciu dróg św. Tomasza, doświadczenie Boga na drodze antropologiczno – transcendental¬nej, doświadczenie Boga w historii).
3. Postawa negatywna wobec istnienia Boga (Omówienie niektórych form ateizmu: ateizm naukowy, ateizm praktyczny, sekularyzacja lub laicyzacja, inne przyczyny niewiary człowieka dzisiejszego).
4. Nadprzyrodzona poznawalność Boga (przez wiarę, poznanie mistyczne Boga, poznanie Boga w chwale).
5. Istota i przymioty absolutne Boga. Istota Boga i Jego przymioty wynikające z bytu. Bóg jest istotą niezłożoną – prostą. Bóg jest jeden i jedyny w swej nieograniczonej doskonałości. Bóg jest niezmienny, nieskończenie doskonały, najwyższą Prawdą, Dobrem, Pięknem, jest niezmierzony i wszechobecny, wieczny w całej swej naturze.
6. Przymioty Boga wynikające z działań życiowych Jego umysłu. Bóg jest samoistnym życiem. Bóg jest samoistną wiedzą i mądrością. Przymioty Boga wynikające z życiowych działań Jego Woli. Bóg jest Wolą samoistną, jest wszechmocny, Wszechpanujący, jest Miłością, nieskończenie miłosierny.
7. Działanie Boga wynikające z Poznania i Woli – Opatrzność Boża. Opatrzność Boża w Starym Testamencie. Opatrzność Boża w Nowym Testamencie. Teologiczne wyjaśnienie Opatrzności Bożej. Przeznaczenie – predestynacja. Problem zła w świecie. Źródła zła fizycznego. Źródła zła moralnego. Krzyż Chrystusa uczy właściwej postawy wobec problemu zła i cierpienia.
8. Objawienie Boga w Trójcy Osób. Starotestamentalne przygotowanie. Nowotestamentalna pełnia Objawienia Boga w Trójcy Jedynego. Świadectwa nowotestamentalne o wszystkich Osobach Boskich. Bóg jako Ojciec w Nowym Testamencie. Jezus Chrystus Synem Bożym. Duch Święty Trzecią Osobą Boską. Duch Święty w życiu Jezusa. Pneumatologia Dziejów Apostolskich. Nauka o Duchu Świętym u św. Pawła.
9. Rozwój nauki o Trójcy Świętej w historii Kościoła. Błędy i herezje antytrynitarne, wiara w Trójcę Świętą w pierwszych trzech wiekach chrześcijaństwa, wyznanie wiary w liturgii chrztu i Eucharystii, Trójca Święta w nauce starożytnych pisarzy chrześcijańskich, formowanie się nauki o Trójcy Świętej w IV w., rozstrzygnięcia Soboru Nicejskiego (325 r.), wkład św. Atanazego.
10. Wkład Ojców Kapadockich w rozwój doktryny o Trójcy Świętej, rozstrzygnięcia Soboru Konstantynopolitańskiego I (381r.), dalszy rozwój dogmatu trynitarnego w nauczaniu Kościoła, synod rzymski (382 r.), kanony synodu Laterańskiego (649 r.), symbol wiary synodu w Toledo (675 r.), synod w Sens (1140 r.), sobór Laterański IV (1215 r.), sobór Lyoński (1274 r.), sobór Florencki (1439 r.)
11. Wkład św. Augustyna w rozwój nauki trynitarnej (psychologiczne wyjaśnienie Trójcy Świętej, relacje). Formowanie się pojęcia Osób Boskich.
12. Systematyczne ujęcie nauki o Trójcy Świętej. Trójca Święta sama w sobie. Bóg Jeden w Trójcy Osób. Pochodzenie Syna od Ojca.
13. Pochodzenie Ducha Świętego od Ojca i Syna (Filioque) lub od Ojca przez Syna (per Filium); uzasadnienie biblijno – teologiczne; historia sporu pomiędzy Wschodem a Zachodem. Imiona Osób Boskich. Współprzenikalność Osób Boskich – perichoresis – circumincessio.
14. Bóg w Trójcy Jedyny w ekonomii zbawienia. Jedność działania Bożego na zewnątrz. Apropriacje. Działanie Osób Boskich poprzez misje. Zamieszkiwanie Trójcy Świętej w człowieku. Trójca Przenajświętsza wzorem wspólnoty Kościoła.

Metody oceny:egzamin