Retoryka dla dziennikarzy WT-EM-RDZ
Wymagania wstępne:
Student powinien formułować myśli w sposób jasny, wypowiadać się w sposób uporządkowany oraz dążyć do uzasadnienia zajmowanego stanowiska. Powinien mieć podstawową wiedzę na temat aktualnych wydarzeń społecznych.
Efekty kształcenia:
Student uzyska wiedzę z zakresu podstaw retoryki klasycznej oraz wybranych współczesnych metod badań nad argumentacją i perswazją. Nabędzie umiejętność: (1) stosowania klasycznego planu mowy retorycznej do przygotowania i wygłoszenia wystąpienia publicznego, (2) wykorzystania nabytej wiedzy do zabierania głosu w dyskusji prowadzonej podczas zajęć (precyzyjne sformułowanie bronionego stanowiska, uporządkowane przedstawienie argumentów na rzecz własnego stanowiska, umiejętne formułowanie kontrargumentów), (3) analizy i oceny fragmentów wystąpień publicznych, tekstów publicystycznych i reklam poprzez wskazanie na ich strukturę, wykorzystane środki retoryczne i zastosowane chwyty erystyczne.
Treści kształcenia:
1. Definicje retoryki.
2. Główne cele retoryki.
3. Zarys dziejów retoryki: starożytni retorzy o potrzebie zajmowania się retoryką.
4. Inwencja: temat wystąpienia, elementy wpływające na skuteczność mowy (ethos, pathos, logos), relacja między przekonywaniem a uzasadnianiem tez.
5. Plan wystąpienia: wstęp, przedstawienie problemu, podział, argumentacja (potwierdzanie i obalanie), zakończenie.
6. Wygłaszanie mowy: słyszalność, artykulacja, modulacja głosem.
7. Cechy dobrego mówcy: pewność siebie, umiejętność przezwyciężenia stresu przy przemawianiu do większych audytoriów, umiejętność spontanicznego wystąpienia w sytuacjach kryzysowych.
8. Zastosowania retoryki w prowadzeniu sporów: podstawowe zasady dyskutowania, ćwiczenia w identyfikowaniu i rozróżnianiu chwytów erystycznych w mowach publicznych i fragmentach dyskusji.
Warunki zaliczenia:
Zaliczenie na podstawie prezentacji mowy publicznej podczas zajęć w wyznaczonym terminie (40%), planu wystąpienia w formie pisemnej (40%) i aktywności (20%).
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
-posiada podstawową wiedzę o retoryce
-zna trzy typy perswazji: logos, etos i patos
-potrafi wskazać współczesne zastosowania retoryki
-zna i potrafi stosować klasyczny plan mowy publicznej
-zna proces przygotowania mowy publicznej, potrafi dyskutować
-docenia zasady retoryki w codziennym życiu społecznym, politycznym i religijnym
Kryteria oceniania
Zaliczenie na podstawie prezentacji mowy publicznej podczas zajęć w wyznaczonym terminie (40%), szczegółowego planu wystąpienia w formie pisemnej (40%) i aktywności (20%). Kryteria oceny mowy publicznej: (a) wybór tematu, (b) sformułowanie głównego problemu i głównej tezy, (c) struktura wystąpienia, (d) stopień rozróżnienia poszczególnych części wystąpienia, (e) spójność wystąpienia i zastosowanie tranzycji (przejść) między wyróżnionymi częściami wystąpienia, (f) stopień uporządkowania tez i argumentów, (g) budowanie etosu mówcy, (h) stopień oddziaływania na emocje słuchaczy (patos), (i) poprawność logiczna argumentacji (logos), (j) kontrola czasu, (k) mowa ciała, (l) wykorzystanie materiałów dodatkowych (np. konspekty, ilustracje).
Literatura
1. Korolko M., Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1990.
2. Schopenhauer A., Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów, Warszawa 2000.
3. Szymanek K., Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2001.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: