Korekta i redakcja tekstów WT-EM-KRT
1. Wprowadzenie do przedmiotu: pojęcie korekty i redakcji tekstu, przygotowania tekstu do druku,
2. Stylebook graficzny, stylebook redakcyjny - zawartość, zasady tworzenia, podobieństwa i różnice.
3. Znaki korektorskie - omówienie, ćwiczenia indywidualne na tekstach spreparowanych i autentycznych (teksty literackie, naukowe i użytkowe; teksty w łamach, przed składem).
4. Katalog najczęstszych błędów językowych i stylistycznych.
5. Redakcja różnych tekstów użytkowych: podań, aplikacji zawodowych (curriculum vitae, listu motywacyjnego), wszelkiego rodzaju podań; tekstów katolickich i tekstów dziennikarskich.
6. Struktura wydawnictwa – miejsce i rola działu redakcji, redaktora, dziennikarza.
7. Szpigiel - redakcyjne planowanie zawartości i treści.
8. Pomoce językowe i merytoryczne w pracy redaktora, korektora, dziennikarza – słowniki, leksykony, encyklopedie, opracowania językowe i edytorskie, normy, przydatne strony internetowe: katalogi bibliotek światowych i bazy bibliograficzne, poradnie językowe – umiejętność wykorzystania.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
EK 1 Rozpoznaje i charakteryzuje znaki korektorskie, konieczne do redagowania tekstów.
EK 2 Potrafi samodzielnie zredagować prosty tekst (także z dziedziny religijnej), a sugerowane poprawki nanieść znakami korektorskimi.
EK 3 Zna wybrane zagadnienia poprawnościowe, interpunkcyjne, ortograficzne itp.
EK 4 Zna i potrafi wyjaśnić terminologię edytorską, korektorską.
Nakład pracy studenta:
26.: aktywne uczestnictwo w ćwiczeniach, wykonywanie zleconych projektów,
2 godz.: konsultacje z prowadzącym ćwiczenia,
2 godz.: przygotowanie do zaliczenia, ewentualnej pracy domowej
30 godz. – razem.
2 – ECTS
Student może mieć w trakcie semestru dwie nieobecności.
Kryteria oceniania
EK 1. Rozpoznaje i charakteryzuje znaki korektorskie, konieczne do redagowania tekstów.
5 - student rozpoznaje bardzo dobrze znaki korektorskie, nie popełnia błędów w ich rozróżnianiu
4 - student dobrze rozpoznaje znaki korektorskie,
3 - student dostatecznie zna korektorskie, popełnia wiele błędów w stosowaniu znaków korektorskich w redakcji tekstów
2 - student nie radzi sobie ze znajomością ani nie rozróżnia znaków korektorskich
EK 2. Potrafi samodzielnie zredagować prosty tekst (także z dziedziny religijnej), a sugerowane poprawki nanieść znakami korektorskimi.
5 - student bardzo dobrze potrafi zredagować tekst, potrafi także bardzo dobrze w tej redakcji zastosować znaki korektorskie
4- student dobrze potrafi zredagować tekst, potrafi także dobrze w tej redakcji zastosować znaki korektorskie
3 - student dostatecznie dobrze potrafi zredagować tekst i dostatecznie dobrze w tej redakcji zastosować znaki korektorskie
2 - student nie radzi sobie z redakcją tekstu i nie potrafi zastosować znaków korektorskich w redakcji tekstów
EK 3. Zna wybrane zagadnienia poprawnościowe, interpunkcyjne, ortograficzne itp.
5 - student bardzo dobrze zna wybrane zagadnienia poprawnościowe, interpunkcyjne, ortograficzne i potrafi zastosować je w redagowanych tekstach
4 - student dobrze zna wybrane zagadnienia poprawnościowe, interpunkcyjne, ortograficzne i potrafi dobrze zastosować je w redagowanych tekstach
3 - student dostatecznie zna wybrane zagadnienia poprawnościowe, interpunkcyjne, ortograficzne
2 - student nie zna zagadnienia poprawnościowych, interpunkcyjnych, ortograficznych i nie potrafi zastosować ich w redagowanych tekstach
EK 4 Zna i potrafi wyjaśnić terminologię edytorską, korektorską.
5 - zna bardzo dobrze i potrafi wyjaśnić terminologię edytorską, korektorską.
4 - zna dobrze i potrafi wyjaśnić terminologię edytorską, korektorską.
3 - dostatecznie zna i potrafi wyjaśnić terminologię edytorską, korektorską.
2 - nie zna terminologii edytorskiej, korektorskiej, nie potrafi jej wyjaśnić.
Literatura
J. Billingham, Redagowanie tekstów, przeł. A. Dąbrowska, Warszawa 2006.
L. Marszałek, Edytorstwo publikacji naukowych, Warszawa 1986.
B. Osuchowska, Poradnik autora, tłumacza i redaktora, Warszawa 2005.
A. Wolański, Edycja tekstów. Praktyczny poradnik: książka – prasa – WWW, Warszawa 2008.
E.Wolańska, A, Wolański, M. Zaśko-Zielińska, A.Majewska-Tworek, T. Piekot, Jak pisać i redagować. Poradnik redaktora, Warszawa 2009.
J. Podracki, A. Gałązka, Gdzie postawić przecinek?, Warszawa 2010.
Poprawnie po polsku, A. Kubiak-Sokół (red.), Warszawa 2007.
D. Jędrzejewska, R. Niemczyk, Copywriting. Jak sprzedawać słowem, Warszawa 2013.
J. Fras, Dziennikarski warsztat językowy, Wrocław 1999.
T. Karpowicz, Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa 2012.
Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, K. Kłosińska (red.), Warszawa 2014.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: